Heb jij weleens kritiek op jezelf? Welke innerlijke conversatie voer je met jezelf? Ben je lief voor jezelf of luister je vooral naar een kritische innerlijke stem? Misschien stel je hoge eisen aan jezelf en is het eigenlijk nooit goed genoeg. Deze innerlijke criticus kan je erg onzeker maken. Mental Health Coach Miranda Mendes legt je uit waar deze innerlijke criticus vandaan kan komen en hoe je je onzekerheid kunt transformeren naar vertrouwen en zelfverzekerdheid.
Het transformeren van jouw onzekerheid vraagt tijd, bereidwilligheid en doorzettingsvermogen.
Worstelen met onzekerheid
Onzekerheid kan behoorlijk in de weg zitten in het leven. Het woord zegt het al, je hebt on- zekerheid, je hebt een gebrek aan zekerheid over jezelf. Onzekerheid is een innerlijke stem die kritiek heeft op je doen en laten. De stem die je laat twijfelen over jezelf. Het is ook de bron van perfectionisme. Je wilt namelijk alles goed en perfect doen zodat je niet afgewezen kunt worden door anderen, maar vooral door jezelf. Bevestiging van anderen zorgt er namelijk voor dat we ons tijdelijk even goed voelen. Onze leegte en onzekerheid wordt even weggenomen. Maar dit is altijd van korte duur. Het is namelijk nooit een ander die onze onzekerheid of leegte permanent kan weg nemen, de enige die dit kan doen dat ben jij.
Het ontstaan van de innerlijke criticus
Kinderen zijn als sponsen. Ze willen alle nieuwe kennis tot zich nemen en absorberen alles wat hun ouders zeggen. Helaas zijn niet alle ouders even aardig en lief voor hun kinderen. De meeste ouders geven bevestiging en bekrachtiging aan hun kinderen. Sommige ouders doen dit niet. Er zijn zelfs ouders die hun naar beneden praten. Dit is erg verdrietig. Voor enkele onder ons kan het zelfs zijn dat je regelmatig hebt gehoord: ‘je bent stom’, ‘je bent dom’ of ‘dit kan jij toch niet’. Het gevolg hiervan is dat je dit gaat integreren en geloven. Op het moment dat je volwassen bent ga je op dezelfde manier tegen jezelf praten zoals je ouders tegen jou gesproken hebben. De innerlijke criticus is geboren.
Jij kunt deze innerlijke kritische stem ombuigen door je eigen ouder te worden. Ten eerste wordt je bewust van je gedachten. Hoe praat je tegen jezelf? Observeer je innerlijke dialoog. Op het moment dat je merkt dat je jezelf naar beneden haalt dan roep je dit een halt toe. Vervolgens ga je in gesprek met jezelf zoals een liefhebbende ouder dat zou doen. Je wordt op die manier je eigen liefhebbende ouder. Je zult merken dat als je dit structureel doet, je een stuk liever en zachter naar jezelf toe bent geworden.
Onzekerheid transformeren naar vertrouwen en zelfverzekerdheid
Het transformeren van jouw onzekerheid vraagt tijd, bereidwilligheid en doorzettingsvermogen. Stel jezelf de vraag: ben ik volledig bereid om mijn onzekerheid los te laten? Ben ik bereid om me met toewijding hiervoor in te zetten? Vraag jezelf af of je er klaar voor bent. Je moet er als het ware schoon genoeg van hebben voordat je in staat bent deze eigenschap met wortel en al uit te roeien. Op het moment dat je antwoord op deze vragen ‘ja’ is, dan kun je de stappen nemen om iedere dag aan je zelfvertrouwen te bouwen.
Benader jezelf liefdevol
Neem iedere ochtend of avond een moment om even in de spiegel te kijken. Kijk jezelf recht in je ogen aan. Ben jij in staat om iets liefs tegen jezelf te zeggen of iets liefs toe te wensen? Probeer eens aardige woorden tegen jezelf te zeggen. Misschien kun je zelfs zeggen ‘ik hou van jou’. Dit kan in eerste instantie heel onwennig zijn en zelfs onprettig aanvoelen. Om deze reden is er bereidheid nodig. Ben je bereidt om door te zetten, ook als het onprettig en onnatuurlijk aanvoelt? Maak er een gewoonte van om iedere dag tegen jezelf iets vriendelijks te zeggen. Doe dit voor een lange periode. Het vraagt tijd, toewijding en zorg. Je zult gaan merken dat je na verloop van tijd je woorden steeds meer gaat geloven. Dit is een van de manieren om jouw onzekerheid te transformeren naar zelfverzekerdheid.
Vraag jezelf af: Wat heb ik nodig?
Een andere manier om meer eigen liefde te creëren is na te gaan wat je nodig hebt. Dit kun je doen door contact te maken met je lichaam. Vaak zitten we in ons hoofd en denken we aan alles wat we te doen hebben vandaag. Door even te gaan zitten en een kleine bodyscan te doen (dit hoeft maar een paar minuten te zijn) kom je erachter wat er gaande is in jouw lichaam. Je lichaam is oneindig wijs. Luister hiernaar.
Geeft jouw lichaam aan dat je behoefte hebt aan rust? Zorg dan dat je voor jezelf rust inbouwt. Zeg eens ‘nee’ tegen een afspraak waar je normaal gesproken ‘ja’ tegen zou zeggen. Zelfzorg is jouw prioriteit. Je zult merken dat naarmate je beter voor jezelf gaat zorgen, je ook meer zelfrespect en zelfverzekerdheid zult gaan ervaren. Door je groeiende vertrouwen in jezelf zul je gaan ervaren dat jouw leven mooier en rijker aan het worden is.
Heb jij last van je innerlijke criticus die je constant vertelt wat je allemaal verkeerd doet? Hal en Sidra Stone kunnen je helpen met hun boek De innerlijke criticus ontmaskerd. In dit praktische boek vol voorbeelden leer je onder andere hoe je een ‘criticusaanval’ kunt hanteren en hoe je innerlijke criticus een intelligente, alerte en ondersteunende levenspartner kan worden.
Het boze of bekritiserende stemmetje in je hoofd wordt ook wel de innerlijke criticus genoemd. Bijna iedereen heeft dit stemmetje en de meeste mensen worden meerdere keren per dag gekleineerd door deze criticus. Hoe sterk is jouw innerlijke criticus aanwezig in je leven? Kan de criticus je alles wijsmaken of is het meer een zeur op de achtergrond? Deze test van Hal en Sidra Stone (experts op het gebied van de innerlijke criticus) gaat je helpen dit uit te zoeken.
De oorspronkelijke taak van de Innerlijke Criticus is om ons schaamte en pijn te besparen.
Test: hoe sterk is jouw innerlijke criticus?
De onderstaande 20 vragen gaan over jouw innerlijke criticus. Pak pen en papier en schrijf per nummer op hoe vaak de vraag op jou van toepassing is. Aan het einde van de test tel je de vragen bij elkaar op en kom je erachter hoe sterk jouw innerlijke criticus aanwezig is in jouw leven!
Zelden (1 punt) Soms (3 punten) Vaak (5 punten)
Ik word ’s nachts wakker en lig dan te tobben over de fouten die ik de vorige dag heb gemaakt.
Ik herhaal gesprekken achteraf nog eens in mijn hoofd om te zien wat ik fout gedaan heb.
Ik vind dat mijn kleren me niet staan.
Als ik in gezelschap ben, vraag ik me af of de andere mensen iets op me aan te merken hebben.
Ik ben heel voorzichtig met iets nieuws proberen, omdat ik bang ben dat ik me belachelijk maak.
Ik ben bang dat de mensen me uitlachen.
Ik maak me zorgen over wat andere mensen wel zullen denken.
Ik voel me vaak inferieur aan andere mensen.
Ik zou willen dat mijn lichaam aantrekkelijker was.
Als ik in de spiegel kijk, is het om te controleren of er iets aan mijn uiterlijk mankeert.
Als ik iets overlees wat ik net geschreven heb, ben ik er niet tevreden over.
Ik ben bang dat er iets grondig mis is met mij.
Ik maak me zorgen over wat de mensen van me denken als ze weten hoe ik echt ben.
Ik vergelijk mezelf met andere mensen.
Ik trek kennelijk mensen aan die vaak kritiek leveren.
Ik twijfel achteraf aan mijn beslissingen en denk dat het beter had gekund.
Als ik ‘nee’ zeg voel ik me schuldig.
Als ik aan een enquête als deze meedoe, weet ik zeker dat ik het er niet zo goed van af breng als andere mensen.
Als het even kan probeer ik risico’s uit de weg te gaan.
Als ik denk aan werken aan mezelf, heb ik het gevoel dat er iets aan mij mankeert waaraan gesleuteld moet worden.
Testresultaat: hoe sterk aanwezig is jouw innerlijke criticus?
Tel de scores bij elkaar op en vergelijk ze met het onderstaande rijtje:
Je hebt nu de eerste stap gezet; je weet hoe sterk jouw innerlijke criticus aanwezig is. Hoe pak je je innerlijke criticus verder aan zodat het je bondgenoot wordt? De innerlijke criticus ontmaskerd van Hal en Sidra Stone gaat je hierbij helpen. In dit praktische boek vol voorbeelden leer je onder andere hoe je een ‘criticusaanval’ kunt hanteren en hoe je innerlijke criticus een intelligente, alerte en ondersteunende levenspartner kan worden.
Moeilijk als het is om te ontkomen aan iemand van buitenaf die je slecht behandelt, nog moeilijker is het te ontkomen aan iemand die je van binnen slecht behandelt. In dit artikel laten Hal en Sidra Stone (experts op het gebied van de innerlijke criticus) je zien hoe slecht je innerlijke criticus je innerlijke kind kan behandelen en wat de eerste stap naar heling is.
Deze mishandeling vindt plaats in je innerlijke wereld en je Innerlijke Kind wordt ernstig geschaad, terwijl niemand anders het kan zien of horen of helpen.
Het is algemeen bekend dat bij volwassenen die als kind slecht behandeld zijn de kans groot is dat zij op hun beurt hun eigen kinderen slecht behandelen. Op een soortgelijke manier herhaalt de Innerlijke Criticus de kritiek of mishandeling van de ouder en houdt de cirkel in stand door het Innerlijke Kind slecht te behandelen.
Het innerlijke (kwetsbare) kind
Wie is dit Kwetsbare Kind? Het is het kwetsbare kleine wezentje dat we allemaal waren toen we pas geboren waren. Dit kind was en is uitermate gevoelig. Het reageert eerder op energieën dan op woorden. Het voelt wat er gaande is in de wereld om hem heen en probeert dat niet verstandelijk te begrijpen. Het voelt ook alles wat er binnenin ons gaande is.
Dit Innerlijke Kind, in al zijn aspecten, wordt meestal al heel vroeg in onze ontwikkeling begraven. De wereld is niet veilig voor zo’n gevoelig wezentje, en dus duikt het onder en nemen de andere ikken het heft in handen om ons leven zo succesvol en efficiënt mogelijk te laten verlopen.
De criticus is een wrede ouder
Wat gebeurt er met dit uiterst gevoelige kind wanneer de Criticus actief is? Het wordt slecht behandeld. Dit kan variëren van lichte tot zware slechte behandeling, afhankelijk van de omstandigheden waarin je opgroeide. Maar tot op zekere hoogte is er altijd sprake van mishandeling, psychisch of zelfs lichamelijk.
Je Innerlijke Criticus is ontstaan om je Innerlijke Kind te beschermen. Zijn rol was je te helpen erbij te horen, je aan te passen aan de wereld om je heen. Hoe zachtzinnig dit ook wordt gedaan, de boodschap is duidelijk: het natuurlijke gedrag van je Kind is onacceptabel en er mankeert iets aan zijn natuurlijke instincten. Door de grote gevoeligheid van het Kwetsbare Kind is die kritiek bijzonder pijnlijk.
Laten we eens stilstaan bij wat er gebeurt als je ouders onverschillig voor je gevoelens waren of, erger nog, je psychisch of lichamelijk slecht behandelden. De Criticus neemt autoriteiten tot voorbeeld, dus in dit geval zal hij de ouders die je slecht behandelen tot voorbeeld nemen. Als je ouders een leven leiden dat gebaseerd is op schaamte, zullen ze die schaamte op jou overbrengen en zal de Criticus, op zijn beurt, die signalen opvangen en je ook beschaamd maken. En meestal vergroot de Innerlijke Criticus de intensiteit van zijn aanvallen, om er zeker van te zijn dat je afdoende beschermd bent tegen en voorbereid op wat er van buitenaf zou kunnen komen.
De criticus leeft een eigen leven
Op zeker ogenblik, meestal vrij vroeg in het ontwikkelingsproces, overschrijdt de Innerlijke Criticus zijn grenzen en gaat een onbeheersbaar eigen leven leiden. Hij vergeet zijn oorspronkelijke doel, je te beschermen tegen mishandeling van buitenaf, en mishandelt je gewoon omdat dat nu eenmaal zijn werk is. Hij weet dat je slecht bent en dat al het kwaadaardige commentaar dat hij levert je verdiende loon is.
Erger nog, hij is er waarschijnlijk van overtuigd dat er iets ernstig mis is met je, dat je in wezen slecht bent of fundamentele karakterfouten hebt, en dat zijn kritiek dus gerechtvaardigd is. Daar komt nog bij dat hij onfeilbaar klinkt, zoals we in in De innerlijke criticus bespreken.
Er zit dus iemand in je die je heel slecht behandelt en je Innerlijke Kind is hiervan de dupe. Dit veroorzaakt intense psychische pijn. Soms regelt de Criticus het zo, dat er aan deze slechte psychische behandeling ook lichamelijke mishandeling wordt toegevoegd. In die gevallen heeft de Innerlijke Criticus eenvoudig geen rust voordat er een vorm van straf is geïncasseerd; er wordt fysiek lijden of grote emotionele pijn verlangd. Dan is de Criticus opgelucht, want hij weet dat hij zijn werk gedaan heeft, en nu heeft hij even rust.
De innerlijke criticus trekt slechte mensen in de buitenwereld aan
De kwelling van de Innerlijke Criticus vindt plaats in je innerlijke wereld en het Kind (of een ander ik) wordt geschaad terwijl niemand anders het kan zien of horen. Dit roept een triest beeld op; het is alsof je Innerlijke Kind zit opgesloten met je Innerlijke Criticus en er is geen enkele manier waarop jij of iemand anders het kan redden
Wanneer je niet in staat bent je los te maken van een Innerlijke Criticus die je zo slecht behandelt, blijf je de slachtofferrol houden. Als de Criticus je dan aanvalt, heb je het gevoel dat je niet deugt, dat je het ergste verdient dat de wereld je kan aandoen. Je kunt jezelf niet beschermen. Dat maakt je tot slachtoffer, volledig beschikbaar voor iedereen in de buitenwereld die je kwaad zou willen doen. Als slachtoffer trek je mensen naar je toe die je mishandelen en aanvaard je wat ze je aandoen.
Onbewuste slechte behandeling van de innerlijke criticus
Het kan zich allemaal in je innerlijk afspelen terwijl je het niet eens weet. Het enige dat je weet is dat je een rotgevoel hebt over jezelf en dat je steeds maar weer in situaties terechtkomt die je pijn doen. Zo is de slechte behandeling van je Innerlijke Kind zelfs voor jezélf geheim en als je het niet ziet kun je er ook niets tegen doen. Een ding kunnen we met zekerheid zeggen:
Als je telkens weer mensen in je leven aantrekt die je psychisch of lichamelijk slecht behandelen, kun je er zeker van zijn dat je een Innerlijke Criticus hebt die je ook slecht behandeld.
Het interessante aan de werkwijze van de Innerlijke Criticus is dat hij je er zo volledig mee klem kan zetten.
Oefening: bespreek je innerlijke criticus
Om met je Criticus aan het werk te kunnen, moet je hem ‘aangeven’ bij iemand in de buitenwereld. Als je je bewust bent van de stem van je Innerlijke Criticus, zal de Criticus zelf je voorhouden dat het gewoon rampzalig zou zijn om met iemand over hem te praten. Want als je er met anderen over praat, luisteren ze naar zijn kritiek en zien ze natuurlijk ineens allemaal verkeerde dingen aan je die ze anders nooit opgemerkt zouden hebben. Dus probeer je het geheim maar te bewaren, zodat niemand ooit die verschrikkelijke dingen zal horen die hij over je weet. Per slot van rekening heeft hij het waarschijnlijk bij het rechte eind!
Hoe meer je denkt aan de dingen die de Criticus heeft aan te merken op jou, hoe meer je je ervoor geneert en hoe kleiner de kans dat je hem — en je ergste, diepst verborgen tekortkomingen — in de openbaarheid zult willen brengen.
Als die behoefte aan geheimhouding je tegenhoudt, blijft de gehele vicieuze cirkel gesloten. Je kunt dan ook geen andere mensen naar je Criticus laten luisteren, zodat ze je zouden kunnen helpen. Je kunt geen toegang krijgen tot je Bewuste Ego, dat misschien een andere kijk op de zaken heeft en beslist andere hulpmiddelen ter beschikking zou hebben. Je blijft alleen met je beschamende geheimen, die steeds kwalijker gaan rieken in de duistere uithoeken van je psyche, en met een Criticus die je er steeds aan blijft herinneren wat een door en door afschuwelijk mens je bent.
Je hebt nu de eerste stap gezet; hoe pak je je innerlijke criticus verder aan zodat het je bondgenoot wordt? De innerlijke criticus ontmaskerd van Hal en Sidra Stone gaat je helpen. In dit praktische boek vol voorbeelden leer je onder andere hoe je een ‘criticusaanval’ kunt hanteren en hoe je innerlijke criticus een intelligente, alerte en ondersteunende levenspartner kan worden.
“‘Initiatie’ betekent letterlijk ‘naar binnen gaan’. Het is het betreden van de wereld van de ziel, de binnenwereld. In onze tijd wordt de behoefte aan contact met deze innerlijke wereld steeds voelbaarder. Zonder een verbinding tussen de ziel en het dagelijkse leven raken we de zin kwijt; ons leven wordt leeg en we proberen het te vullen met allerhande substituten.” In dit artikel vertelt Ton van der Kroon over de rol van initiatieverhalen in de spirituele ontwikkeling van mannen in deze tijd.
In een tijd waarin de mannelijke waarden en patriarchale instituten aan het afbrokkelen zijn, komt langzaam een nieuw manbeeld naar boven: een man die zijn vrouwelijke en mannelijke kwaliteiten in zich verenigd heeft en verantwoordelijkheid draagt voor zichzelf en de wereld om hem heen.
Er bestaan nagenoeg geen initiatierituelen meer zoals we die kennen uit vroeger tijden. De overgang van jongen naar man is een vergeten fase en er zijn nauwelijks initiators, ‘oude wijzen’ of mentors die mannen een handvat kunnen bieden bij het in contact komen met hun eigen essentie. Rituelen zijn verdwenen of vervlakt tot uiterlijke structuren.
Wat we over hebben gehouden is een broze en vaak onvolwassen mannelijkheid; mannen die niet in contact staan met zichzelf, die de zin zijn kwijtgeraakt en vaak gestuurd worden door onbewuste emoties en verlangens. Ze zijn verward over hun mannelijke identiteit of houden vast aan een star en verouderd beeld van mannelijkheid. Achter de maskers gaan vaak onzekerheid, angst en verdriet schuil, die geen plaats mogen hebben in het beeld van de man. Veel mannen zijn eenzame vechters geworden; ze komen er zelf wel uit. Ze missen vaak het contact met hun vader, hun eerste voorbeeld van mannelijkheid.
Het contact met andere mannen bestaat vaak uit strijd en competitie of juist uit afstand en wantrouwen. Emotionele zaken bespreken ze liever met vrouwen, maar ze missen de geborgenheid en de kracht die het contact met mannen kan geven.
De weg naar binnen betreden
De initiatieverhalen die ik in De terugkeer van de koningdeel, bieden een handvat om de weg naar binnen opnieuw te betreden. Het zijn richtingaanwijzers op het pad van persoonlijke ontwikkeling. Ze kunnen als inspiratie en als kompas dienen. Ze leiden ons voorbij het intellect naar de gebieden van het onderbewustzijn. Het proces van initiatie is geen rationeel proces, hoewel de ratio er wel onderdeel van uitmaakt. Het leidt naar de essentie van wie we zijn en wat we te doen hebben in de wereld.
In dit proces zijn het contact en de uitwisseling met andere mannen vaak van onschatbare waarde. Want hoewel er geen ‘oude wijzen’ meer zijn, heeft iedereen een stukje van de puzzel in handen van wat het betekent om ‘man’ te zijn.
Moeten veranderen?
Een van de grote misverstanden in de discussies over mannen is het ‘moéten veranderen’. ‘Mannen moeten veranderen’ is een zucht die vaak weerklinkt in de maatschappij, vaak verwoord door vrouwen. Maar ‘moeten’ gaat niet samen met ‘veranderen’. Echte verandering komt vanuit een diep verlangen jezelf te zijn. Jezelf te accepteren zoals je bent met al je tekortkomingen en kwaliteiten, en daarvoor durven te gaan staan.
Wellicht is het woord ‘ontwikkeling’ in de letterlijke betekenis een betere term; jezelf ontdoen van onnodige ballast en aangeleerd gedrag, zodat de kern overblijft. Geen boeman, geen sukkel, geen held of god, maar een man.
Mannen hebben een andere weg te gaan
In het proces van maatschappelijke veranderingen lijkt het er in deze tijd op dat de vrouwen het voortouw nemen. Vanuit een onderdrukte positie zijn zij het die zijn gaan vechten voor een andere vorm van samenleven, andere vormen van relaties en een gelijkere verdeling van rechten en plichten. Uiterlijk lijkt het erop dat mannen achterblijven, maar schijn kan bedriegen. Mannen hebben een andere weg te gaan. Hun weg speelt zich vaak in stilte af, omdat het een pijnlijke weg is en geen glorieuze. Terwijl vrouwen veel te winnen hebben, hebben mannen in eerste instantie veel te verliezen. Hun weg is een weg van het afstaan van macht en het onder ogen zien van onmacht en pijn. Toch is er net zoveel moed voor nodig om deze weg te gaan en langzaam af te dalen in de krochten van de ziel.
Richtingwijzer zijn
Langzaamaan beginnen de eerste mannen terug te keren uit deze donkere reis door de ziel en te vertellen over wat hen is overkomen. Zij zijn de richtingaanwijzers voor de vele mannen die op het punt staan alles te verliezen, doordat hun werk wegvalt, hun vrouw hen verlaat of een ziekte hen velt. In een tijd waarin de mannelijke waarden en patriarchale instituten aan het afbrokkelen zijn, komt langzaam een nieuw manbeeld naar boven: een man die zijn vrouwelijke en mannelijke kwaliteiten in zich verenigd heeft en verantwoordelijkheid draagt voor zichzelf en de wereld om hem heen. Geen macho, geen softie, maar een man die kan invoelen en ook kan optreden, een man die handelt vanuit zijn hart.
Het is het archetypische verhaal van de jongen die man wordt, die de rol van zoon en prins achter zich laat en de rol van vader en koning op zich neemt. Het is de psychologische ontwikkeling die op velerlei manieren is beschreven in de sprookjes en oude initiatiemythen die we vergeten zijn. Het is het proces van geboren worden, innerlijk doodgaan en de lange, zware weg die volgt om uiteindelijk opnieuw geboren te worden, dit keer in vol bewustzijn. Het is het terugkerende verhaal dat zich centreert rondom een oeroud maar steeds actueel thema: de terugkeer van de koning.
Heb je last van slapeloosheid? Zit je bij elk geluidje rechtop in bed, ervan overtuigd dat er iemand in huis is? Hebben jij of je kind steeds terugkerende nachtmerries? Een levensbedreigende gebeurtenis uit een vorig leven kan de oorzaak hiervan zijn. In je huidige leven kan je ziel nog behoedzaam zijn voor deze gebeurtenis. Ainslie MacLeod, expert op het gebied van oude zielen, vertelt je hierover in dit artikel.
Als je in een vorig leven in de donkere uurtjes bent aangevallen en gedood, is je ziel bang om niet op zijn qui vive te zijn.
Slapeloosheid door vorige levens
Heb je last van slapeloosheid? Lig je wakker tot het buiten licht wordt? Zit je bij elk geluidje rechtop in bed, ervan overtuigd dat er iemand in huis is? Ik vroeg eens aan bezoekers van een van mijn lezingen of ze ’s nachts vaak op een bepaalde tijd wakker werden. De reacties waren verbluffend. Ze riepen specifieke tijden als: zeventien minuten over vier, en vier minuten over half drie. Toen ik opmerkte dat veel mensen hun beste slaapuurtjes pakken als de zon al langzaam opkomt, volgden er veel knikjes van herkenning.
Als je in een vorig leven in de donkere uurtjes bent aangevallen en gedood, is je ziel bang om niet op zijn qui vive te zijn. Ze zal ervoor zorgen dat je zeer op je hoede bent op momenten dat je eigenlijk moet rusten. Ze kan je wakker houden zodat je bij onheil kunt ontsnappen. Als je elke nacht op hetzelfde tijdstip wakker wordt is het heel goed mogelijk dat je ziel wil checken of alles in orde is. Ze maakt zich zorgen dat er weer iets zal gebeuren waardoor je levensplan opnieuw tot een abrupt en gewelddadig einde komt.
Als je in een vorig leven in je eigen huis bent gedood, controleer je alle deuren en ramen voor je gaat slapen. Als je ’s nachts bent gestorven maar niet in je eigen huis, ga je zodra het donker is misschien met tegenzin van huis.
Nachtmerries bij kinderen
Veel kinderen hebben nachtmerries die zijn terug te voeren op trauma uit een vorig leven. Terugkerende nachtmerries duiden op een verband met een specifieke gebeurtenis. Is het oorspronkelijke trauma eenmaal in beeld, dan kun je heling teweegbrengen – zelfs bij een kind – door te vertellen wat er is gebeurd. Ook als het bewuste verstand dit niet snapt, doet de ziel dat wel.
De negenjarige Donovan was in een vorig leven als Brits militair gestationeerd in Hamburg, kort na de Tweede Wereldoorlog. Hij reed met zijn truck op een landmijn en werd met ernstige wonden aan zijn benen uit de wagen geslingerd. Zijn maten zaten vast in het wrak en hij kon alleen maar hulpeloos toezien terwijl ze stierven. Hij werd per schip naar een ziekenhuis in het zuiden van Engeland vervoerd, waar chirurgen zijn rechterbeen amputeerden. Donovans moeder, Helen, zei tegen me: ‘Dat verklaart waarom hij altijd pijn heeft aan zijn rechterbeen. Ik moet daar elke avond overheen wrijven voor hij gaat slapen.’
Maar dat – slapen – was de grootste uitdaging. ‘Hij is van jongs af aan midden in de nacht wakker geworden,’ zei zijn moeder. ‘Het beïnvloedt niet alleen hem, het is dramatisch voor het hele gezin. Als hij zo’n nachtmerrie heeft, schreeuwt en gilt hij alles bij elkaar en roept om hulp voor mensen die vastzitten.’ (Dit is een duidelijke associatie met de gebeurtenis in Duitsland.)
Later zei Helen: ‘In de nacht die volgde op de dag dat ik met jou had gesproken, schrok Donovan weer wakker. Hij praatte over mensen die vastzitten en die hij niet kon bevrijden. Ik stelde hem gerust dat ze inmiddels los waren gemaakt. “Ze zijn vrij en ze zijn veilig, en jij ook!” Ik vertelde hem dat alles achter de rug was, dat het niet nu gebeurde maar vroeger was gebeurd, en dat het voorbij is. De volgende nacht verliep vredig. Hij sliep in één ruk tot de ochtend en heeft sindsdien nooit meer een nachtmerrie gehad.’
Wil je meer lezen over je ziel en vorige levens? Dan is Gids voor oude zielenvan Ainslie MacLeod onmisbaar voor jou. Zonder te weten waar je bent geweest, kun je nooit echt weten waar je naartoe gaat. Het begrijpen van de reis van je ziel helpt en dit boek ondersteunt daarin met unieke inzichten en oefeningen.
Bestel jouw exemplaar met gratis verzending bij Boekenwereld.com.
Een snelle check: hoe voelt jouw nek op dit moment aan? Stijf of zelfs pijnlijk? Dan mag je dit artikel van natuurlezer Karen Bos zeker niet missen! Ze staat hierin stil bij de boodschap die de zeldzame koereiger voor jou heeft. Het dier laat zien hoe jij uit je hoofd in je hart komt. “Als jij je nek vastzet, wordt de doorstroming van liefdevolle energie vanuit Moeder Aarde door jou heen het Universum in beperkt.”
Velen van ons lopen op dit moment vast door opgekropte emoties in de nek en hals, het magische centrum van ons zijn.
Waarom HSP’ers vaak geen namen onthouden
Goh, daar zit een witte vogel bij een koe. Het dier lijkt op een reiger. Nou, dan wordt het ‘de koereiger’… Soms is het hysterisch hoe bijvoorbeeld dieren aan hun benaming komen. En mogelijk dekt het woord vaak de lading niet. What’s in a name?
Veel hooggevoelige mensen (HSP’ers) vinden het lastig om namen te onthouden. Omdat de namen die de mensheid draagt in hun ogen niet de lading dekken. Bewust of onbewust ken jij als HSP’er een energie aan iemand toe, bijvoorbeeld: leuk mens, mooi mens, lieve ziel… De energie of energetische frequentie van de ziel wordt meegenomen en tja, daar zijn geen woorden voor. Het is dus geen mankement als je namen niet kunt onthouden. Het is een zegen dat je anderen als energie waarneemt.
Hulp uit onverwachte hoek
De witte koereiger is te vinden in moerasgebieden en weilanden. Vaak tussen de koeien en schapen. Koereigers vallen op, omdat ze ook óp de dieren zitten en die vinden dat best. Als een koe in het gras ligt en er vliegen op haar hoofd zitten, laat ze zich verzorgen door de koereiger, die deze oppeuzelt. Wat een mooie interactie en verbinding. De een helpt de ander.
Dat kan in jouw leven op eenzelfde manier voorkomen. Misschien op dit moment. Net als je ergens in vast lijkt te lopen, komt er uit onverwachte hoek een opening. Iets wat jou verder helpt. Je mag ervaren dat er voor je gezorgd wordt. Dat je beschermd bent en net als de koereiger een beschermde diersoort bent. Dat je belangrijk bent, want anders geschiedt dit niet.
Samen sta je sterk
Je bent dus nooit alleen. Net zoals de koereiger dat niet is: die leeft in kolonies. Het zijn soortgenoten die samen een hechte groep vormen. Het laat ons denken aan de vroegere indianenstammen, waar ze al heel ‘hip’ in een community leefden. Door de wereldwijde ontwikkelingen wordt de mens meer en meer gepusht om zelf te creëren en daarbij het samenspel met anderen op te zoeken. Waar de digitale verbinding nu nog leidend is, wordt menselijke interactie weer leading. Zorg dragen voor elkaar en de omgeving komt centraal te staan, net als in het leven van de koereiger.
Jij zit op deze weg. Voel je het? Je wordt geleid en begeleid, ook door liefdevolle ongeziene energieën. Ervaar maar eens wat er om jou heen is wanneer jij je alleen voelt of voor een moeilijke keuze staat. Vaak kun je in elk geval de support voelen van overgegane zielen die van jou houden. Ze mogen niet ingrijpen, maar mogen je wel helpen als je erom vraagt.
Zitten jouw nek en schouders vast?
Wat opvalt aan de koereiger: hij heeft een soort slangennek. Het is een flexibel geheel dat uitgerekt, maar ook helemaal ingetrokken kan worden. Sta jij vaak in de ‘ingetrokken modus’? Anders dan bij de koereiger heb jij je nek en schouders vastgezet. Dit wijst op stress, van welke aard dan ook. Het is belangrijk om jouw hals en nek weer vrij en flexibel te maken, net als die van de koereiger.
Jouw nek is een heel belangrijk episch centrum voor doorstroming van je energiebanen. De nek koppelt ons lijf, het grootste deel van ons voertuig, aan ons hoofd. En wat gebeurt er als de koppeling van een auto niet meer werkt? Juist, dan rijdt hij niet meer. Als jij je nek vastzet, wordt de doorstroming van liefdevolle energie vanuit Moeder Aarde door jou heen het Universum in beperkt.
Energieën afvoeren
Alles wat van ‘boven de nek’ komt, kun je lastig afvoeren. Bijvoorbeeld negatieve gedachten. Het zijn niets anders dan energetische frequenties die je mag loslaten via je ruggengraat, staartbotje en voeten naar de kern van Moeder Aarde. Daar waar zij alles in het vuur transformeert. Voel eens of jouw nek in de S-bocht zit. Gewoon door met je handen te voelen, maar ook energetisch. Stroomt het daar allemaal wel lekker soepeltjes? Of zit er ergens een brei die de doorgang blokkeert?
Zorg goed voor je schildklieren
Tot nu toe ging het vooral over de achterkant van de nekkoppeling. Maar je nek heeft ook een voorkant. Je hals is de belangrijkste inlaat- en uitlaatklep van jouw zijn op heel veel verschillende gebieden. Weet je dat hier het belangrijkste hormoonhuishoudings-systeem van je lichaam huist? Jouw schildklieren. En dat is ook weer een fantastisch woord. Je schildklieren (en er zijn ook nog ‘bijschildklieren’) vormen het schild van jouw immuunsysteem. Het is net of alles wat jij tot je neemt eerst langs dit schild gaat voordat het doorgeslikt wordt. Kun je nagaan wat er gebeurt als je heel veel ‘knutselvoedsel’ eet. Er komen deuken en scheuren in dat schild en dan krijg je lekkage. Jouw lichaam kan niet meer optimaal functioneren. Energie lekt weg en je raakt uit balans.
Keelchakra: je liefdevol uitspreken
Weet je dat de schildklier de vorm van een vlinder heeft? Het dier dat voor transformatie staat. De schildklier heeft dan ook een diepgaande connectie met jouw endocriene systeem. Daar waar bewustzijn is gehuisvest in jouw hoofd, in de buurt van je fontenel. Al van baby af aan is het de kwetsbaarste plek in jouw hoofd en energetisch is het de plek van jouw zijn.
Ook bevindt zich hier de 5e chakra. De keelchakra, waar emoties geuit of juist vastgehouden worden. Misschien mag jij wat meer ‘ventileren’. Uitspreken is voor velen zo lastig. Het negatieve en boze, daar weten we wel weg mee. Maar hoeveel mensen kunnen niet ‘ik hou van jou’ uit hun ‘strot’ krijgen? Een ‘ik hou van jou’ vanuit de grond van je hart, waar je hele lichaam op mee trilt.
Als je hier moeite mee hebt, zegt dat iets over hoeveel jij diep vanbinnen van jezelf houdt. Misschien laat de koereiger jou daarom zijn bijzondere nek zien. Heb je jezelf te lang ‘met de nek aangekeken’? Werk aan de winkel. Kun je voluit in de spiegel tegen jezelf zeggen: ‘Ik hou van jou, lief mens’? Oefen het. Het opent je en maakt dingen los die je nu verstikken.
Opgekropte emoties uiten & helen
Jouw stembanden, die ook in je hals zitten, vormen het communicatiemiddel in deze wereld. We kunnen geluiden voortbrengen en ons daarmee verstaanbaar maken en elkaar daardoor wel of niet begrijpen. Velen lopen op dit moment vast door opgekropte emoties in dit magische centrum van ons zijn. Dingen die erom vragen uitgesproken te worden, omdat ze al veel te lang zijn blijven hangen in die S-bocht van de koereigernek. Als er hoogoplopende emoties zoals teleurstelling en verdriet aan jou kleven of misschien onuitgesproken ‘het spijt me’s’ of te weinig gedeelde ‘ik hou van jou’s’, zorg dan nu dat je dit episch centrum vrijmaakt. Voor jezelf, maar ook voor de ander(en).
Niet wijzen naar de ander over zijn of haar aandeel in jouw emotie. Je hoeft alleen maar te uiten waar jij je geraakt voelt en wat dat voor jou met zich meebrengt. Durf ook uit te spreken waar jij over je grenzen van liefdevolheid bent gestapt en anderen misschien pijn hebt gedaan. Het kan alleen geheeld worden als jij je vanuit kwetsbaarheid open en eerlijk uitspreekt. Dan zal de ander geraakt worden en ook zijn of haar stukken mogen helen. Hoe mooi is dat?
Een luchtiger leven
Tot slot is jouw hals, nek, keel, de belangrijkste ‘inlaat’ van jouw voertuig. Niet alleen voor eten, ook voor zuurstof. In je luchtpijp voeg je zuurstof aan je machine toe om tot het juiste mengsel te komen, dat jou maximaal energie oplevert en de levensduur van je lijf bepaalt. Zonder zuurstof kan niets op deze planeet leven. Als je nek vastzit, adem je waarschijnlijk heel vluchtig en hoog in de borst. Hét teken dat jij vooral in je hoofd zit en niet door je hele zijn ademt. En dat je het leven te serieus neemt, de lasten zwaarder maakt dan ze zijn.
Adem! Tot in je tenen. Ook dat heeft alles te maken met aarding en de verbinding met je lijf. Het is essentieel om een stuk luchtigheid aan je leven toe te voegen. Misschien eerst door opluchting te creëren (door de hierboven beschreven zaken). Maar dan, dan kan alles vrij stromen. De S uit jouw nek is gladgestreken.
Kom uit je hoofd en ontspan
Degenen die alleen in het hoofd zitten, en dat zijn er wereldwijd echt heel veel op dit moment, kunnen niet meer zuiver nadenken. Geen oorzaak-gevolg meer zien. Niet meer gevoelsmatig inschatten wat actie voor reactie oplevert. En als er dan een reactie komt, kunnen ze ‘er met hun hoofd niet bij’ wat er gebeurt of waarom.
Lief mens, jouw lichaam is nodig om als geheel goed in de wereld te kunnen functioneren. Om in verbinding te blijven met alles wat leeft, inclusief jezelf. Zorg voor een ontspannen houding ten opzichte van jezelf en wat zich in de wereld afspeelt. De koereiger maakt je hier attent op.
Deze levensstijlgids geeft inzicht in de omslag die hooggevoelige mensen kunnen maken, zodat zij gezond blijven en in hun kracht kunnen blijven staan in de transformatie naar de vierde dimensietrilling Dat vraagt om groei in bewustZIJN en daaraan gekoppeld aanpassing van levensstijl. Naast belangrijke informatie hierover tref je tips aan om zelf mee aan de slag te gaan. Hiermee help je jouwZELF, ieder ander en Moeder Aarde. We zijn immers allemaal verbonden.
Dit artikel helpt jou gegarandeerd door een baaldag heen! Mental health coach Miranda Mendes Da Costa laat zien hoe jij het beste maakt van een off day… De 5 beproefde tips werken zo goed, dat je ’s middags misschien vergeten bent dat je met het verkeerde been opstond! “Juist op dagen dat het tegenzit, is het een goed idee om dankbaarheid te beoefenen. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn.”
Als we alleen maar zonnige dagen zouden hebben, kwamen we niet geheel tot bloei. Een zaadje heeft zon én regen nodig.
Slechte nacht, slechte dag…
Zo’n dag waarop het niet lekker loopt. Alles lijkt tegen te zitten. Je stoot je kleine teen tegen het bed, mist net de trein en laat in de supermarkt een pak eieren uit je handen vallen. We stappen allemaal weleens met het verkeerde been uit bed. Een baaldag volgt regelmatig op een slechte nacht. Misschien ben jij je hiervan bewust, omdat je verschillende keren wakker werd of maar moeizaam in slaap viel. Maar het kan ook onbewust zijn. Soms hebben we intense dromen gehad die we ons niet meer herinneren, maar die wel ons humeur beïnvloeden.
5 Tips: zo maak je het beste van een baaldag
Tijdens een baaldag lijkt alles intenser en harder binnen te komen. Het is een dag die je het best zo snel mogelijk aan je voorbij kunt laten gaan. Deze 5 adviezen helpen jou om het allemaal iets makkelijker en draaglijker te maken.
1. Kom in beweging
Je bent misschien geneigd om binnen te blijven op dagen dat je niet lekker in je vel zit. Terwijl beweging, buitenlucht en natuur juist dan zo belangrijk zijn. Dus: ga een stukje wandelen. Dit zorgt ervoor dat niet alleen je lichaam in beweging komt, maar óók je geest. Na een goede wandeling klaart vaak de dichte mist in je hoofd op. Je ervaart weer ruimte en ziet nieuwe mogelijkheden.
Lichaam en geest zijn met elkaar verbonden. Dat betekent dat het lichaam invloed heeft op de mind en andersom. Ga maar eens goed rechtop staan, schouders naar achter en kin omhoog. Deze houding zorgt ervoor dat jij je meteen mentaal krachtiger en positiever voelt.
2. Beoefen dankbaarheid
Juist op dagen dat het tegenzit, is het een heel goed idee om dankbaarheid te beoefenen. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Laten we eens ‘omdenken’: je kunt dankbaar zijn voor je baaldag. Want als je geen baaldagen had, zou je de goede dagen ook niet waarderen. En tijdens een baaldag zijn we gemotiveerd om onze situatie te verbeteren en kunnen we dus groeien. We gaan bijvoorbeeld op zoek naar informatie die ons de dag door kan helpen, zoals je nu dit artikel aan het lezen bent. Als we alleen maar zonnige dagen zouden hebben, kwamen we niet geheel tot bloei. Een zaadje heeft zon én regen nodig.
Je kunt ook dankbaarheid voelen voor dingen die je als vanzelfsprekend ziet. Soms zit het in de eenvoud van het leven. Je kunt dankbaar zijn dat je in een veilig land woont, zonder oorlog. Je kunt je dankbaarheid uitspreken voor de maaltijden die je deze dag eet. Kijk eens om je heen: er is zoveel om dankbaar voor te zijn. Misschien zit je op dit moment comfortabel op de bank en kun je daar dankbaar voor zijn. Dankbaarheid zit vaak in kleine dingen.
3. Breng jezelf in het hier en nu
Op baaldagen zijn we extra gevoelig voor negatieve gedachten. We zijn geneigd om te doemdenken. Misschien komen er sombere gedachten bij jou op over het verleden en had je iets anders willen aanpakken. Of je kijkt mogelijk met angst naar de toekomst. Op dit soort momenten is het extra belangrijk om jezelf terug te brengen in het hier en nu. Dit doe je zo: ga even zitten of stilstaan en geef aandacht aan je ademhaling. Met je volle bewustzijn volg jij je in- en uitademingen, zonder ze te sturen.
Een ander goed hulpmiddel om gedachten te stoppen: kijk om je heen en neem aandachtig waar. Je kunt eventueel hardop benoemen wat je ziet. Dit helpt jou om in het moment te komen, om volledig aanwezig te zijn in de omgeving.
4. Slaap er een nachtje over
Slaap doet wonderen. Door nachtrust krijgen je hersenen de kans om schoon te spoelen. Overdag doen we ontzettend veel indrukken op, die ’s nachts worden verwerkt en opgeschoond. Je doet er dus goed aan om op een baaldag op tijd naar bed te gaan. Als je een kwalitatief goede nacht hebt gemaakt, word je met hernieuwde energie wakker. Je bent vervolgens ook beter in staat om deze energie tijdens de dag vast te houden.
5. Neem een douche
Een ander goed hulpmiddel is om aan het einde van een off day een douche te nemen. Je visualiseert dat het water alle zware energieën, gevoelens en gedachten meeneemt. Je laat ze van je afglijden. Alle ongewenste energieën verdwijnen door het doucheputje. Zo zuiver jij je lichaam en geest en kom je weer thuis bij jezelf.
Het is sowieso een aanrader om élke dag met een douchebeurt te eindigen. Maak er een ritueel van en reinig jezelf spiritueel. Zorg bijvoorbeeld voor lekkere douchegel en extra zachte handdoeken. Wees lief voor jezelf.
Als je leeft in het nu wordt het leven dragelijker. Eckhart Tolle helpt je in zijn klassieker Een nieuwe aarde hoe jij in het nu kunt gaan leven. Zijn wijsheid wordt door miljoenen over de hele wereld enorm gewaardeerd en Tolle is dan ook een van de belangrijkste spiritueel leraren van dit moment.
Zit het leven tegen? Het is dan verleidelijk om de oplossing buiten jezelf te zoeken. Maar daar vind je ’m niet, zegt holistisch therapeut Diana Douma. Ze raadt aan om diep in jezelf te duiken: om alles te doorvoelen wat zich aandient, dus óók pijn en verdriet. “Als we kijken wat er bij ons vanbinnen speelt, kunnen we daadwerkelijke verandering in onze realiteit creëren.”
Velen geloven dat je verborgen stukken juist niet moet aankijken. Maar hoe diep je gevoelens of ervaringen ook wegstopt, ze verdwijnen niet.
Verborgen gevoelens aangaan
De diepte ingaan… Het is makkelijk gezegd, maar doe jij het ook? De diepte van je ziel bezoeken en aan de zielendelen die in jou zitten, gehoor geven. Gevoelens aangaan die weggestopt zitten. Zoals pijn die we niet willen voelen en zien, en het verdriet dat eronder ligt. Ben jij bereid om die delen in jezelf op te zoeken? Om verborgen delen op te graven en je licht erop te laten schijnen? Mogelijk heb je niet geleerd om te kijken naar wat er werkelijk in jouw onderbewustzijn speelt. Of je durft het niet. Dan kan de diepte induiken het moeilijkste zijn wat jij moet doen.
Een nieuw tijdperk
Velen geloven dat je verborgen stukken juist niet moet aankijken. Maar hoe diep je gevoelens of ervaringen ook wegstopt, ze verdwijnen niet. Niets verdwijnt zomaar. We zijn op deze wereld gekomen om te leven, om aan te gaan wat zich aandient. We mogen de koe bij de horens vatten. Voelen is ons bestaansrecht, en daar mogen we weer naartoe. We worden gevoeliger, maar weten vaak niet hoe we hiermee moeten omgaan. Dit komt doordat we een tijdperk met overheersende mannelijke energie achter de rug hebben. Het was niet oké om je gevoelens te tonen: niet zeuren, gewoon doorgaan!
Maar kunnen we wel onszelf zijn als we niet mogen voelen wat we voelen? We zijn zo gemaakt dat ons lichaam een kanaal is om alles te doorvoelen en doorleven. Een kanaal waar vreugde, blijdschap, liefde en geluk doorheen mogen stromen. Maar waar óók boosheid, verdriet, frustraties en onmacht gevoeld mogen worden. Deze laatste gevoelens proberen we vaak te ontwijken, weg te stoppen of af te schermen.
Ben je mens of robot?
Hoe kun je nou ‘echt’ leven als je niet alle gevoelens durft toe te laten? Dan word je gevoelloos, in een wereld die jarenlang oogkleppen op heeft gehad. Er was weinig compassie voor medemensen of dieren, en in veel situaties staken mensen hun kop in het zand. Waar is de humaniteit gebleven? Zijn we dan nog wel mens of zijn we robot? Zijn we vergeten dat we gedragen worden door het universum en dat we allemaal onderdeel zijn van een groter geheel? En dat alles, maar dan ook alles invloed op elkaar heeft? Zijn we onze ware essentie vergeten?
Begin bij jezelf
Gandhi zei zo mooi: ‘Verander de wereld, begin bij jezelf.’ Deze zin bevat de kern van mijn verhaal. We kunnen ons richten op alles wat er in de buitenwereld gebeurt, maar meestal verandert er dan helemaal niets. We kunnen ook eens kijken wat er bij ons vanbinnen aan de hand is, om zo daadwerkelijke verandering in onze realiteit te creëren. Wat wil ik niet voelen?
Waarom zoek ik bevestiging in de buitenwereld? Wat is de reden dat ik elke keer de drang voel om bijvoorbeeld berichten op social media op te zoeken? Ik kan een ‘social media-detox’ aanraden. Je verbreekt even de energetische lijntjes die je met iedereen hebt en die jou beïnvloeden. Dit geeft zoveel rust en ruimte. Je wordt veel productiever en creatiever en je besteedt je tijd veel nuttiger. Het ‘echte’ leren gebeurt niet online, maar wanneer jij bij jezelf de diepte ingaat!
Dit is het echte leven
Het echte leven begint bij jezelf: door écht je leven te leven. We gaan allemaal door ons eigen proces heen en ja, soms heb je even een vlucht nodig. Ik richt me nu tot de mensen die er klaar voor zijn om het anders te doen. Die inzicht in hun proces willen en willen groeien. Je kunt altijd een ander verhaal kiezen. Je kunt altijd een andere afslag nemen wanneer je merkt dat je vastloopt. Als je het gevoel hebt dat de buitenwereld alleen maar tegenwerkt, is de neiging groot om de oplossing buiten jezelf te zoeken, bijvoorbeeld online. Ik heb het zelf ervaren! Maar je kunt de antwoorden beter in jezelf vinden. Dan kun je een shift maken in jezelf en in jouw bewustzijn, waardoor er werkelijk een verandering in jouw realiteit komt. Anders blijf je hangen in een vicieuze cirkel, die jou helemaal nergens brengt.
De beerput openen: ga voelen!
Durf jij jezelf echt aan te kijken? En durf jij toe te geven waar je gevangen zit in bepaalde verslavingen? Het is vluchtgedrag, zodat je niet hoeft te voelen, niet de diepte in hoeft, geen patronen hoeft te doorbreken. Durf je de beerput te openen om dat aan te gaan wat alleen maar gezien, gevoeld en erkend wil worden? Alles maakt deel uit van jou, dus óók de donkere delen die aan het licht willen komen. Zolang jij delen in jezelf niet wilt zien en voelen, hoe verwacht je dan heel te worden? Hoe kun jij dan jezelf en jouw processen volledig accepteren en omarmen? Hoe kun je dan verandering verwachten? Hoe kun je dan losbreken uit jouw vastgeroeste realiteit?
Stel jezelf vragen. Duik de diepte in en voel wat het met jou doet. Voel! Onderdruk je gevoelens niet met eten of drinken, sporten, gamen, roken, social media… Ga terug naar je kern en zie hoe mooi jij bent in al jouw facetten en laat alle oordelen los. Ga weer voelen, ga weer leven, ga weer zijn!
Vind je het nog eng om je gevoelens compleet te voelen? Lukt het je maar niet om te voelen? Ben je benieuwd hoe je ongekende gevoelens kunt aanpakken en zou je meer inzicht willen krijgen in jouw relatie met je emoties? Ongekende gevoelens van Jonice Webb gaat je hierbij helpen.
Bij een beperking, ziekte of depressie kunnen je innerlijke demonen opspelen en je onzeker maken. In je hoofd hoor je een stemmetje die zegt: ‘Wat heb jij nou nog te betekenen?’ en ‘Je weet best dat je niet meer meedoet’. Dit is waarschijnlijk de stem van je diepste angst. Ongeacht wat het stemmetje in je hoofd zegt, mag je de heelheid van jezelf omarmen en er zijn. Maar wat kan je doen tegen je innerlijke demonen?
Heelheid bestaat. Ik ben onderdeel van deze heelheid. Ikzelf ben heel.’
Voed je innerlijke demon
Er is een oude Tibetaans-boeddhistische meditatiebeoefening waarbij je de demon visualiseert en die dan te eten geeft, op dezelfde manier waarop je een gast of een vriend eten zou geven tijdens een etentje. Er wordt gesteld dat dit een genezend effect heeft – dat het staat voor het accepteren van het slechtste deel van onszelf en het ontwikkelen van compassie voor onszelf.
Word vrienden
Mensen zeggen vaak dat je moet vechten tegen je innerlijke demonen. Helaas werkt dit toch niet zo goed als ze zeggen. Door tegen je demonen te vechten, gaan ze niet weg. Hun bestaan ontkennen, proberen je van hen te distantiëren, maakt hen alleen maar sterker. De demonen zijn een onderdeel van jou. Daarom is het beter om vrienden te worden met de demonen. Dit betekent dat je hun bestaan moet erkennen en ze moet omarmen als een deel van jezelf. Vrienden worden betekent niet meteen dat je het met je demonen eens bent. Je kan ze nog steeds met respect behandelen.
Licht en schaduw
Demonen worden vaak gezien als onderdeel van de donkere kant van jezelf. Ze kunnen zelfs gezien worden als schaduwen. Net als een schaduw, volgt dit donkere beeld je, altijd achter je, altijd aan je gehecht. Het is onmogelijk om weg te rennen of je schaduw te verliezen, want uiteindelijk is je schaduw een representatie van jou. Geen schaduw kan bestaan zonder een lichtbron. Om jezelf van je schaduw te ontdoen, zou je jezelf moeten ontdoen van het licht in je leven en dus in volslagen duisternis leven. Dus wees aardig voor je demonen. En na verloop van tijd zullen ze aardig voor je zijn.
De harde realiteit
Hier is de harde waarheid die we allemaal moeten horen: er is niets bijzonders aan je demonen. De demonen bezoeken dagelijks miljoenen mensen over de hele wereld. Realiseren dat de meerderheid van de mensen dagelijks probeert om te gaan met hun innerlijke demonen kan enorm bevrijdend werken. Als iedereen op een bepaald moment met demonen wordt geconfronteerd, betekent dit dat we ons niet voor hen hoeven te schamen. Het betekent gewoon dat we mensen zijn.
Femke Krijger heeft het syndroom van Usher, waardoor ze langzaam haar zicht en gehoor verliest. Zij heeft door haar ziekte ook last van innerlijke demonen en onzekerheden. Ze schrijft in haar boek De evenwichtskunstenaar: ‘Na jaren vechten heb ik geleerd dat ik er niet aan kan ontkomen, niet aan mijn demonen en niet aan mijn beperkingen. Ik ben bijna blind en ernstig slechthorend, en ook dit restje zicht en gehoor zal verdwijnen.
Bestel jouw exemplaar met gratis verzending bij Boekenwereld.com
Projectie is een van de gevaarlijkste collectieve psychologische processen van de mensheid. We doen het allemaal dagelijks. Wil je bewuster leven, je spirituele intelligentie ontwikkelen of ontwaken? Dan is het volgens Dr. Altazar Rossitier ontzettend belangrijk dat je je eigen projectieprocessen onder de loep neemt op een liefdevolle manier. In dit artikel lees je zijn uitleg van projectie.
Het grootste deel van onze kracht geven wij weg door middel van projectie
Het principe van projectie
Het wereldbeeld dat mensen hebben is in essentie een zelfbeeld en een beeld van hoe ze passen in de wereld die ze waarnemen. Hoe ik de wereld zie is volkomen afhankelijk van de identiteit die ik heb aangenomen, vandaar dat alles wat ik zie mijn identiteit versterkt. Daarom plak ik mijn overtuigingen op wat ik om mij heen waarneem. Dit noemen we projectie.
Projectie is het proces waarin wij beelden uit onze innerlijke wereld opvatten als de werkelijkheid buiten ons. (Een projector die in een bioscoop beelden op een scherm tovert is een heel goede metafoor.) Dankzij projectie ervaren wij onze interne processen als extern. Omgekeerd geldt dat wat wij als extern beschouwen altijd iets weerspiegelt dat relevant is voor onze interne processen. Dit is een principe van een universele wet: zo binnen, zo buiten. Alles wat ik in mijn uiterlijke omstandigheden afwijs op een of andere manier een weerspiegeling is van (of een herinnering aan) iets wat ik in mijzelf heb afgewezen. Naar dit mechanisme wordt dikwijls verwezen met de term ‘schaduw’ of ‘schaduwkant’.
Vast in de slachtofferrol
Het principe van projectie houdt je slachtofferrol in stand en ondersteunt de processen van het buiten jezelf leggen van de verantwoordelijkheid en anderen de schuld geven. Het is ook de basis voor vaststellen wie je vijanden zijn (vijanddenken).
Als ik goed ben, bestaat alles wat fout is buiten mij, daar waar ik niet ben (of in degenen die ik niet ben). Wat ik niet ben kan alleen bestaan waar ik niet ben. Op deze manier kan ik alles wat niet overeenkomt met mijn overtuigingen over mijzelf en mijn wereld verplaatsen naar een willekeurig aspect van mijn werkelijkheid waarvan ik het tegengestelde van mijn manier van leven heb gemaakt.
Hoe we de wereld zien
Het essentiële punt om duidelijkheid over te krijgen is dat wij de wereld allemaal zien zoals wij denken dat wijzelf zijn. Mijn kijk op de wereld is in essentie een persoonlijke interpretatie van mijzelf en mijn relatie met mijn omgeving (de wereld zoals ik die waarneem).
Onderscheid maken stelt ons in staat onszelf en de wereld waarin wij leven voor onszelf begrijpelijk te maken. Wij bouwen geleidelijk een context op waarin we onszelf aan de hand van de interpretatie van onze omstandigheden en ervaringen een plaats geven. Dat is echter niet een objectieve plaats. Dat kan het ook niet zijn, voor niemand. Toch is dit wel hoe wij leven en omgaan met de mensen om ons heen.
De vorming van cultuur
Als iemand dezelfde interpretatie heeft als wij, doen we alsof we een objectieve waarheid gevonden hebben, en hoe meer mensen wij kennen die deze interpretatie met ons delen, hoe vaster we overtuigd raken van onze eigen objectiviteit. Dit vervult onze behoefte aan zekerheid, waar we vanwege het trauma van de afscheiding zo sterk naar verlangen.
Wat we in feite doen, is samenspannen met iets buiten onszelf om de angst voor onze onzekerheidsgevoelens te verminderen. We vermijden angst. Uit de interpretaties die wij met anderen delen komt een maatschappelijke orde voort, die wordt beschouwd als de waarheid.
Deze interpretaties bevorderen een cultuur waarin het recht van de sterkste geldt, wat terug te vinden is in het meerderheidsbeginsel – als iedereen het doet of het accepteert, dan moet het wel kloppen. De gedeelde interpretaties bepalen ook wat goed en fout is, en ze worden in stand gehouden door de angst voor afwijzing en verlating, die op de loer ligt als gevolg van de illusie van het trauma van afscheiding waardoor het sterfelijke denken wordt bezield. Iedere afwijkende opvatting is van zichzelf al een afscheiding en kan deze angst oproepen – hoe moeilijk is het niet voor ons om tegen de massa in te gaan. Het paradigma van de consensusrealiteit is dus gebaseerd op afscheiding en angst, of welke andere woorden we daarvoor maar gebruiken.
Leven in een waan
De conclusie is dat wij voortdurend projecteren. Wij leven in een illusie, die ook nog eens onze eigen illusie is; je zou zelfs kunnen zeggen dat we in een waan leven. Dit impliceert dat wij de werkelijkheid waarin we leven zelf creëren, en dat betekent dat we er iets aan kunnen doen. Dit is het punt waarop we mogelijkheden hebben. Hier ligt het beginpunt van positief denken en jezelf helpen.
De oplossing
Het is belangrijk om te beseffen dat de kans om met behulp van het sterfelijke denken boven onze illusie uit te stijgen en de absolute waarheid te ontdekken nihil is. We kunnen een andere illusie kiezen om in te geloven, eentje die beter bij ons past of die beter werkt, maar we kunnen niet ontkomen aan de identiteit die door het sterfelijke denken is gecreëerd, of aan de disfunctionele bedenksels ervan die het aanduidt met ‘de realiteit’.
Mijn concept van wie ik ben is in essentie een kijk op mijzelf en op hoe ik pas in de wereld die ik om mij heen waarneem. Het is wie ik denk dat ik ben. Alles wat volgens mij in strijd is met deze identiteit (die ik met mijn denken gecreëerd heb) zie ik als een bedreiging van mijn bestaan. Dat geldt ook voor gedachten en observaties die ik in mezelf waarneem en die een vraagteken zetten bij deze identiteit.
Het bewustwordingsproces
Het projectieproces werkt dan ongeveer zo: • Ik bouw mijn identiteit zo op dat ik iemand ben die goed is en ik rechtvaardig mijzelf met behulp van goedkeuring. • Als ik goed ben, dan is wat slecht is niet mij. Wat slecht is kan niet bestaan waar ik besta. • Wat slecht is kan dus alleen bestaan waar ik niet ben. • Als ik in mijzelf iets ontdek wat ik niet prettig vind – en dat omvat alles wat niet past in het beeld van de werkelijkheid die ik heb gecreëerd – doe ik net alsof het er niet is. Het is namelijk niet wie ik besloten heb te zijn en ik kan dus onmogelijk toegeven dat het in mij bestaat. Vandaar dat ik het ontken. • Dat wat niet in mij kan bestaan, bestaat alleen buiten mij, daar waar ik niet ben. • Waar ik niet ben is het terrein van de ander (iedereen die en alles wat niet mij is). • Het mentale associatieproces (dat een van de fundamentele werkwijzen van het denken is) koppelt heel gemakkelijk dat wat niet mij is aan dat wat fout of slecht is; het behoort allemaal tot ‘de rest’ van de wereld. • Vanuit het perspectief van de ander maak jij weer deel uit van de rest van de wereld. • In deze visie zijn alle anderen potentiële vertegenwoordigers van wat slecht is en dus zijn ze zelf slecht. Ze zijn allemaal potentiële kandidaten voor de projectie van mijn onaanvaardbare eigenschappen (mijn slechtheid). Ze zijn allemaal potentiële vijanden!
Dit is een fragment uit Spirituele Intelligentie van Dr. Altazar Rossiter. Spirituele Intelligentie (SQ) drijft je persoonlijke groei aan, waarmee je bepaalt wat echt bij je past en die je in staat stelt de juiste keuzes in het leven te maken. Een bijzondere en down-to-earth manier om je spirituele kant een grotere rol te geven in o.a. je relaties, werk en privéleven.