Geplaatst: 31 december 2017

De pijn die verlies met zich meebrengt

Hoe kom je ooit de pijn van verlies te boven? Waarom doet dit zo intens veel pijn? Waarom overkomt het jou? Waarom is het zo oneerlijk? Hoe kun je van die pijn onthechten als het zo diep zit? Wat als je die pijn niet meer wil voelen? Hoe kom je dit ooit nog te boven?

Het verlies van iets of iemand kan zo pijnlijk zijn dat je jouw wereld en alles eromheen niet meer helder kan zien. Emoties nemen de overhand en je valt in een diep gat, jezelf afvragende of je hier ooit nog uit kan komen. De beelden van het verleden en de momenten die je meegemaakt hebt, flitsen door je hoofd en het is op momenten nog snakken naar adem. De tranen blijven maar vloeien en er lijkt geen eind aan te komen, waardoor je leven een donkere rand kan krijgen. Maar als je in het moment zit, dan zie je echt niet dat er licht is aan het einde van de tunnel.

Waarom overkomt jou dit, waarom is het leven soms zo zwaar? Het is allemaal moeilijk te verwerken en je vraagt je af hoe je verder moet, hoe je verder kan. Soms is alles zo oneerlijk. En soms is het zo zwaar om zo intens te voelen. Het verdriet overheerst je dagen en je bedenkt je dat je toekomst veranderd is, alles is veranderd. Waarom doet verliezen zoveel pijn, en waarom hechten we ons zo aan iets of iemand terwijl we weten dat het overgaat of dat we het kunnen verliezen? Helder denken gaat niet meer op zo’n moment en het enige wat je ziet zijn het verlies, de pijn en het verdriet die ermee gepaard gaan.

Loslaten

Hoe laat je los als je er nog helemaal niet klaar voor was of bent? Hoe kom je verder zonder de liefde die je in overvloed kreeg en nu niet meer? Hoe wil je nu jouw dagen nog vullen en hoe herpak je jezelf weer? Onbeschrijfelijke pijn snijdt door je hart en ziel en je hoofd probeert van alles te beredeneren. Wie heeft verlies ooit verzonnen? Waarom gaat het niet makkelijker? Wat is de vreugde nog in alles?

Loslaten is misschien wel het moeilijkste en zwaarste deel van het leven en gaat vaak ook onmogelijk veel pijn doen. Gepaard met het intense gevoel van verlies komt zoveel verdriet naar boven, en alle emoties schieten alle kanten op. Loslaten is pijnlijk, loslaten is zwaar, loslaten is verdrietig, maar loslaten moet wel. Loslaten is een deel van het leven en hoort erbij, hoe graag we het ook niet willen voelen, zien of ervaren. Voor loslaten ben je nooit klaar, voor loslaten is geen speciale procedure.

Loslaten is een proces waar je doorheen moet gaan, en die met de dag je weer een stukje meer heling en acceptatie geeft. Loslaten is accepteren, maar als je net in het proces zit is dat alles behalve mogelijk. Geen woorden die het goed praten, geen woorden die jou anders doen zien. Want de pijn is echt, het verdriet is echt en het verlies is echt.

Proces

Het heeft tijd nodig, heel veel tijd. En het enige wat je kan doen is de herinneringen koesteren, dankbaar zijn voor de tijd die je samen had en focus houden op de leuke dingen. Dat zal echt niet lukken in het begin en dat is ook oké, want het is een proces dat stap voor stap gaat. Een proces dat gewoon tijd nodig heeft om al die lagen door te gaan. Tijd om al die verschillende processen te ervaren, voelen en los te laten. Elke keer weer een beetje verder en bewuster en meer geheeld.

Langzaamaan ga je weer vertrouwen krijgen in het leven en begrijp je het doel van loslaten. Je begint weer vreugde te voelen en af en toe val je ook weer terug. Het is nou eenmaal zo. Je kan het onmogelijk uit de weg gaan. Laat het allemaal maar toe, het verdriet, de pijn, het verlies. Ertegen vechten om het niet te willen ervaren en voelen, maakt het proces alleen maar zwaarder. Je mag de pijn voelen, je mag het verdriet voelen, het mag er zijn. Jij mag er zijn! Dat is het proces van helen en het proces van leven. Want er komt een dag dat je alles een plek hebt gegeven, en tot die tijd is het belangrijk om lief te blijven voor jezelf en het proces waar je in zit. Er komen betere tijden aan, al zijn die nu nog niet zichtbaar.

Rouwproces in lagen

Het rouwproces gaat in lagen. Hoe cliché het voor sommigen ook klinkt, maar met de tijd ga je beetje bij beetje helen en zal je jouw leven weer oppakken. In het begin zal je misschien met het uur terugvallen, daarna wordt het dagelijks en dan wekelijks enzovoort. Het ene moment gaat het beter dan het andere moment. Je kan ook terugvallen in een depressie, dit hoort er in sommige gevallen helaas bij. Het is in sommige gevallen zelfs beter om hulp te vragen, en daar is zeker niks mis mee. Want je kan ook zo vastzitten in je eigen onverwerkte emoties, waardoor het soms maar moeilijk is om positief tegen het leven aan te kijken.

Een ding is zeker: het leven gaat door. En of je het wil of niet, je moet jezelf en je leven weer oppakken. Er voor jezelf zijn en beseffen dat dit proces onvermijdelijk is voor iedereen. Blijf je bewust van de kracht en moed die diep in jouw hart zitten, om jezelf bij elkaar te rapen en het leven weer met open armen tegemoet te gaan. Probeer weer vertrouwen in het leven te krijgen, want het leven heeft ook zijn mooie kanten. Probeer te blijven focussen op het positieve in het leven, en alles wat positief is om jou heen. Leer dankbaar te zijn voor de momenten die je hebt gehad, maar ook die je nog hebt. Het leven gaat weer beter worden, als je erin gelooft.

Rouwproces toelaten

Maar geef jezelf ook de kans om het rouwproces toe te laten en niet uit de weg te gaan. Laat het verdriet komen en gaan, zodat je weer ruimte maakt voor liefde, vreugde en geluk. Geef je hart de ruimte om te helen, waardoor hij weer open kan staan. Want na regen komt altijd zonneschijn, al zie je het nog niet zo. Blijf vertrouwen op het proces en de kracht in jezelf, want jij zal hier sterker uit komen. En misschien als de tijd daar is, kun je het een plekje geven.

Love D

Tags: loslaten, verdriet, verlies

Geplaatst: 30 december 2017

Waarom sommige mensen meer narcistisch of altruïstisch zijn

Ons menselijke brein is door de generaties heen steeds verder ontwikkeld. Bij de meeste mensen is er zo een gezond evenwicht tussen het narcistische en het altruïstische ontstaan. Helaas is dat niet bij iedereen het geval. Maar wat zorgt er dan voor dat sommige mensen meer narcistisch of meer altruïstisch zijn?

Op een bepaald punt in mijn leven vroeg ik mezelf af waarom sommige mensen verschrikkelijke dingen doen en andere juist zo onbaatzuchtig zijn. Ik wilde weten wat sommige mensen meer egocentrisch of juist meer empatisch maakt dan anderen. Waarom zitten mensen zo verschillend in elkaar? Dat was mijn grootste vraag en de zoektocht naar het antwoord veranderde de loop van mijn leven.

Inmiddels ben ik gaan begrijpen waar het menselijk vermogen en onvermogen om te zorgen voor anderen vandaan komt en hoe het zich wel of niet ontwikkelt. Ik realiseerde me al snel dat er twee uitersten zijn, met alles wat daartussen ligt. Het ene uiterste is het narcisme, dat gebaseerd is op buitensporige eigenliefde en egocentrisme. Het andere uiterste is het altruïsme, het onbaatzuchtige, bedoeld om anderen ten goede te komen.

Narcisme versus altruïsme

Toen ik begon met het verschil te analyseren, ontdekte ik dat het bij mensen met de narcistische aandoening ontbreekt aan het verlangen om anderen te helpen. Ze zijn vaak koud, onverschillig en erg op zichzelf gericht.

Narcisten zijn van mening dat ze superieur zijn. Ze hebben weinig aandacht voor de gevoelens van anderen, ongeacht wie dat zijn (echtgenoot, kinderen, ouders, broers, zussen, vrienden, collega’s, etc.). Ziekelijk narcistische mensen kunnen, zonder schuldgevoel, empathie of geweten, elke vorm van misbruik inzetten om ervoor te zorgen dat aan hun eigen behoeften wordt voldaan.

Buitengewone altruïsten hebben ook bepaalde dingen gemeen, zoals snel hulp geven aan een wildvreemde. Ze zijn beter in het herkennen van de nood van andere mensen. Altruïsme is juist een gedrag dat alleen de andere ten goede komt.

Maar waarom?

Wat intrigerend is, is dat de hersenen van buitengewone altruïsten en narcisten een aantal bijzondere verschillen hebben. De amygdala, (het deeltje van onze hersenen waar de vecht- of vluchtreactie en ook de motivatie wordt geproduceerd) is het belangrijkste orgaan voor het produceren van mededogen en empathie.

De amygdala is bij extreem narcistische mensen gemiddeld kleiner en blijkt ook minder actief te zijn. Ook de hersenen van buitengewone altruïsten laten een aantal bijzondere kenmerken zien. Hun amygdala is juist actiever en groter dan gemiddeld. Hierin ligt dan ook waarschijnlijk het antwoord op de vraag waarom sommige mensen meer zorg voor anderen hebben en anderen puur en alleen aan zichzelf denken; de hersenen werken gewoon anders.

Invloed van narcistische mensen minimaliseren

Het is belangrijk om te weten dat het contact met een buitensporig narcistisch persoon je mentale, emotionele én fysieke welzijn kan bedreigen. Het is dan ook essentieel om te begrijpen dat de narcistische persoonlijkheidsstoornis een ernstige psychische aandoening is, die veel schade voor de omgeving kan veroorzaken.

In staat zijn om het schadelijke gedrag te herkennen en effectief te hanteren is de eerste stap om de invloed van narcistische mensen te minimaliseren. Je zult niet in staat zijn om hen te veranderen. Maar je kunt wel veranderen hoe je er zelf mee omgaat. Manieren om het narcisme in je leven te hanteren lees je in het boek Voorbij het narcisme, in je werk, familie en relaties van Mjon van Oers.

Lees ook deze artikelen:

• Narcisten in de liefde: vermomd als de ideale liefde

• 11 tekenen dat het tijd is om je (narcistische) relatie te beëindigen

• Grote alarmsignalen: zo herken je een ongezonde nieuwe relatie!

 

---

Beeld: Photo by Cerys Lowe on Unsplash

Tags: altruïsme, mjon van oers, narcisme, narcistische mensen

Geplaatst: 26 december 2017

Wat komen we doen op aarde? Levensles 5: Communicatie

Wie kent het niet: de spanning die we ervaren als we iets moeten zeggen waarin we ons kwetsbaar voelen. Praten vanuit het ‘bibbergebied’ is voor vrijwel iedereen spannend. Voor mensen die werken met de levensles Communicatie is het echter bijna onmogelijk om oprecht gevoelens te verwoorden en behoeften aan te geven.

Wat doe ik hier op aarde? Wat is de zin van mijn leven? Weet jij het? In dit artikel, dat onderdeel uit maakt van een reeks van 12 artikelen, wordt les 5 besproken uit de levenslessentheorie*. Levensles 5 gaat over Communicatie. De vorige les gemist? Bekijk hier les 4 over menslievendheid.

Vooral mannen

Vaak wordt deze levensles in een mannelijk lichaam geleerd. Mannen hebben eeuwenlang de boodschap meegekregen dat ze zich groot en sterk moeten houden. Wanneer zij hun emoties of gevoelens toonden, werden ze als slappeling gezien. Gelukkig is dit de laatste decennia aan het veranderen, maar toch blijft voor veel mannen het communiceren vanuit het hart een uitdaging.

Deze levensles wordt vooral geleerd in relationele sfeer. Toch kan ook in ons werk van ons gevraagd worden dat we eerlijk en openhartig ergens voor gaan staan en ons uitspreken. Maar hechtingsrelaties (liefdesrelaties) zijn bij uitstek het gebied deze levensles te leren.

Ondertitelen

Als relatietherapeut heb ik jarenlang met stellen gewerkt en leerde vrijwel ieder koppel de techniek van het ‘ondertitelen’ aan. Ondertitel jezelf en ga er niet vanuit dat de ander je wel aanvoelt – nee, ook na 20 jaar niet… Benoem wat je nodig hebt of waar je naar verlangt, ga dit niet zitten verwachten van de ander. Verwachtingen ruïneren relaties; het is een eisende houding die maar heel weinig met liefde en respect voor de ander te maken heeft.

Naast het uitspreken van je verlangens gaat het er in een relatie ook vaak over dat je – op een heel zorgvuldige manier – mag uitspreken wat het gedrag van de ander met je doet. Voor mensen die werken van de Levensles Communicatie een zeer grote uitdaging.

Is er wat schatje?
Nee, niks hoor..
Weet je het zeker?
Jaaaha..

Komt deze conversatie je bekend voor? Soms hult een partner zich in een dreigend stilzwijgen, verstopt achter de krant of in de laptop. Op non-verbaal niveau komt het stoom uit de oren, maar toch is er ‘niks’ aan de hand. Deze koude oorlog kan bij sommigen zelfs dagenlang aanhouden. Voor een partner is dit een stevige uitdaging om soms het ijs open te breken en op andere momenten de ander te laten voor wat hij is. Als je in gesprek gaat, wees voorzichtig, respectvol en zorgvuldig; iemand die met de levensles communicatie werkt, doet jou niet bewust pijn, maar zit vast in zijn onvermogen. Soms helpt het om gewoon even stil naast de ander te gaan zitten, een arm om hem heen te slaan en non-verbaal te laten weten dat je er bent en dat het veilig is te spreken.

Meesterschap

Iedere keer wanneer het lukt om vanuit het hart te spreken, is er weer een belangrijke stap gezet op het pad van deze levensles. Echt meesterschap gaat erover volledig te kunnen doorvoelen hoe gelukkig het je kan maken, wanneer je vanuit het hart met de ander kunt communiceren en de hierdoor ontstane verbondenheid kunt ervaren.

Ik wens je een vreugdevolle reis toe!

Irene Verweij

Benieuwd welke les jij aan het leren bent? Bekijk hier de overzichtspagina met alle twaalf de levenslessen.

---

*Deze indeling is gebaseerd op het werk van S. Rother. Beeld: Photo by Nathan McBride on Unsplash

Boekentip van de redactie: Gids voor oude zielen

Ben je een oude ziel? Dan is Gids voor oude zielen van Ainslie MacLeod onmisbaar voor jou. Zonder te weten waar je bent geweest, kun je nooit echt weten waar je naartoe gaat. Het begrijpen van de reis van je ziel helpt je hierbij en dit boek ondersteunt daarin met unieke inzichten en oefeningen.

Tags: communicatie, levensles, licht, lichtwerker, ziel, zingeving

Geplaatst: 21 december 2017

Wat ben jij waard?

Vaak genoeg zien we niet wat we zelf waard zijn. Dan zijn we in ons hoofd meer bezig met onszelf te vertellen hoe de dingen anders zouden moeten of wat er fout is aan ons. Is het de perfectionist in ons? Zijn we bang om te falen? Hangt het van de buitenwereld af hoe we naar onszelf kijken? Of hebben we gewoon een hele slechte geloofsovertuiging over onszelf gekregen door de jaren heen?

Gedachten kunnen algauw een loopje met je nemen en maken al snel een verhaal dat niet op waarheid is gebaseerd. Het ego neemt graag over en vertelt ons wel even hoe de dingen wel of niet moeten of zijn, en hoe we ons wel of niet moeten voelen. Waarom we wel of niet bepaalde dingen kunnen of mogen uitspreken. Maar zijn dat wel onze werkelijke gevoelens?

Als je diep in je hart kijkt, weet je dat het anders is. Dan weet je dat je goed bent zoals je bent, maar je kan al snel terugvallen in het oude denkpatroon ‘niet goed genoeg’. Waarom vinden we onszelf nooit goed genoeg? En waarom maken we het onszelf altijd zo onnodig moeilijk? Wat is de drijfveer die alles zo in stand houdt? En waarom gunnen we onszelf niet gewoon het geluk er gewoon te zijn en onszelf te accepteren zoals we zijn?

De innerlijke criticus

Het is alsof er soms een duiveltje in je hoofd zit die jou het ene vertelt en een engeltje vertelt je het andere. Maar in sommige gevallen overschreeuwt het duiveltje het engeltje. Het duiveltje is in dit geval het ego wat maar al te vaak beroep op jou doet en het engeltje is jouw hart, wat we maar al te vaak vergeten te volgen. Dankzij onze maatschappij en de verwachtingen die we scheppen heerst er een streber-mentaliteit, waar we allemaal aan willen voldoen. En daardoor wil de een beter zijn dan de ander. Dat gaat vaak niet eens bewust. We hebben van huis uit geleerd om te presteren op school en goede cijfers te halen, waardoor je al snel ondergewaardeerd wordt als je niet aan die verwachtingen voldoet.

Maar wat zijn dit eigenlijk voor verwachtingen? Zijn deze wel op waarheid gebaseerd? Want uiteindelijk gaat het er toch om dat iedereen zijn of haar talenten ontwikkelt op zijn of haar manier en in zijn of haar tempo? Dit is belangrijk om het beste uit jezelf te halen en vertrouwen te krijgen in jezelf en je kunnen. Daarmee kun je andere mensen inspireren om ook het beste uit zichzelf te halen, zonder de mentaliteit om beter te zijn dan de ander.

Wat is nou ‘beter zijn dan’ wie of wat dan ook, als we allemaal een deel van het grotere geheel zijn? Iedereen heeft zo zijn of haar talenten, waarmee ze iets moois neer kunnen zetten. Ook heeft iedereen het vermogen om gewoon zichzelf te zijn en te doen en laten wat zijn of haar hartje begeert. Iedereen heeft de mogelijkheid om vanuit zijn of haar hart te leven, maar we doen het vaak niet of we durven het niet. En in sommige gevallen weten we niet hoe het moet.

Durf je uit te spreken

Waarde heeft ook te maken met jezelf te durven uitspreken. Zeggen wat je op je hart hebt, waardoor je volledig jezelf kan zijn. Uit liefde voor jezelf. Omdat je ook gehoord mag worden. Gehoord mag worden in wat jij te zeggen hebt en wat jouw mening is. Jezelf niet laten overschreeuwen door andermans meningen. Ook jouw mening is van waarde. Het hoeft niet zo te zijn dat iemand er wat mee doet, dat mag diegene zelf bepalen.

Maar jij mag gerust vertellen waar je mee zit of wat je voelt, want jouw mening is van waarde voor jezelf en misschien ook wel voor een ander. Een ander kan ervan leren en een ander kan jou en jouw behoeftes beter leren kennen. Die kan daar dan ook beter op inspelen als jij je ware ik durft te laten zien. Als jij jezelf niet meer kleiner maakt dan nodig is, en jezelf er gewoon laat zijn. Bepaalde confrontaties niet meer uit de weg gaan, omdat je bang bent niet geaccepteerd te worden: zodat je jezelf daarmee niet meer afwijst. Jij mag jezelf gerust op die eerste plaats zetten en je mag echt wel gehoord worden. Je hebt jezelf misschien al veel te lang te klein gemaakt. Maar als jij weer in jouw waarde wil stappen, zal je ook voor jezelf uit mogen komen. In liefde voor jezelf.

Als jij jezelf niet meer kleiner maakt dan nodig is, en jezelf er gewoon laat zijn.

Jij bent het waard

Het is belangrijk dat je jouw waarde gaat inzien. Dat je gaat inzien waar je voor staat in het leven en dat je daadwerkelijk iets hebt toe te voegen aan jouw eigen leven en dat van een ander, door op jezelf te vertrouwen. Maar het allerbelangrijkste is dat je jouw waarde gaat inzien voor jezelf en niet voor een ander. Een ander heeft er niks mee te maken, want het gaat om jouw eigenwaarde. Als jouw eigenwaarde er is en mag zijn, dan sta je anders in het leven. Dan denk je anders over het leven en over jezelf. Dan ben je bereid het beste uit jezelf te halen en de innerlijke criticus los te laten, omdat je weet dat alles wat je doet goed is. Dan twijfel je nooit aan jezelf en door het vertrouwen in jezelf ben je in staat de mooiste creaties tot stand te brengen.

Leven vanuit je hart

Je leeft vanuit je hart en trekt je niks meer aan van wat een ander zegt. Je durft ook alles uit te spreken waar jij voor staat en durft gewoon jezelf te zijn. Het gaat je niet meer om wat een ander vindt van wat jij wel of niet doet in het leven, en of je wel of niet jouw doelen hebt bereikt. Het gaat erom dat je geniet van alles wat je doet en het daarbij laat. Het gaat erom dat jij jouw waarde gaat inschatten en jezelf de hemel in prijst, omdat je het waard bent.

Het gaat erom dat je jezelf waardevol genoeg vindt om de dingen uit te spreken die jou aan het hart gaan. Het gaat erom dat je het waard bent om alles te creëren en krijgen wat je wilt, omdat jij het ook waard bent om te ontvangen. Ongeacht wat een ander ervan vindt of ongeacht wat je ego jou wel niet vertelt.

Het ego wil jou graag klein houden en vertelt je wat je wel of niet verdient. Maar wat nou als ik vertel dat je alles verdient wat je hartje begeert, als je er zelf maar in wilt geloven. Als je zelf maar alle oude verwachtingspatronen van jezelf overboord gooit en jezelf eens op nummer 1 gaat zetten. Jezelf gaat uitspreken waar het nodig is en voor jezelf op te komen als dat nodig is. Jezelf er volledig te laten zijn, omdat je goed bent zoals je bent. Omdat je het waard bent.

Affirmaties

• Ik ben het waard om geliefd te zijn
• Ik ben het waard om te ontvangen
• Ik ben het waard om mezelf te zijn
• Ik ben het waard om gelukkig te zijn
• Ik ben het waard om mijn hart te volgen
• Ik ben het waard om onvoorwaardelijke liefde te ervaren
• Ik ben het waard

“There will always be someone who can’t see your worth.
Don’t let it be you” ― Mel Robbins

Love D

Lees verder:

• Hoe sterk is jouw innerlijke criticus aanwezig in je leven? Doe de test!

• Emotionele pijn: hoe je innerlijke criticus je kwetsbare, innerlijke kind pest en slecht behandelt

• De innerlijke criticus: waarom zijn we zo streng voor onszelf?

Tags: eigenwaarde, vertrouwen, zelfvertrouwen

Geplaatst: 19 december 2017

Wat komen we doen op aarde? Levensles 4: Menslievendheid

Als we van de Levenslessentheorie uitgaan, nemen we als uitgangspunt dat we op aarde zijn om bepaalde levenseigenschappen te leren: denk bijvoorbeeld aan (zelf)liefde, leren accepteren, durven vertrouwen etc. De aarde is een harde leerschool waardoor we snel kunnen leren. Kijk alleen maar naar je eigen leven: van de dingen die misgingen, kun je vaak achteraf zeggen dat je daarvan het meeste hebt geleerd.

Wat doe ik hier op aarde? Wat is de zin van mijn leven? Weet jij het? In dit artikel, dat onderdeel uit maakt van een reeks van 12 artikelen, wordt les 4 besproken uit de levenslessentheorie*. Les 4 gaat over Menslievendheid. De vorige les gemist? Bekijk hier les 3 over Zijn.

Respect en verbinding met onze medemens

De les Menslievendheid gaat erover dat we de connectie die we met alle mensen hebben respecteren. Het gaat niet alleen over geven, maar vooral ook over het leren de verbinding te voelen met iedereen om ons heen. Door het respect dat we voelen voor onze medemens, handelen we respectvol. We streven naar harmonie in al onze relaties.

Ik eerst

Belangrijk in deze les is dat we onze eigen energie eerst gecentreerd hebben. Pas wanneer we dit hebben gedaan, kunnen we ook daadwerkelijk geven. Vergelijk dit met de instructies die we in een vliegtuig krijgen. Als de luchtdruk wegvalt, moeten we eerst onszelf bedienen van het zuurstofmasker, voordat we ons kunnen bekommeren om anderen. Dit is belangrijk simpelweg omdat we zonder adem niets te geven hebben. Kortom, we moeten onszelf als eerste in de energiestroom centreren.

Egoïsme versus egocentrisme

Soms wordt verzucht: ‘Ik heb zoveel gegeven, ik ben helemaal leeg.’ Weet dat dit soort mensen mogen leren zichzelf op de eerste plek te zetten, omdat het geven anders voorwaardelijk wordt: ‘Ik geef je iets, maar ik moet er wel iets voor terug krijgen.’ Dat is geen geven, maar willen ontvangen via een omweg. We mogen allemaal in ons leven egocentrisch zijn: onszelf als eerste in de energiestroom plaatsen, zodat we in staat zijn om vanuit daar te geven. Als wij onszelf niet als eerste plaatsen, hebben we niets te geven. Bovendien worden we dan een deurmat waar iedereen overheen loopt. Dit is iets anders dan egoïstisch in het leven staan. Iemand die egoïstisch is, is vooral zelfzuchtig en houdt geen rekening met het belang van de ander.

Geen verbinding met anderen

De levensles Menslievendheid heeft twee verschillende gezichten. Enerzijds is deze les te herkennen bij mensen die weinig tot geen verbinding met de mensen om zich heen voelen, waardoor ze zich vooral op zichzelf richten. Hierdoor lijken ze zelfzuchtig, opportunistisch en vooral erop uit om hun eigenbelang te dienen. Ze komen onverschillig over en maken zich vooral druk over hun eigen behoeften en gevoelens. Vaak leven ze geïsoleerd en vinden ze het lastig om betrekkingen aan te knopen met anderen.

Aardig gevonden willen worden

Het andere gezicht van deze levensles, laat zich juist zien in mensen die overcompenseren in relaties. Ze proberen te hard om aardig gevonden te worden en lijken vaak in het middelpunt te willen staan. Omdat ze niet aansluiten bij de mensen om zich heen, voelen ze niet goed aan wanneer ze op moeten houden. Het gevoel dat ze pas zullen krijgen wat ze nodig hebben wanneer iedereen hen graag mag, zorgt ervoor dat ze oneindig hard hun best doen. Dit kan de omgeving uiteindelijk een uitgeput gevoel bezorgen.

Verbinding versterken

Mensen die werken met deze levensles moeten leren dat ze zich mogen gaan verbinden met de mensen in hun omgeving. Ze mogen deze verbinding echt gaan voelen en vanuit daar leren respecteren. Wanneer ze de verbinding met iedereen om hen heen versterken, zullen ze steeds meer empathie voor de ander kunnen voelen. De stap om vervolgens uit te reiken en onbaatzuchtig te gaan geven, volgt hierop heel natuurlijk.

Opengooien van de relatie

Het is belangrijk om echt contact en aansluiting te zoeken in de naaste omgeving. Wanneer iemand die met deze levensles werkt openhartig vertelt over zijn of haar problemen met het zich (echt) te verbinden, brengen juist deze woorden de verbinding tot stand. Het opengooien en bespreekbaar maken van hoe een ander het contact ervaart, zal niet alleen heel nuttig en informatief kunnen zijn, het kan ook blinde vlekken onthullen.
Iedere keer wanneer het lukt om op onbaatzuchtige wijze het belang van de ander te betrekken in de relatie, is er weer een belangrijke stap gezet in het meester worden van deze levensles.

Ik wens je een vreugdevolle reis toe!

Irene Verweij

Benieuwd welke les jij aan het leren bent? Bekijk hier de overzichtspagina met alle twaalf de levenslessen.

---

*Deze indeling is gebaseerd op het werk van S. Rother. Beeld: Photo by Shuto Araki on Unsplash

Boekentip van de redactie: Gids voor oude zielen

Ben je een oude ziel? Dan is Gids voor oude zielen van Ainslie MacLeod onmisbaar voor jou. Zonder te weten waar je bent geweest, kun je nooit echt weten waar je naartoe gaat. Het begrijpen van de reis van je ziel helpt je hierbij en dit boek ondersteunt daarin met unieke inzichten en oefeningen.

Tags: licht, lichtwerker, ziel, ziel zingeving, zielenreis, zingeving

Geplaatst: 14 december 2017

Hoogsensitiviteit: zo vindt jouw lichaam weer rust

Laten we meer aandacht hebben voor positiviteit, voor wat ons ontspant en waar we van genieten. Jouw lichaam heeft twee systemen: een om te genieten en een om te verdedigen. Oftewel: een om te ontspannen en een om actief te zijn. In de westerse anatomie wordt het systeem om te ontspannen de parasympathicus of het parasympathisch zenuwstelsel genoemd. En het actieve systeem is het orthosympathisch zenuwstelsel, kortweg de sympathicus. Om ze te onthouden naar hun functie heb ik een ezelsbruggetje bedacht: para staat voor paracetamol, dus het parasympathische zenuwstelsel is voor ontspannen en relaxen. Anders gezegd: het paracetamollen zenuwstelsel. En orthosympathisch onthoud ik aan het woord orthodontist, die man of vrouw die met tangen in je mond zit en pijn veroorzaakt.

De centrale regelneef met twee takken

Deze twee zenuwstelsels vormen samen het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel is een enorm belangrijk orgaan in ons lichaam: het verbindt en coördineert alle essentiële en onbewuste processen en taken. Samen met het hormoonstelsel houdt het de omstandigheden in ons lichaam, ons inwendig milieu, op peil. Elk orgaan van ons lichaam heeft een tak van beide systemen: zo heeft het met ons denken in de hersenen te maken, maar ook met de vitale organen in onze borst en buik. De twee zenuwstelseltakken verbinden zogezegd alles met alles.

Ze zijn de centrale regelneef, met, simpel gezegd, twee hoofdtaken:

1. je actief maken,
2. je weer tot rust brengen.

De (ortho)sympathicus coördineert actie, reageert alert en waakzaam in geval van gevaar. Het is ons gaspedaal.

De parasympathicus coördineert ontspanning, lust en rust, regenereert het lichaam. Het is ons rempedaal.

Lichaam in balans

Beide systemen wisselen elkaar idealiter, naar behoefte en onder invloed van onder andere daglicht, af en houden ons daarmee in balans. Het orthosympathisch zenuwstelsel regelt stress door het responsmechanisme van vechten of vluchten. Artsen en onderzoekers hebben er veel kennis over.

De parasympathicus echter is even belangrijk, zo mogelijk nog belangrijker in onze tijd van stress en hectiek. Gek genoeg weten artsen hier veel minder over, omdat er vreemd genoeg veel minder onderzoek naar is gedaan. Moderne artsen leren niet zo veel over de parasympaticus. Dit is wel verklaarbaar: de christelijke moraal heeft lange tijd de scepter gezwaaid over de geneeskunde, en doet dit in landen als Amerika nog steeds. De parasympaticus hangt nauw samen met onze seksualiteit, en dit is niet het onderwerp dat in christelijke kringen ongedwongen en vrij besproken kon en kan worden. Seksualiteit was en is vaak nog steeds iets wat liever onder het tafelkleed wordt weggeschoven.

Genot en seksualiteit

Het parasympathische heeft namelijk de verantwoordelijkheid om fijne gevoelens van genot, ontspanning en rust in het lichaam te coördineren en te helpen handhaven. De parasympathicus is dus de tegenhanger van het drukke, opgefokte, nimmer tot rust komende orthosympathische zenuwstelsel. Het paracetamollen zenuwstelsel regeert ons lichaam en onze geest door gevoelens van mildheid, liefde en ontroering te reguleren. Het is via het heiligbeen verbonden met onze geslachtsklieren. Zo is seksuele beleving dus direct gerelateerd aan ontspanning en ont-stressen; via het parasympathische rempedaal worden gevoelens van genegenheid, liefde en rust gebruikt om het bewustzijn en het lichaam te relaxen. De parasympaticus werkt ook nauw samen met de zintuigen en gebruikt zintuiglijke informatie om ontspanning in het lichaam op te wekken. Daarnaast is het verbonden met je vitale organen zoals je hart. Vandaar worden gevoelens van liefde, maar ook eenheid en acceptatie door de parasympathicus opgewekt en door het lichaam verspreid.

De centrale gevoels-as

De parasympathicus kunnen we eigenlijk beschrijven als de centrale gevoels-as, omdat

• deze gevoelens opwekt, voornamelijk positieve gevoelens;
• ze centraal door het lichaam loopt;
• ze opdrachten geeft aan bijvoorbeeld hormoonklieren om meer aangename hormonen te produceren. Dhea is bijvoorbeeld zo’n stofje dat je een prettig gevoel geeft. Oxytocine is een ander hormoonstofje dat sluimerend in je lichaam ligt te wachten totdat het geactiveerd wordt.

Als je bijvoorbeeld op een prettige manier wordt aangeraakt, in een massage of tijdens het liefdespel, wordt het hormoon oxytocine vrijgegeven. Ook cortisol en serotonine spelen een rol en geven op hun beurt positieve gevoelens van ontspanning, genot en welbehagen af. Het is uitermate belangrijk om deze fases van inspanning en welbehagen te hebben, niet alleen omdat het gewoon fijn is, maar ook omdat de parasympathicus in die fases de stofwisseling en de celvernieuwing stimuleert. Het zorgt ervoor dat je lichaam in tijden van aangename rust weer opgebouwd wordt en reserves aanvult, door bijvoorbeeld de bloedcirculatie en het immuunsysteem op de juiste manier te stimuleren.

De parasympathicus: je rempedaal

Samengevat is de parasympathicus, ons rempedaal. Deze bestaat uit drie delen:

1. een deel ontspringt in de regio van de keel en heeft vertakkingen naar je zintuigen;
2. een ander deel ontspringt aan het heiligbeen, het bot in de onderrug dat verbonden is met de onderste helft van de ruggenwervel en het bekken;
3. het derde, de nervus vagus, gaat naar de meeste van je vitale organen in de romp.

Deel 1 en 2 verzamelen informatie, deel 3 geeft informatie af.

Heb je weleens een kat geaaid? Een kat laat zich graag op twee plekken eindeloos kroelen: onder zijn kinnetje (in de hals) en vlak voor zijn staart. Hij duwt dan zijn onderrug tegen je hand aan. Dit zijn precies de gebieden die ook bij ons mensen evolutionair gezien met genot en ontspanning in verbinding staan. Enerzijds genieten de zintuigen, waarvan de meeste zich bevinden in de omgeving van onze hals (keel, mond, oren, neus) van dingen die we lekker vinden, van wat we graag zien, proeven, horen en ruiken. Anderzijds geven de geslachtsorganen bij seksuele activiteit een teken dat het goed gaat met ons, dat we genieten en ontspannen zijn. Beide communiceren met vocht en geven het lichaam via het parasympathische zenuwstelsel prikkels en impulsen over de toestand van ons in Musse, genot en ontspanning.

De grote onbekende

In westerse medische boeken is de uitleg van de parasympathicus vaak te droog en doet tekort aan zijn functie. Je komt bijvoorbeeld de volgende beschrijving tegen: ‘een prikkel vanuit de oogzenuw (irritatie) zorgt voor toename van oogvocht en daardoor toename van activiteit in de parasympathicus’. Dit is een bijzonder abstracte uitleg, die geen recht doet aan de diepte van de werking. Want hoe neutraal kun je zoiets als ontroering of liefde omschrijven? Wat er in werkelijkheid gebeurt, is eigenlijk een prachtig proces: doordat je een geliefde ziet, zoals je kind of je partner, krijg je vochtige ogen (toename van de traanproductie), wat via de nervus vagus direct het hart beroert, maar ook prettige hormonen zoals oxytocine doet uitscheiden.

Dan wisten de oude genezers juist veel meer over het rempedaal, ofwel het paracetamollen-zenuwstelsel, te melden. Niet zo gek want de paracetamol bestond nog niet, dus moest je echt wel een goed alternatief hebben! En die boden bijvoorbeeld energie-oefeningen, tantra en meditatie volop! Daarover vertel ik graag meer in een volgende blog.

---

natuurlijkhsp.nl | boeken – meditaties – zielereizen – trainingen

Dit is een fragment uit Kernbewustzijn van Liz Koch.

Deze artikelen geven je verder fijne tips en oefeningen om jezelf te beschermen:

• Hoogsensitiviteit: meditatie om in slaap te vallen met je beschermengel

• Voel jij je kwetsbaar en stromen je emoties over? Zo bescherm jij jezelf

• Emotionele zelfbescherming: krijg inzicht in jouw overlevingsmechanisme

• Hooggevoeligheid: een oefening om jezelf energetisch te beschermen

 

Tags: balans, bewustwording, chronische stress, energie, hooggevoeligheid, HSP, HSS, lichaam, Marletta Hart, ontspannen, rust, seksualiteit, stress, Susan Marletta-Hart, vakantie

Geplaatst:

Het gevecht opgeven

Hoe geef je het gevecht op als je niet beter weet? Als je alleen maar hebt moeten overleven? Overleven in een wereld die oneerlijk is geweest voor jou en jou de zware lessen heeft meegegeven. Een leven wat je anders zou willen zien, maar doordat de lessen zo zwaar zijn of waren, kon je dit niet helder krijgen. De pijn die alles overkoepelt en je de dingen niet meer helder doet zien. Je het gevoel hebt er alleen voor te staan en met momenten kun je nog amper je hoofd boven water houden.

Soms zie je het licht aan het einde van de tunnel niet meer, omdat je overmeesterd wordt door het donker. Het donker waar we zo hard tegen vechten, want we willen zo graag het licht zien. Maar hoe doe je dat als je alleen maar heb moeten vechten? Hoe kom je uit die vicieuze cirkel van “ellende” en het zwarte gat?

Voel de pijn

Iets wat we al die tijd niet willen doen en waar we letterlijk voor vluchten is de pijn. Niet per se omdat we dat van onszelf willen, maar omdat we van onszelf moeten. We moeten overleven om door te kunnen gaan in deze harde wereld, waar iedereen voor zichzelf is gaan leven en mensen zich maar moeilijk open en kwetsbaar durven op te stellen. Dit is niet bewust gegaan, dit is erin gegroeid. Door de maatschappij waarin we leven, het werk wat we doen, de opvoeding die we hebben gekregen van ouders, op scholen, en noem zo maar op. De basis van deze maatschappij is zo gebouwd dat je geen gevoel kan hebben en door moet gaan met je leven. Dat je moet vechten voor jezelf en waar je voor staat.

We zijn slaven geworden van het systeem en daarin de connectie met ons ware zelf kwijtgeraakt. Hierdoor weten we niet meer hoe en wat we moeten doen als er zich een ‘drama’ voordoet. We weten niet meer hoe we de pijn moeten en mogen voelen en gaan gelijk door met vechten en dus op de overlevingsstand verder. De pijn kunnen we niet voelen, want we moeten door! Dat wordt immers van ons verwacht, want anders ben je zwak en red je het niet in deze wereld, toch?

Overleven

Is dat wel zo? Als je diep van binnen kijkt en vooral ‘voelt’, dan weet je dat je het zelf ook anders wilt. Je weet alleen niet meer hoe of je hebt nooit geleerd hoe. De pijn voelen is niet leuk maar wel essentieel om weer het licht te kunnen zien en uit je overlevingsstand te komen. Het erkennen dat het er is en niet in weerstand gaan: weerstand creëert alleen maar meer van wat je niet wilt.

Dus als jij tegen jouw drama of pijn in gaat, ben je hier alleen maar meer van aan het creëren. Terwijl het toelaten van alle gevoelens die je krijgt in het leven, goed of ‘slecht’, jou juist weer kan helpen. Ik zet slecht tussen aanhalingstekens, want dat is alleen iets wat wij als ‘slecht’ bestempeld hebben. Ook die delen die je juist zo weg loopt te duwen horen bij jou. Die delen die je niet wilt voelen, zijn ook deel van het leven. Alleen als jij alles zo wegstopt, zal je die delen van jezelf niet willen erkennen. En daarmee accepteer jij jezelf ook niet volledig.

Liefde voor jezelf

Belangrijk is dat je weer van jezelf leert houden in het hele proces. Dat je jouw hart weer openstelt voor alles wat er is. Voor geluk en verdriet, want het hoort allemaal bij jou en maakt jou tot de prachtige persoon die je bent. Iedereen wil alleen maar geluk ervaren, zonder de pijn te voelen. Terwijl die pijn ook bij het leven hoort en jou vormt tot wie je nu bent. De pijn die jou juist die mooie lessen meegeeft en jou helpt groeien en jou weer lucht geeft als je die pijn toegelaten hebt.

Uit liefde voor jezelf mag je voelen wat je voelt, op elk gewenst moment. Ongeacht wat een ander of jijzelf ervan vindt, want het is op dat moment jouw werkelijkheid. Je kan op dat moment jouw werkelijkheid niet wegduwen en doen alsof het er niet is. Je kan niet altijd mooi weer spelen, want diep van binnen is dat het niet. Dan kan je toch maar beter een baaldag hebben? En dan is het toch niet erg om je rot, boos, verdrietig of gefrustreerd te voelen? Waarom is dat erg? Waarom bestempelen wij het als erg?

Boosheid toelaten

We mogen echt wel boos zijn, hoor: want onder die boosheid zit verdriet en als je die boosheid nooit toelaat, kan het verdriet er ook nooit uitkomen. En dan ben je niet lief voor jezelf, en daar wil je wel naartoe. Want als je lief voor jezelf bent, zal je ook die delen toelaten die je eigenlijk niet wilt voelen. Daardoor zal je ook weer terug komen bij jouw geluk. Zo is het in het leven nou eenmaal: dat je allebei de kanten kan en mag doorleven. Alleen zo kan er meer balans in je leven komen en zo leer je te spelen met de emoties en energieën in het leven.

Kies voor jezelf

Dus neem die stappen om jezelf op een liefdevolle manier aan te pakken en die dingen toe te laten waarmee je altijd al in gevecht bent gegaan. Stap uit het overleven en ga weer leven. Laat jezelf en jouw gevoelens toe en laat jezelf gewoon ‘zijn’. Want je bent goed zoals je bent! Jij bent goed in alle vormen en facetten, want het is zoals het is. Stop met vechten! Iedereen heeft goede en slechte kanten, alleen mag je leren er beter mee om te gaan. Leer dat stuk van jezelf te accepteren. De wereld is niet gemaakt om perfect te zijn. De kracht ligt juist in het accepteren van de imperfectie van jezelf en je leven. Om alles te omarmen wat er is, om zo jezelf te leren kennen en die balans te creëren waar je zo naar verlangt.

Wees lief voor jezelf! Stapje voor stapje, laagje voor laagje, dag na dag, en het gaat steeds beter. Je bent een mooi mens en dat mag je beseffen. Iedereen heeft zijn imperfecties, alleen hebben wij het gelabeld als wel of niet goed. Daar mogen we mee stoppen en eindelijk voor onszelf kiezen. Alles is goed, jij bent goed en alles zal altijd goed komen. Heb vertrouwen in jezelf en in je kunnen, want ook hier zal je sterker door worden en ook hier zal je alleen maar een mooier mens door worden als je bereid bent om het te willen zien. Namasté.

Love D

Tags: acceptatie, bewustzijn, gevecht, leven, loslaten, me-time, overleven

Geplaatst: 12 december 2017

Wat komen we doen op aarde? Levensles 3: Zijn

Als we van de Levenslessentheorie uitgaan, nemen we als uitgangspunt dat we op aarde zijn om bepaalde levenseigenschappen te leren: denk bijvoorbeeld aan (zelf)liefde, leren accepteren, durven vertrouwen etc. De aarde is een harde leerschool, daardoor kunnen we snel leren. Kijk alleen al naar een kind dat je waarschuwt dat de vlam van de kaars heet is. Al waarschuw je honderd keer, het kind leert het pas echt en snel als het zijn vinger brandt.

Wat doe ik hier op aarde? Wat is de zin van mijn leven? Weet jij het? In dit artikel, dat onderdeel uit maakt van een reeks van 12 artikelen, wordt les 3 besproken uit de levenslessentheorie*. Les 3 gaat over Zijn. De vorige les gemist? Bekijk hier les 2 over aanpassing.

Leegte willen opvullen

In de levensles Zijn worden we uitgenodigd om te leren dat we heel zijn: we hebben niets nodig buiten onszelf, geen liefde, geen vervulling of troost. Mensen die in dit leven werken met deze levensles ervaren vaak een leegte, waardoor ze voortdurend op zoek zijn om die te vullen. Sommigen doen dit door (teveel) te eten, drinken, drugs, werken of door voortdurend druk te zijn met allerlei activiteiten. Anderen trachten deze leegte te vullen door zichzelf te verbeteren. Zij zijn voortdurend aan het lezen, studeren of gaan van de ene workshop naar de andere. Ze voelen zich ‘niet goed genoeg’ en zijn wanhopig op zoek naar die training, cursus of studie die hen wel verzekert dat ze ‘goed genoeg’ zijn.

Verslavingen

Welke vorm ook gekozen wordt om het gevoel van niet-heel zijn en leegte te bedekken, kan deze gemakkelijk uitmonden in een verslaving of een obsessie. Omdat er gezocht wordt in de buitenwereld naar opvulling en er niet naar binnen gegaan wordt, zal er een steeds grotere behoeftigheid ontstaan wat al gauw leidt tot obsessief gedrag. We denken immers steeds meer nodig te hebben als we merken dat we ons – ondanks al onze inspanningen – nog niet heel voelen. Niet iedere verslaafde werkt overigens met de primaire levensles Zijn, maar verslavend gedrag wordt door deze levensles wel vaak bevorderd.

Leun-relaties

Op relationeel vlak kan de levensles Zijn zich ook manifesteren. Dit is te herkennen aan relaties waarin beide partners geloven dat ze de ander nodig hebben om heel te zijn. Er wordt op elkaar geleund en ze hebben elkaar – voor hun gevoel – echt nodig. Vaak vinden veel partners het lastig om alleen te zijn, omdat dan het gevoel van leegte en niet-heel zijn weer in zijn totaliteit voor hen staat.

Omdat alles in het leven voortdurend verandert, is het vrijwel onmogelijk dat beide geliefden in hetzelfde tempo zullen groeien. Het zal dan ook een kwestie van tijd zijn dat dit soort leun-relaties uit elkaar zullen vallen. Wanneer de een bemerkt dat de ander iets meer afstand neemt, vanwege een promotie op werk, een nieuwe hobby of vanwege de komst van een kind, is de fragiele balans zoek. Hoe harder een van de partners de ander bij zich tracht te houden, hoe sneller de dynamiek van aanstoten en afduwen in werking gesteld wordt. Als er niet tijdig ingegrepen wordt en er een bewustwordingsproces op gang komt, kan dit het einde van de relatie betekenen

Gewichtsproblemen

Sommige mensen die werken aan de levensles Zijn ervaren problemen met hun gewicht. In sommige gevallen gaat het er vooral om negatieve levenservaringen te helen door middel van bijvoorbeeld regressietherapie. Doordat er middels een diepe ontspanning teruggegaan wordt naar de ervaring, kan deze geheeld worden. Het gewicht zal vanzelf weer terugkeren naar de natuurlijke staat.

Andere mensen zullen ervaren dat zelfs als ze hun traumatische ervaringen geheeld hebben, ze toch nog blijven worstelen met hun gewicht. Zelfs als ze zouden stoppen met eten, komen ze nog aan. In dat geval gaat het erom dat er vooral gewerkt mag worden aan het leren jezelf totaal anders te zien. Het is belangrijk jezelf als heel en volledig te leren ervaren. Zie je lichaam voor wat het is: het is het stoffelijke omhulsel waardoor de ziel ervaringen op kan doen. Bedank je lichaam hiervoor. Hoewel ze misschien niet de vorm heeft die je zou willen, ondersteunt ze je reis op aarde dag in dag uit. Zegen je lichaam en begin ervan te houden. Alleen al door met respect naar alle processen die zich binnenin je afspelen te kijken, doe je dat. Wist je bijvoorbeeld dat het hart van een foetus zonder externe of interne prikkel na een week of zes ‘gewoon’ begint te kloppen? De hartcellen zijn dan nog niet eens voltooid. Ons lichaam is een wonder en zou ook op die manier omarmd mogen worden.

Als je van je lichaam houdt, zal je merken dat je gewicht steeds minder belangrijk gaat worden. En je raadt het al wat er dan gebeurt: doordat het minder belangrijk wordt, zal je lichaam eindelijk vrij zijn om zich aan te passen en een natuurlijke balans te vinden.

Pijnlijke gebeurtenissen loslaten

Wanneer je jezelf herkent in de Levensles Zijn is het allereerst dus belangrijk om bepaalde negatieve ervaringen uit het verleden te helen. Voel wat er te voelen valt in de gebeurtenis: hiermee voed je je ziel. Bovendien heb je dan de pijnlijke gebeurtenis niet voor niets meegemaakt: je kunt er wat mee. Dat besef alleen al zorgt ervoor dat je het kunt loslaten.

Daarnaast is het dus belangrijk om gevoelens van leegte en niet-heel zijn helemaal toe te laten. Voel waar je dit in je lichaam ervaart. Ga ernaartoe en vul deze leegte op met jouw aandacht. Je zult versteld staan hoe eenvoudig dit is en je afvragen waarom je daar zo hard voor bent weggerend. Vind die heilige plek in jezelf en ga daar regelmatig naar toe met je aandacht.

Ik wens je een vreugdevolle reis toe!

Irene Verweij

Benieuwd welke les jij aan het leren bent? Bekijk hier de overzichtspagina met alle twaalf de levenslessen.

---

*Deze indeling is gebaseerd op het werk van S. Rother. Beeld: Photo by Yeshi Kangrang on Unsplash

Tags: licht, lichtwerker, ziel zingeving

Geplaatst: 6 december 2017

Zo maak je van jouw woede en boosheid een kracht volgens Anselm Grün

Soms kan iemand het bloed onder je nagels vandaan halen – maar daar kun je niet altijd uiting aan geven. Dan stop je de woede ergens diep in jezelf weg. Emoties: op zich is er niets mis mee. Maar zodra je vastklampt aan een emotie, of zodra een emotie aansluit op een van je diepste angsten, wordt het een gevoel: een emotie met een verhaal. Dat verhaal leidt een eigen leven, maakt van woede wrok en zorgt dat je gaat geloven in een emotie in plaats van het te laten komen en gaan. Anselm Grün schreef in Verandering hoe je negatieve emoties een andere wending kunt geven. Per emotie biedt hij een ritueel aan om ze te laten transformeren naar een bron van krachtige energie. Of je nu God als christelijke God ziet of als jouw innerlijke Zijn, de rituelen van Anselm Grün bieden je een uitweg uit een verstikkende emotie. Wij mogen een gedeelte met je delen over de emotie woede en boosheid.

De positieve kracht van woede en boosheid

‘Daar kun je echt woedend over worden!’ Dat gevoel kennen velen van ons. Op het werk is er iets misgegaan en de teamleider schuift alle schuld op iemand die er niets aan kan doen – alleen om voor het afdelingshoofd een goed figuur te slaan. Of je hebt vakantie je wilt samen met je gezin ontspannen en je wordt ruw gestoord door een telefoontje van je werk. Maar we zijn niet alleen in ons privéleven woedend. Er zijn ook boze burgers. Wanneer deze mensen het niet eens zijn met maatregelen van de regering of ene instantie en verandering willen afdwingen, drukken ze hun teleurstelling verontwaardigd, luidkeels en openlijk uit. Dat doen ze door de straat op te gaan of door op internet van gedachten te wisselen. Politici en andere mensen met openbare functies vertellen steeds vaker dat woede omslaat in blinde haat en destructieve agressiviteit en zo de atmosfeer vergiftigd. Ook de reacties zijn verschillend. Sommigen worden steeds woedender, springen uit hun vel en slaan wild om zich heen. Bij anderen slaat de woede eerder naar binnen en berokkent die henzelf schade.

Soorten boosheid

Gerechtvaardigde woede bestaat beslist. Woede laat vaak zien dat er iets misgaat. Dat boosheid en woede bij het mens-zijn horen, lezen we ook in de Bijbel. In de Psalmen bijvoorbeeld komen woede en boosheid steeds weer ter sprake. De bidders zijn vaak boos omdat ze door vijanden worden bedreigd of door listen worden misleid, en ze schromen niet om deze emotie ook aan God te laten zien.

Ook schrijft de Bijbel over twee soorten boosheid. De ene soort boosheid leidt tot rede en gerechtigheid, terwijl andere boosheid leidt tot destructieve agressie. Boosheid wordt destructief als we het moment waarop we boos worden niet goed te boven komen. Dan exploderen we en hebben we onszelf niet onder controle. Het is eerder zo dat de boosheid ons onder controle heeft. De vraag is hoe we op dit eerste moment kunnen omgaan met degene die ons net zo irriteerde.

Niet altijd onder controle

Om te beginnen is het belangrijk da tik toegeef dat ik mezelf niet altijd onder controle kan hebben. Omdat ik weet dat ik lichtgeraakt kan reageren, kan ik me op de situatie voorbereiden en goed bij mezelf blijven. De volgende gedachte kan daarbij behulpzaam zijn: hoe zou ik in deze situatie reageren als ik helemaal met mezelf samenval, als ik vrede met mezelf had? Het is niet de bedoeling om je woede te onderdrukken. Maar je kunt haar ook niet gewoon uitleven. Het is belangrijk om te zien dat woede veel energie bevat en het gaat erom deze energie in positieve kracht te transformeren. Deze energie herkennen we als we onze boosheid ondervragen: is mijn boosheid terecht? Komt ze in opstand tegen iets wat mezelf en andere mensen in het leven hindert? Of is ze enkel een uitdrukking van een gekwetst ego dat boos reageert omdat zijn infantiele wensen niet worden vervuld? In het eerste geval is het zaak om de woede in een gepaste strategie te veranderen, op te komen voor wat het leven eist. In het tweede geval is het zaak om afscheid van mijn infantiele wensen te nemen.

Ritueel

Probeer eens heel concreet na te doen wat de psalmen je laten zien: het uitspreken van je woede naar God om zo je woede te transformeren. Ik kan God niet gebruiken door hem voor me te laten strijden. Wel moet ik het oordeel aan God overlaten. En ik verzoek hem me niet alleen te laten, maar me te helpen. Mijn woede wordt dan getransformeerd in vertrouwen en positiviteit die de kracht van de woede nog in zich heeft.

Stel je voor dat je voor God staat en dat je op iemand scheldt die jou kwetste. Tien minuten lang zeg je tegen God hardop alle scheldwoorden die je invallen als je aan deze persoon denkt. Sta jezelf eens toe om alle agressieve en kwetsende woorden die je tegen hem of haar wilt zeggen naar God uit te spreken. Je zult merken dat dat helemaal niet gaat. Als je jezelf toestaat alle scheldwoorden te zeggen, blijven sommige in je keel steken. Vooral omdat je ze tegen God zegt. En mocht het je toch zijn geluk een paar scheldwoorden uit te spreken, dan zul je na een poosje het tegenovergestelde van woede en boosheid voelen. Je woede verandert in liefde. Misschien krijg je opeens liefdevolle gevoelens voor degene op wie je net zo schold.

Tags: boosheid, emoties, hoogevoeligheid, persoonlijke ontwikkeling, verandering, woede