Waarom is het innerlijke kind toch zo belangrijk wanneer het om relaties gaat? Bijna iedereen weet inmiddels wel dat we in onze relaties maar al te vaak de thema’s uit onze jeugd herhalen. Wat is daar dan nieuw aan? Susanne Hühn, fysio- en psychotherapeute en auteur van Het innerlijke kind in je relatie, legt het uit in dit artikel.
Het innerlijke kind
Veel relaties lopen stuk door de verstorende macht van het gekwetste innerlijke kind. Want dit innerlijke kind heeft, nu het volwassen is, veel meer werktuigen dan vroeger tot zijn beschikking om te verwerven wat het zo dringend nodig heeft. Machtsmisbruik, emotionele kilte, seksuele verleiding of juist afwijzing, zich overdreven bekommeren, voor kind spelen en zoet zijn, van onderhuidse en open manipulatie tot geweld – het innerlijke kind heeft toegang tot al je vermogens, wanneer je toelaat dat het zich onbeheerd in je uitleeft.
Het innerlijke kind staat garant voor je overleving. Het heeft geen ander doel dan zijn eigen genezing, zijn onmetelijke honger naar liefde en aandacht wil gestild worden, hoe doet er niet toe. De middelen die het aanwendt zijn alleen niet zo constructief. Het innerlijke kind heeft, net als ieder ander kind, het recht om te vragen en zich te verschaffen wat het nodig heeft. Maar, in tegenstelling tot een echt kind, niet van iemand anders. En juist hier begint de innerlijke reis.
Eén ding schiet er meestal bij in wanneer je je in het innerlijke kind bevindt of het de rol van de moeder of vader geeft: je seksleven. Alleen daarom al loont het de moeite om het innerlijke kind zelf te verzorgen en uit de ouderrol te stappen, nietwaar? Maar wees voorzichtig: het innerlijke kind kan seks ook gebruiken om van zichzelf een ‘lief kind’ te maken of om jouw energie te roven, want er staan hem jouw middelen als volwassene ter beschikking.
Wat is het eigenlijk, dit ‘innerlijke kind’?
Wanneer we aan het innerlijke kind denken, dan glimlachen we liefdevol of ook wel met wat ironie, en daarmee bedoelen we dan het deel dat met ‘het kind in de man’ of ‘de innerlijke prinses’ of ‘Pippi Langkous’ wordt beschreven. Dit kind krijgt af en toe wat ruimte, het mag zo nu en dan een ijsje voor zichzelf bestellen hoewel het dieet anders voorschrijft. Of het mag voor de etalage met modeltreintjes blijven staan.
We zijn royaal wanneer het om het innerlijke kind gaat; het mag af en toe even spelen. Het zorgt er immers voor dat we ons beter voelen. Ons innerlijke kind wordt zo gebagatelliseerd en onschuldig voorgesteld dat we vaak schrikken wanneer we zijn ware kracht en zijn enorme invloed op ons leven, de dramatische krenkingen en de uitzinnige vreugde die het ons kan brengen, beginnen op te merken. Vaak willen we het helemaal niet zien en ontkennen we deze sterke kracht.
Een eenzaam kind
Het is het innerlijke kind van wie de ogen gaan stralen wanneer we onszelf toestaan de verboden beker ijs te nemen. Maar het is ook het innerlijke kind dat ons ertoe beweegt anderen en onszelf tot in het extreme te controleren en beslag te leggen op anderen, of ons door anderen te laten inpalmen.
Het is het innerlijke kind dat zo diep eenzaam is dat we niet anders kunnen dan altijd een of andere vorm van drugs tot ons te nemen, en dat dit vage gevoel van niet-geborgen zijn en die twijfel aan onszelf, die ons steeds opnieuw laten terugschrikken voor de avonturen van het leven, in ons oproept. Het is het innerlijke kind dat ervoor zorgt dat onze relaties steeds weer mislukken, omdat we steeds weer op dezelfde geschilpunten stuiten, en dat ons in ons beroep ontevreden doet zijn, omdat we niet voor onze wensen en behoeften opkomen.
Een krachtig en levendig kind
Het is echter ook het innerlijke kind dat zich moedig over alle angsten en twijfel heen zet en zijn hart trouw blijft. Het innerlijke kind schenkt ons zoveel kracht en levendigheid dat we al onze opgaven met gemak en gratie kunnen afhandelen. Het innerlijke kind laat ons of door het leven dansen of ons er vermoeid doorheen slepen, afhankelijk van hoe het met hem gaat.
Het is niet één enkel persoonlijkheidsaspect, maar een energieveld dat uit veel verschillende, op gecompliceerde wijze met elkaar verweven onderdelen bestaat, die alle één ding gemeen hebben: ze bemerken en beleven de dingen direct en onvervalst, ze zijn de emotionele getuigen van ons verleden. Hier ligt onze emotionele waarheid opgeslagen.
Het innerlijke kind als emotielichaam
Het innerlijke kind is als een waar emotielichaam. Hier is alles te vinden, ligt alles verankerd wat wij onszelf niet hebben toegestaan – op het gebied van liefde, verdriet, angst, shock, woede of sprankelende levensvreugde. Het innerlijke kind is een vlechtwerk van ervaringen, wensen, dromen, verlangens en herinneringen aan andere dimensies en liefdevollere tijden.
Het is een energieveld dat alles bevat wat jijzelf – de aan je omgeving aangepaste en zo functionerende persoonlijkheid – niet kunt, mag of wilt opmerken. Hoe je je kindertijd ook beleefd hebt, de waarheid ligt in het innerlijke kind opgeslagen. Waar je ook van droomt en wat je ook van het leven meent te verwachten, het is je innerlijke kind dat het draaiboek van je leven schrijft, omdat het de waarheid kent, datgene wat je werkelijk wenst.
We kunnen ons innerlijke kind alleen begrijpen als we toelaten dat we door hem in ons hart worden geraakt. Het rijk van het innerlijke kind kan niet door middel van logische argumenten of het intellect worden begrepen en het reageert daar ook niet op. Zijn wereld is magisch, het is de wereld van de innerlijke beelden, van de symbolen en de bekoring.
Reageren vanuit je innerlijke kind
Als je begrijpt wat er in je kinderjaren is gebeurd, waarom je gekwetst bent, waarom je op een bepaalde manier reageert, dan helpt dat zeker, maar het verandert absoluut niets. Het innerlijke kind raakt daar niet van onder de indruk en je komt daardoor niet met je innerlijke kind in contact, integendeel. Wel kun je heel bewust toekijken hoe je toch op de oude, waarschijnlijk voor anderen volledig onbegrijpelijke wijze reageert. Je weet waarom je het doet, maar je kunt het toch niet veranderen. De innerlijke kinderen zijn niet in het verborgene werkzaam, maar laten zich heel direct zien in alle situaties waarin oude wonden worden opengehaald.
Een gekwetst innerlijk kind
Als je een gekwetst innerlijk kind hebt – en wie heeft dat niet? – dan is er een grote, bijna heilige macht nodig om het mogelijk te maken dat jullie in vrede met elkaar leven: medeleven. Met jezelf en met de ander. Dat kun je gemakkelijk opschrijven. Maar als je in het dagelijks leven precies op die plaatsen geraakt wordt waar het zo’n pijn doet dat je verstart en vlucht of jezelf onzichtbaar wilt maken, is het bijna onmogelijk medeleven op te brengen, noch met de ander, noch met jezelf. En dus voelen we ons gekwetst, we worden stug, maken scherpe of ijskoude opmerkingen, klagen, zien onszelf als slachtoffer en sluiten onze tussenschotten, de chakra’s, af.
Medeleven, denk je dan, hoe kom je daarbij? Ben ik zijn moeder? Zie ik eruit als haar vader? Moet ik voor de ander alles goedmaken, alleen om te zorgen dat zijn innerlijke kind gelukkig is en rust krijgt? Is het niet juist mijn medeleven dat mij in zo’n wederzijds afhankelijke relatie vasthoudt? Zorg ik niet al genoeg voor hem? Houd ik me niet al genoeg in om haar geen schrik aan te jagen? Welnu, wanneer je je met je innerlijke kind bezighoudt, dan heb je emotionele conflictstof in handen.
Kwetsbaarheid in relaties
De macht die de wetenschap dat de ander kwetsbaar is geeft, kan uitermate vernietigend zijn en zal je relatie op de proef stellen. Alleen degenen die een werkelijk liefdevolle en ondersteunende relatie hebben, zijn in staat de thema’s van het innerlijke kind waar te nemen en tot een oplossing te komen. Want wat gebeurt er wanneer je de krenkingen van je eigen innerlijke kind waarneemt en je partner deze informatie tegen je gebruikt? Dan word je opnieuw gekrenkt. ‘Dat is alleen maar weer je innerlijke kind dat bevestiging nodig heeft.’
Wanneer je met deze zin om de oren wordt geslagen, dan doe je er goed aan je van deze partner te distantiëren. Er is dus zoveel vertrouwen en liefde nodig om deze thema’s waar te nemen, vooral de wederzijdse bereidheid en belofte om af te zien van elk machtsmisbruik – wat helemaal niet zo eenvoudig is, want deze macht speelt immers ook het gekwetste en daarom onbewuste innerlijke kind in de kaart…
Het innerlijke kind in je liefdesrelatie
Even vooraf: een liefdesrelatie wordt door partners onderhouden. Niet door de innerlijke moeder, het innerlijke kind of de innerlijke vader.
Wanneer je het innerlijke kind in je relatie uitleeft, dan activeer je in de ander het ouderaandeel of zijn eigen innerlijke kind, zo simpel werkt het. Bied je de moeder of de vader aan, dan activeer je het innerlijke kind van de ander. Wil je de man bereiken, lieve lezeres, doe dat dan vanuit de vrouw die je bent. Wil je de vrouw bereiken, lieve lezer, wees dan je man.
Maar misschien begrijp je nu al dat je grote invloed hebt op de krachten die in je relatie van doorslaggevende betekenis zijn. Hoe eenduidiger ieder van jullie zijn relatie op het niveau van man-vrouw onderhoudt, des te meer versterkt hij of zij de ander in zijn positie als man of vrouw. Dat geldt natuurlijk ook voor relaties tussen gelijke geslachten. Wanneer je als vrouw een man wilt, stap dan uit je moederrol en die van het innerlijke kind en ga als vrouw voor hem staan! Wil je als man een vrouw, houd dan op de rol van je innerlijke kind te spelen en activeer je innerlijke man!
Onderscheid maken tussen de partner en het innerlijke kind
Ook dat is gemakkelijk op te schrijven. Maar wat betekent dat eigenlijk, vrouw of man zijn? Hoe maak je onderscheid tussen de innerlijke moeder, de innerlijke vader, het innerlijke kind en de vrouw of de man? En moet je de ander niet, wanneer je hem of haar onvoorwaardelijk liefhebt, juist laten zoals hij of zij is? Nee, het is beslist legitiem om van de ander het maximum aan eigen verantwoordelijkheid te verlangen dat hij kan geven.
Dat is niet ‘veranderen’ maar ‘serieus nemen’. ‘Veranderen’ zou betekenen meer van hem te willen dan hij kan geven. Wanneer wat jouw partner je biedt niet genoeg is, dan past hij misschien niet bij je. Wat hij echter kan en vooral wil geven, ook wanneer het moeite kost, dat wil je hopelijk ook met hem delen! Je neemt de ander serieus, juist omdat je hem liefhebt, en je ziet niets door de vingers, omdat deze liefde haar vruchten moet afwerpen. Dat is uit zorg voor jullie liefde.
Boekentip van de redactie: Het innerlijke kind in je relatie
Hoe functioneert het innerlijke kind? Hoe kunnen wij onszelf genezen? Wat heeft het binnen de relatie nodig? Welke aspecten mogen eindelijk geactiveerd worden? Deze vragen en meer worden beantwoord in Het innerlijke kind in je relatie van Susanne Hühn.
Bestel nu jouw exemplaar van Het innerlijke kind in je relatie met gratis verzending bij Boekenwereld.
