Narcisme

9 tekenen van een relatie met een narcist

Door Mjon van Oers
9 tekenen van een relatie met een narcist

Iedereen kent wel een narcist in zijn omgeving. Deze persoon is egocentrisch, heeft weinig vermogen tot empathie, is manipulatief en heeft het idee meer rechten te hebben dan jij en ik. Het verwarrende is dat een narcist heel charmant en attent kan zijn wanneer je hem net hebt ontmoet. Dit is met name het geval wanneer hij je als een aantrekkelijk prooi ziet.

Overal waar ‘hij’ of ‘hem’ staat, kun je ‘zij’ of ‘haar’ invullen.

Narcist: Verleidelijk en charmant

Het is gemakkelijk om te vallen voor een narcist: hij is verleidelijk, charmant en betrekt je al snel in een vaste relatie. Tegen de tijd dat je je realiseert wat er is gebeurd, is het vaak al te laat; je bent verslaafd aan zijn aandacht.

Ben jij verwikkeld in een relatie met een narcist? Vind het uit door het lezen van deze 9 tekenen:

  1. In de eerste fase van de relatie is hij de persoon van je dromen. Hij draagt je op handen en zet je op een voetstuk. Hij zal je laten geloven in het sprookje van ‘de ideale liefde’ en je een prachtige relatie voorspiegelen met alle romantische kenmerken die daarbij horen.

  2. De relatie verloopt vaak snel en heftig, want een narcist heeft meestal grote haast met het bevestigen van de relatie. Hij wil je zo snel mogelijk ‘vastleggen’ door te gaan samenwonen, trouwen of aan kinderen te beginnen.

  3. De abrupte kentering die dan volgt, is een vast onderdeel van narcistisch misbruik. Narcisten idealiseren je in het begin en dan ‘devalueren’ ze je plotseling. Tijdens deze devaluatiefase laat de narcist je door een reeks vernederende handelingen merken dat je niet meer van belang bent voor hem. Hij haalt je gewetenloos naar beneden, verlaat je tijdelijk, negeert je schaamteloos of wordt zelfs agressief.

  4. Zo af en toe gaat hij weer even terug naar de idealiseringsfase, om je ervan te overtuigen dat hij je zal belonen met liefdevol gedrag zolang je hem maar gewoon zijn zin geeft. Hierdoor blijf je geloven in het ‘mooie begin van de relatie.’

  5. Je wilt graag die liefdevolle persoon weer terug en daarom geef je hem al snel zijn zin. Dit gaat vaak heel subtiel. Zonder dat je het merkt, pas je je steeds meer aan en je gaat steeds meer op je tenen lopen. Telkens weer geef je een stukje van jezelf weg.

  6. Hij zal proberen je te isoleren door kritiek te uiten op vrijwel iedereen die je kent, en een wig te drijven tussen jou en je familie en vrienden. Hij is erop uit om je netwerk kapot te maken. Op deze manier garandeert hij zich van jouw exclusieve aandacht.

  7. Voortdurend eist hij dat je voorziet in zijn behoeften en hij vindt dat zijn behoeften altijd vóór die van jou gaan.

  8. Wanneer je hem confronteert met zijn gedrag wordt hij boos. Jouw gevoelens zal hij niet erkennen, maar je juist nog meer manipuleren en omlaag halen.

  9. Het maakt niet uit hoeveel je van jezelf geeft, het zal nooit genoeg zijn. Het gat in de narcist is in veel opzichten een bodemloze put …

Deze fragmenten zijn veelbetekenende gemeenschappelijke kenmerken van narcisme in relaties en zijn samengevat uit het boek Voorbij het narcisme. Voor advies over narcisme in je liefdesrelaties:

Narcistisch misbruik in de liefde

Narcistisch misbruik in de liefde

Narcistisch misbuik in de liefde is het nieuwste boek van Mjon van Oers. De 50 vragen en antwoorden in dit boek gaan onder andere in op kenmerken van narcisme, de gedragingen van een narcist, de bijdrage van jouw eigen gedrag en wat je kunt doen om je eigen leven weer terug te krijgen. Dit boek is geschikt voor iedereen die verwikkeld is (geweest) in een narcistische relatie, maar ook voor mensen die narcisme meemaken in hun omgeving en er meer over willen begrijpen.

Bestel jouw exemplaar voor Bestel nu
Je bestelt bij

Lees ook deze artikelen:

 

Deel dit artikel online
Mjon van Oers
Mjon van Oers

Mjon van Oers is een toonaangevende autoriteit op het gebied van narcisme in relaties. Haar pioniersgeest levert transformerende publicaties op, waarmee ze al duizenden vrouwen én mannen geholpen heeft om te herstellen van narcistisch misbruik. Zij is sinds 1992 zelfstandig auteur en schrijft (ook) over bewegen, gezondheid, mens en relaties. Haar publicaties, onder andere over narcisme, verschenen in diverse tijdschriften, online artikelen, e-books en boeken. Mjon schrijft niet alleen, zij geeft ook workshops, lezingen en inspireert als trainer.

Reacties
  1. Stefan 13 april 2016 - 19:49
    Reply

    Zijn alleen mannen narcisten of kunnen vrouwen dit ook zijn? Ben ik wel benieuwd naar...

    1. Ulbe 9 april 2020 - 09:58
      Reply

      Vrouwen kunnen ook narcist zijn ! Ik ben 24 jaar getrouwd geweest met een narcistische vrouw. Toen ik daarna eens een artikel over de narcistische persoonlijkheidsstoornis las, was het alsof ze mijn ex-vrouw bespraken ! Toen vielen alle puzzle stukjes op z'n plaats.

    2. Boekie 21 juni 2020 - 20:40
      Reply

      Ik weet 100.000% dat mijn vrouw een narcist is, maar dan een zo geheten: Verborgen narcist. Poeslief voor haar omgeving en de hel op aarde voor mij. Het spel wordt zo gespeeld dat als je vrienden er van probeer te overtuigen, dat ze je knettergek vinden, en hoe durf je hun vriendin zo aan te vallen. Ze staat dus als een pion compleet schaakmat. Ik ging antwoorden zoeken over haar gedrag richting mij, en kwam zo bij het narcisme uit. Er zit ook adhd en autisme in haar familielijn dus ergens zie ik aanknopingspunten. Ze is superslim, extreem geraffineerd, gemeen, maar ook ook zo sexy en lief dat ze elke man compleet inpakt. Ik ging haar de waarheid zeggen en een spiegel voorhouden, toen heeft me overal geblokkeerd en doet nu het bekende: Gasligthing bij mij.. zo ziek en sneu, niet normaal meer.

      1. Boekie 21 juni 2020 - 20:42
        Reply

        ik bedoel, dat je compleet schaakmat staat..

    3. h.v.d.veen 25 juli 2022 - 12:19
      Reply

      Mee eens. Ik loop er recent weer tegen aan. Een ronduit giftige reactie en beïnvloeding van vrienden omdat ik een andere mening heb die haar niet zint. Drama inzetten, slachtoffer spelen, verwijten , de sfeer in een groep grondig verpesten en het dan hebben over niet deugende vriendschap. De visie van de schrijfster vind ik er een vanuit het perspectief van de vrouw. Het omgekeerde is even goed realiteit. Ik vertrouw erop dat mijn eerlijkheid in dit geval niet tot een giftige reactie zal leiden.

  2. Raymond 15 april 2016 - 06:43
    Reply

    Ik ben jaren getrouwd geweest met een vrouwelijke narcist(e). Volgens mij zijn die nog meer geslepen dan de mannelijke variant. Tijdens de scheiding werd het ook voor mijn omgeving zichtbaar.

  3. louis sommeling 16 april 2016 - 10:25
    Reply

    Natuurlijk is het zinnig vrouwen inzicht te geven in mannelijk narcisme. Maar is het ook mogelijk om liefdevol te schrijven over de mannelijke narcist (en wegen aan te geven hoe hij van zijn narcisme af zou kunnen komen?) Louis Sommeling (psychotherapeut)

    1. Maud 25 augustus 2017 - 21:08
      Reply

      Liefdevol schrijven over een narcist is vrijwel niet mogelijk. Ze hebben andermans emotie nodig om zelf te groeien en gaan daar ver voor als het moet. Ze komen hier niet vanaf omdat zij nooit in zullen zien dat ze narcistisch zijn. Een narcist heeft een groot ego en is ervan overtuigd dat hem (of haar) niks mankeert. Zijn (of haar) beeld van jou en de rest van de wereld is de waarheid. Daarom is narcisme moeilijk te diagnosticeren want waarom een diagnose stellen als je niks mankeert? Een narcist maakt meer kapot dan je lief is en is zelf zeer zeker geen slachtoffer. Ze zien zichzelf eerder als held eigenlijk.

      1. Edwin 30 augustus 2017 - 10:41
        Reply

        Bullshit, een narcist weet niet eens dat hem iets mankeert. Toch is er hoop....tis bij mij ook gelukt. Na jaren therapie besef ik donders goed wat mijn gedrag betekend of kan betekenen. Welk verdriet ik mensen heb aangedaan maar ook anders om. Er is veel te weinig kennis onder de mensen, er wordt alleen gekeken naar wat het verleden bracht. Beoordeeld over het negatieve. En narcist strijd een strijd die bij voorbaat gedoemd is te mislukken, beseft terdege dat er iets mis is, dat voelt hij of zij. Maar idd, door gebrek of gemis aan empathie, wederkerheid, zelf kennis, al snel ongewild overgaat tot zelfverdediging, met alle gevolgen vandien. Lieve mensen, een narcist doet alle negatieve dingen niet bewust, anders dan een psychopaat. Vaak is er geen andere keuze dan afstotend te werk gaan, ook dit levert verdriet op waar een narcist op zijn manier mee omgaat. Ik heb gemerkt dat een hele boel negatief gedrag ook door de omgeving , juist het gedrag stimuleerd dat andere mensen zo afstotend vinden. Er zijn hulpverlenende instanties, maar een narcist moet hier wel klaar voor zijn, voelen dat het zo niet verder kan.... het kan echt!!!

        1. Sandra de bruin 12 november 2017 - 08:49
          Reply

          Edwin.. Kan ik jou op een andere manier dan via dit forum wat vragen stellen?

        2. Ilse Van den Bossche 23 september 2020 - 15:33
          Reply

          wow, ik ben blij dit te lezen. Hoewel ik zelf heel lang de echo ben geweest van narcisme, heb ik dit voor mezelf kunnen omkeren. Ik ben hoog sensitief en wou dit perse proberen te begrijpen want voor 1 of andere reden, voelde ik bij narcisme ook veel verdriet. Hoog sensitiviteit is de tegenhanger. De echo en hoewel zij heel uiteenlopend zijn, hebben zij 1 zaak gemeen. Beide verstoppen hun gevoel waar vaak de oorzaak van onbekend blijft. Ze delen dezelfde angsten maar gaan daar anders mee om. Narcisme heeft wel degelijk gevoel. Het zit alleen gevangen in een harnas net als bij vele anderen dat doen. Alleen wat te diep gegraven waardoor het in de vergetelheid is geraakt. Ook al heb ik er ook onder geleden, dan nog zal ik niet met de vinger want uiteindelijk heb ik waarschijnlijk van heel klein, dezelfde reactie gehad. het afschermen van je innerlijke zelf. Een torenhoge omheining erom heen. Alleen de uitkomst is bij mij anders. In de omgekeerde richting. Mild voor anderen maar o zo streng voor mezelf. Uiteindelijk wil iedereen gelukkig zijn. Niemand wordt op een ochtend wakker met het besluit gevoel af te schaffen en narcis te worden. Het heeft mij een paar decennia geduurd door mij te verdiepen in narcisme en HSP. Zelfs gezien dat dit al van heel jong ontwikkelt bij mijn stiefdochter. Alleen werd het steeds afgedaan als een fase of omschreven als pittig maar ondertussen groeide zij op tot een eenzame ziel waar niemand naar omkijkt behalve ik en haar vader. Gaandeweg nam narcisme volledig de bovenhand en niemand die ons wou geloven. Ik blijf in haar geloven want zij is veel meer dan alleen maar een narcis.

        3. Ilse Van den Bossche 23 september 2020 - 16:10
          Reply

          Ik wil er wel bij zeggen, alvorens jezelf in hun plaats te zetten om zo te kunnen uitzoeken hoe zij de wereld bekijken en ervaren, moet je wel sterk in je schoenen staan. Zeker wanneer je sensitief bent aangelegd. Zorgen dat je bij je zelve blijft zo je niet verstrikt geraakt in hun wereld. Objectief zonder vooroordelen en empathie zonder je over te geven. Met de wetenschap dat narcisme geen keuze is en dit ook mij had kunnen overkomen. Mijn stiefdochter zie ik geregeld. Is onlangs blijven slapen. Niet dat het alles oplost maar dat is ook niet mijn intentie. Gewoon de wetenschap dat zij hier altijd welkom is ongeacht, heeft haar milder gemaakt nu zij weet dat er een plekje op de wereld is, waar zij op adem kan komen als de dochter en niet als de dood geverfde narcis. Uiteindelijk wenst zij hetzelfde als iedereen en dat maakt het zo pijnlijk om op te zien. Ik ben er zeker van, moest zij in staat zijn, ze zou het zeker allemaal anders doen. Ze weet alleen niet goed hoe. Momenten waar ze zonder harnas even kunnen zijn, helpt hun angsten onder controle te houden. Waar zij relatief onbewaakt kunnen. Zoals ik haar zei, we weten het al dochter daarom het hier niet meer hoeft. Je hebt bij ons altijd jouw plekje, jouw comfortzone. De kunst van oorlogvoering is gewoon niet ten strijde trekken. dan kunnen er geen gewonden meer vallen. Ze moet nog een lange weg gaan maar trekt niet meer op oorlogspad. Stapje per stapje. Ik heb er ook jaren over gedaan om te worden wie ik nu ben. Geen echo meer maar met mijn eigen stem. Dus geef ik haar alle tijd die zij nodig heeft. Blijven geloven tot ze het echt gaat geloven. Ik geef niet op. Dank u voor het delen van uw relaas.

      2. Boekie 21 juni 2020 - 20:46
        Reply

        Mijn narcist was laatst op een feestje geweest, de meeste mensen hadden daar corona opgelopen. Zij niet zei ze, want ze kon het gewoon niet hebben. Ik vroeg, waarom laat je je niet testen, ze werd boos, en zei, ik kan het gewoon niet hebben. Ze denkt dat ze boven alles en iedereen staat, en vind het zelfs leuk om een agent om te lullen als ze wel wordt aangehouden..

    2. Marloes Kuit 8 juli 2018 - 22:07
      Reply

      Dit is een grap?! Van zijn narcisme afkomen? Sorry hoor, maar als dit de hulpverlening is waar je het als slachtoffer nodig hebt is het nog steeds slecht gesteld met erkenning van waar je doorheengegaan bent. Zeer ondeskundig naar mijn mening!

  4. Vlinder 21 april 2016 - 21:28
    Reply

    IK ben 27 jaar getrouwd geweest met een narcist....ben 3 jaar geleden in de nacht gevlucht. Nu nog steeds bezig om mezelf terug te vinden, wat erg moeilijk is. Het ergste...mijn zoon die ik al bijna 3 jaar niet meer zie !!

  5. Stekel 2 juni 2016 - 23:45
    Reply

    @Roos. Nee, je bent totaal niet TE negatief. Integendeel. Ik begrijp volledig wat je bedoelt en tussen de regels door moet nog heel veel ellende staan, die niet meer te verwoorden is. Zou graag met je verder praten.

  6. marianne 3 augustus 2016 - 18:11
    Reply

    geweldig

  7. Rosita Bajnath 29 september 2016 - 22:10
    Reply

    Ik zit momenteel in de verwerkingsfase van mijn ex N. Het gemis is r soms maar, ik bedenk nog steeds hoe naïef ik heb kunnen zijn. Wat ik zo vernederend en geestesziek vind, is dat hij op facebook allerlei dingen schrijft dat hij veel houdt van zijn nieuwe liefde. Die blijkt zijn nicht te zijn met wie hij is opgegroeid. Zij gaan zover om een zwangerschap te faken. Een baby foto te plaatsen,hoe gestoord kun je zijn

  8. Nicolette 22 oktober 2016 - 16:02
    Reply

    Zeker weten mannen en vrouwen kunnen narcistisch zijn. Het ergste wat je ze aan kan doen als je ze door hebt (zelfbescherming) is compleet negeren.

  9. Sarah 30 oktober 2016 - 07:58
    Reply

    Na 12 jaar huwelijk wil mijn man scheiden, ik wil niet.....maar ik heb geen keus. Hij is een narcist. Hebben 3 kleine kinderen, iedereen lijdt. Hij heeft me jarenlang getreiterd door altijd boos op mij te zijn, elke dag een nieuwe reden, er is altijd wel iets te vinden. Vorige weken was hij nog aanhankelijk, hij vond mij de meest sexy vrouw op aarde, gunde een ander mij niet, gaat dood bij de gedachte dat een andere man werk van mij zou maken. En toch, ik zei uiteraard net even iets dat hem niet zinde, de rode lap op de stier, hij viel mij voor het eerst ooit aan. De koude blik in zijn ogen, berekenend, kil en glashard. En nu eist hij scheiding, zo makkelijk voor hem, zo verdrietig voor mij. Mijn omgeving begint een hekel aan mij te krijgen omdat ik verdriet heb, van hem houd, nee zeggen ze, wees blij Sarah, het is voorbij. de tralies gaan open, je bent vrij. Waarom zijn narcisten zo zonder gevoel? Het is angstaanjagend. Het is feitelijk alsof er nooit iemand van je gehouden heeft, was het dan allemaal een leugen? Hij zei ook vaak dingen als ik kan niet zonder jou, ik mis jou, je bent mijn droomvrouw en zo voelde dat op die momenten ondanks zijn jaloezie en controle freak gedrag en alles willen regelen en bepalen. Ik zoek lotgenoten....die ook kinderen hebben

    1. Annette 24 maart 2017 - 21:44
      Reply

      Hij heeft ook nooit van je gehouden. Dat wat jij dacht dat er was heeft nooit bestaan. Hij bestaat niet, de man die jij zag heeft nooit bestaan. Dat besef is een tijdje onvoorstelbaar, niet te vatten. Het ontmenst. Hij is geen mens. Niet voor mij. Het leeft ten bate van zichzelf, ten koste van anderen. Onmetelijk droevig zo'n bestaan. Zeer angstig ook. En toch overleven ze altijd. Omdat ze kunnen liegen en bedriegen, tegen iedereen en zichzelf, geloven hun eigen verhalen ook nog. Zeer overtuigd van hun gelijk en jouw ongelijk. Zonder het te benoemen heb je je kinderen te leren mensen te gaan herkennen die misbruik van ze maken. Vroeg of laat herkennen ze.... en gaan hem loslaten. In hun eigen tijd helaas. Tot die tijd is hij voor hun een geweldige vader en kan ik hem niet van hun af nemen. Mijn negativiteit zou hen nu meer schade berokkenen dan hun vader nu doet. Dus ik heb geduld, leer ze niet naïef te zijn en speel het spel nu met hem. Het zij zo

    2. An liekens 4 juni 2017 - 15:19
      Reply

      Sarah hoe kan ik je bereiken? Ik herken veel van je verhaal Misschien kunnen we praten

    3. Souraya 10 augustus 2019 - 22:54
      Reply

      Hallo allemaal ! Na 2,5 jaar relatie met m’n narcistische vriend sta ik op het punt er een einde aan te maken! Dit omdat ik veel twijfels gekregen heb over m’n vriend die altijd maar de macht moet hebben en de controle wilt hebben over mij. Terwijl die een ‘schat’ van een man is ?! Komt me altijd ophalen en brengen en is er altijd voor me wanneer nodig is, maar tegelijkertijd komen dan toch die narcistische trekjes naar boven. Je zou zeggen dat je gek wordt. Ik snap niet dat een persoon dat zegt veel van je te houden je zoveel pijn kan aanrichten terwijl jij je hart aan die persoon geeft. Ik ben het zat dat ik de gedurende relatie alles heb gegeven en dat er nog steeds dingen van me ge eist worden. Ik noem een voorbeeld onder de lezers. M’n vriend kaarde midden onze relatie aan om de App Applicatie: ‘Zoek iPhone’ te gebruiken omdat dit voor hem een fijn gevoel zou geven als ik niet te bereiken was. Mijn 1ste reactie was dan ook HUh maar als ik niet te bereiken ben hoe ga je me dan wel bereiken via de applicatie ? Zijn antwoord hierop; “Dan weet ik waar je ben en kan ik gelijk naar je toe komen” Dit zal bijna de SUPERMAN moeten zijn dacht ik. Maar het kwartje viel al gauw. Meneer met een narcistische stoornis, wantrouwde de relatie en wilde controle over me hebben. Was bang dat er een andere man zijn plek in zou nemen. Dit noemen we ‘Onzeker zijn’. Dat klopt want meneer is ook heel erg onzeker van zichzelf... Ik kan een boek beginnen over m’n relatie met deze man. Zoveel heb ik jullie te vertellen. Nu het volgende... Laatste tijden komen er steeds meer ruzie’s voort en irriteer ik me mateloos aan hem. Dit komt omdat hij maar iedere keer zijn behoefte wilt en ik wordt vergeten. Herkenbaar voor iemand? Voor mij heel erg en ik heb op een dag mijn mond open getrokken en gezegd waar die mee bezig is en dat het niet alleen maar om hem draait. Maar tevergeefs Narcisten kunnen je niks geven dan alleen het bloed onder je nagels vandaan halen en je vervolgens wijs maken dat jij fout zit. Nu mijn vraag aan jullie. Hoe kan ik het beste deze relatie beëindigen zonder enige ruzie of vijandelijke gevoel vanuit beide kanten te moeten hebben? Ik wil er een goed einde aan maken maar heb geen idee hoe ik dit het beste kan doen. Mochten jullie adviezen hebben voor mij. Laat dan een reactie achter. Ik waardeer dat me verhaal gelezen wordt en ik hoop dat ik andere slachtoffers bewust maak van hun grenzen in zo’n relatie!

  10. Cindy 29 april 2017 - 14:01
    Reply

    Ik krijg gewoon weer buikpijn bij het lezen van dit stuk. Zo herkenbaar... Zo blij dat ik van die vent af ben. Kostte een hoop kruim om weer vertrouwen in de mannelijke mens te krijgen....

  11. Ilona 7 mei 2017 - 11:42
    Reply

    Ja een jongen in me straat aarst op mij en ik ben spirituele en voelde en zag door zn fotos handelingen heen dat ie sexverslaafd is en narcist.. Haha en natuurlijk k vraag het aan hem of ie die 2 dingen heeft en zo is en enige dat hij zegt is: ja nee precies ??haha dus k zag me antwoord eruit al wel en verdedigde zich van geen enkele kant.nl

  12. Muis 8 mei 2017 - 22:42
    Reply

    Ik kan ook alleen maar zeggen: getrouwd zijn met een man met diverse n-trekjes was moeilijk, maar gescheiden zijn en twee kleine kinderen samen hebben (dus het contact met hem niet kunnen verbreken), is haast nog ingewikkelder. Je loopt continue tegen 'tegenwerking' aan, maar kunt daar niet omheen, omdat je kinderen papa nog op een voetstuk hebben staan en graag bij hem willen zijn (uiteraard alleen maar wanneer hem dat uitkomt). Je bent gescheiden, dus laat het los en ga 'gewoon' door, hoor je van alle kanten. Ja, graag! Maar de gouden tip over hoe je dit dan zou moeten doen...

  13. D. 21 mei 2017 - 07:58
    Reply

    Het gaat vaak over de slachtofferkant van iemand die met een narcist te maken heeft (gehad). Is er ook meer bekend over de narcist in jezelf te ontdekken en wat daaraan te doen?

    1. Marianne 14 september 2017 - 10:11
      Reply

      Deze is een interessante vraag, mijn ex is ook narcist, volgens dat ik kan zien zitten die dikwijls in de knoop met zichzelf en weten ze niet wat ermee te doen en waarom zij dingen zo zien, evengoed lag het er dik bovenop dat hij zijn voeding uit mij haalde en zijn narcistische trekken daar is hij zich niet bewust, ze beschouwen dat als normaal en zien daar niets mis in, waarom zouden ze, ze wanen zich superieur.

  14. lovely 4 juni 2017 - 15:30
    Reply

    Sarah ik herken je verhaal! Kunnen we praten?

  15. Lenie Broere 2 september 2017 - 12:19
    Reply

    Ook ik was met zo iemand gtrouwd, ik ging de relatie in als een mooie zelfbewuste , vrouw met zelfvertrouwen. En ben er uit gekomen, was alles kwijt, mijn grenzen, zelfrespect en zelfvertrouwen. Nu, jaren later, geen kinderen van hem, heb ik alles verwerkt, maar ergens blijft er iets knagen, van waarom zag ik het niet. Hij heeft 2 jaar na de scheiding zelfmoord gepleegd, hij had al een ander in onze tijd,en na hem gewaarschuwd te hebben, dat je niet van het ene bed in het andere kan stappen, zei hij, het is alles of niets. Dus het is niets, ik heb zijn dochter mee opgevoed, woonde bij hem na zijn scheiding,en ik heb mij vaak afgevraagd, waarom hij iets met mij wilde, verder gaan. Zijn dochtter en ik hadden toen een fijne band, was dat de reden, daar ben ik nog niet uit. Maakt eignlijk ook niets mer uit, hij kreeg losse handjes, maar ben nooit echt bang voor hem gewest, wel voorzichtiger, en ja, je loopt zo op je toppen van je tenen, dat ik voorstelde om tijdelijk paar weken uit elkaar te gaan, en ik wist dat hij dit zou gebruiken voor een scheiding. Ik moet er wel eerlijk bij vertellen dat hij flink overspannen was, werd zelfs vastgesteld, man-depressief was. In hoeverre heeft zijn egoisme -narcisme hier iets mee te maken gehad, had echt narcisme trekken, en was een egoist, en wat ik zo mis had, dat ik altijd had gedacht dat hij de sterkste was, en kwam er '' te '' laat bijna, achter dat juist ik de sterkste was van ons beide, en door, heel laat, mijn grenzen weer aan te geven, eerst bij mij zelf, ben ik er nog goed uit gekomen, ws geluk erbij gehad. Heb lang mannen niet meer vertrouwd, maar dat gaat nu stukken beter, ben zo gegroeid, en ben daar blij mee, maar heb ook heel veel afgezien, en waarom ik dat ooit gepikt heb, begrijp ik nu, van mij zelf niet.

  16. Angel 11 oktober 2017 - 14:30
    Reply

    Jeetje wat een herkenning en tegelijk verdriet bij al dit lezen....wat is het toch ? Je weet dat je het niet kunt veranderen en toch is afstand nemen zo moeilijk .....Je wil dit leven niet en weet dat je meer verdiend maar bent volledig in zijn macht Mijn relatie met een narcist is net over en eigenlijk zou ik blij moeten zijn en de draad weer moeten oppakken, maar ook ik ben alles kwijt, mijn baan, mijn eigenwaarde, zelfvertrouwen en continue die vraag waarom heb ik het niet gezien??? Maar het sluipt erin en idd je verlegd je grenzen steeds een stukje verder. Bij was er ook goede band met zijn dochter en vind het vreselijk voor haar al denk ik dat zij ook zo wordt. Hij bespeelt en manipuleert en verbied haar steeds van alles....heel triest ! En zelf ja ik was ook mooi en sterk en zelfstandig en het begon zo mooi ,,,vrienden zijn toen al klinkt bijna te mooi om waar te zijn .....gelijk hadden ze ! Iedere dag kwam er stukje meer bij, alles voor mij bepalen : welke kapper, welke kleding, welke auto mijn mening telde niet....vernedering in bijzijn van anderen, je dom laten voelen. Hele dagen negeren en anderen wel aandacht geven.....twijfelen aan jezelf, hij doet alles perfect, hij is lief ik niet. Dwingen tot sex en dan afwijzen en je hoer noemen......je zit er in gevangen en bent geestelijk bevroren en volledig in zijn macht en dan hebben ze genoeg van je en wordt je aan de kant gezet met alle gevolgen vandien , en dan heb je goede dag en raap je jezelf bij elkaar en dan duikt hij weer op en test hij je hoever je wilt gaan... Het komt uiteindelijk goed met me maar heb nog een hele lange weg te gaan, helaas veel lotgenoten maar de herkenning is fijn om te lezen. Fijn dat mensen hun verhaal willen delen dat maakt je toch weer stukje sterker.

    1. Shiva 24 september 2018 - 21:05
      Reply

      Kan ik jou ergens bereiken Angel? Jouw verhaal klinkt als t mijne groetjes Shiva

  17. Ludwig 19 november 2017 - 19:04
    Reply

    Ik zal nooit stoppen met reageren dat voor Hij ook Zij geschreven kan worden. Als slachtoffer van een vrouwelijke narcist heeft dit bijna mijn leven gekost, maar alles was mij toch al afgepakt. Het ergste aan dit alles: je wordt niet geloofd, want je bent toch zo’n sterke man en je kon toch weggaan? Mijn verhaal is bekend gemaakt en ik help nu anderen (mannen en vrouwen) om te voorkomen dat je erin blijft hangen, want daar zijn ze zo goed in: even jou het gevoel geven dat je speciaal bent en dat ze van je houden, om vervolgens geestelijke en fysieke klappen uit te delen. Er is maar een manier om er mee om te gaan: stap op na de eerste klap of bedreiging, praten heeft geen enkele zin. En let op: JIJ BENT GEEN NARCIST MAAR SLACHTOFFER. Want het omkeer-spelletje kennen ze als de beste! Twijfel? Stel gewoon de simpele vraag: als je van mij houdt, waarom doe je mij dan pijn? Hier volgen de antwoorden: Omdat je mij daartoe dwingt, omdat ik het ook niet kan helpen, omdat ik niet anders kan, omdat je geen aandacht voor mijn pijn hebt, omdat je mij niet belangrijk vindt,.....ik raad de aan om bij een/alle antwoorden je spullen te pakken en weg te gaan. Want de volgende keer dat je het vraagt is het antwoord: dat is helemaal niet gebeurd. Ik wens iedereen heel veel moed, sterkte en wijsheid. Vergeet niet dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk (en dat van je kinderen).

    1. adrie 5 mei 2018 - 12:14
      Reply

      Hoi Ludwig. Hoe kan je slachtoffers van narcisme helpen? Moet je toch eerst wachten tot ze het zelf gaan beseffen zeker? Onze zoon zit in zo n relatie. Heeft alle kenmerken. Wij zijn slecht en hij heeft het thuis ook niet goed gehad. We zijn er te laat achter gekomen en zien hem nu niet. We zijn alle contact kwijt. Hij ziet bijna niemand meer. Alles en iedereen is afgekeurd. Op dit moment doen we niets, alleen wachten tot hij t ziet en durft te komen.

  18. Harry 31 december 2017 - 11:46
    Reply

    Bij het lezen van dit artikel over narcistme zag ik in een flits mijn 32 jarig huwelijk aan mij voorbij gaam. Hoe herkenbaar ! Het viel mij op dat er altijd in de mannelijke persoonsvorm wordt gesproken, terwijl mijn ervaringen toch écht mijn ex vrouw betreffen. Ook zij heeft diverse malen therapie gevolgd, zonder succes overigens. Ik denk dat als een narcist zich bewust wordt van zijn/haar narcisme de genezing al een heel eind gevorderd is. Narcistme is een persoonlijkheidsstoornis naast borderline waar soms symptomen in elkaar overlopen. Een ding is helder wat het ook is, met deze patiënten als partner is het uiterst moeilijk een relatie in stand te houden.

  19. Irene 31 december 2017 - 12:44
    Reply

    De laatste dag van het jaar en ik lees DIT.......we zijn uit elkaar maar wil hem terugggg.......ja en nu nadat ik dit lees wordt ik mij hiervan bewust WAAROM eigenlijk wel wil ik hem terug........zo een lieve man droeg mij handen zette mij op een voetstuk arm,/liefde lief voor mijn kinderen en kleinkinderen DE IDEALE MAN.........mennnn!!!.......ik ga het weer alleen doen in eerste instantie gedwongen maar ik voelde mij gekooid aan alle kanten......terwijl ik zo een zelfstandige vrouw BEN en blijf........ik kan het zelf met de dankbaarheid aan familie en vrienden en vriendinnen om mij heen.......hij zit in therapie en ik had nog hoop......en moet eerlijk bekennen nog wel een beetje.........maar ook ik moet door en ga weer genieten van het leven DIT MOOIE LEVEN........HET LEVEN IS MOOI!!.....voor iedereen die in deze situatie zit.....stap uit die kooi je bent zo de moeite waard!!!

  20. Dirk 1 januari 2018 - 12:18
    Reply

    Zou zo graag horen van iemand die het gevecht met zijn of haar narcist is aangegaan. Mogelijkheden tot transformatie zodra het zelfinzicht er is via deskundige begeleiding.

  21. Anneke 4 januari 2018 - 21:58
    Reply

    Het is belangrijk goed uit te zoeken wat 'narcisme' precies inhoud. Daarbij is ook de mate van narcistisch gedrag (spectrum) van belang. Van een gezonde narcistische eigenschap tot de narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS)..... NPS is geen GEDRAGSstoornis waarvan je het destructieve gedrag met therapie (welke therapie....??) kunt 'aanpakken' c.q. hervormen. NPS is een Persoonlijkheidsstoornis: niet ontwikkelde en afwezigheid van gevoelens zoals empathie en geweten. Naar mijn mening kun je 'iets' wat er niet (ontwikkeld) IS ook niet veranderen. Erg triest. (aanleren=kopiëren)

  22. Corine 11 juni 2018 - 11:38
    Reply

    Een narcist als moeder, hoe kan het zijn dat ik dat nu pas zie? Ik heb zoveel niet gezien en nu zie ik dat zij alle trekjes heeft van narcistische gedrag. Ik ben mij gaan inlezen en wat maakt mij dit verdrietig, niet voor haar, maar voor mijzelf. ik heb heel lang niet begrepen waarom ik nooit op mijn gemak was bij haar, waarom ik altijd alles deed voor de lieve vrede, altijd klaar stond, mijzelf altijd achterstelde. Als kind graag alleen op mijn kamer zat, onzeker was. Nee ik voel mij niet zielig maar ik ben afgedaan als dochter, omdat ik die ene keer niet over mijn kant heb laten gaan. In die aanvaring met haar heb ik mij serieus afgevraagd of zij wel helemaal goed was. Ze luisterde niet, was onredelijk, veroordelend, zo kan ik nog wel even door gaan. Ik dacht dat zij aan een beginnende dementie leed maar het waren echt allemaal trekjes van narcisme. Ik heb zelf twee volwassen dochters en ik zou hun nooit aan de kant zetten, waar er een verschil van mening is, praten wij, altijd, en de liefde en zorg zal er ten alle tijden zijn, die onvoorwaardelijke liefde van ouder naar kind, dat heb ik nooit met deze vrouw (ik kan haar niet eens meer moeder noemen) ervaren. Het erge is, je kan iemand met narcisme niet bereiken, zij kunnen niet openstaan voor kritiek, zij staan niet open voor commentaar of inzicht. Althans, zo heb ik het ervaren, want natuurlijk ging ik als trouwe (aanhanger) dochter achter haar aan, ik belde haar en ze sprak vervolgens vol walging mijn naam uit en weert elk contact. Het is goed, het is goed dat zij niet meer in mijn leven is, echt! ik wil haar ook niet meer terug, ik wil mijzelf terug. ik wil mijzelf hervinden en haar uit mijn systemen bannen. Door contact met mijn dochters te willen onderhouden zoekt zij met hun wel contact, dat steekt, maar het is hun oma en dan gaat er bij haar natuurlijk een geheel ander masker op. Wat ik met haar heb meegemaakt dat is mijn historie en daar hoeven mijn dochter niets mee te doen, maar zo begrijpen zij mijn verdriet en mijn haat naar die vrouw die mij zoveel ontnomen heeft. Ik ben blij en opgelucht dat het narcisme niet meer naast mij staat, zij is weg en ik ben sterk genoeg om met de schade te dealen. ik hoop dat het voor de meeste opgaat. Kennis opdoen en door je emoties heen gaan werkt. Succes!

  23. Anne Charles 18 juli 2018 - 15:47
    Reply

    Ik wil Lord Bubuza bedanken voor het helpen herstellen van mijn huwelijk.. Het begon allemaal toen ik niet in staat was om mijn man een kind te geven na 10 jaar kinderloos huwelijk.. Het kwam erop neer dat mijn man het zat was en het huis verliet, ik huilde bij een vriend die me aan Lord Bubuza voorstelde omdat Lord Bubuza haar hielp om haar man terug te krijgen toen hij haar verliet voor een andere vrouw. Ik vertelde Lord Bubuza het probleem waar ik doorheen ging en hij vertelde me dat mijn man terug zal komen naar mijn smeekbede om hem terug te nemen binnen 12 tot 16 uur en dan zal ik zwanger zijn... Ik volg strikt alle instructies van Lord Bubuza en heb alles gedaan wat hij me heeft verteld. Het was een grote schok voor me toen ik deed wat Lord Bubuza me vertelde. Mijn man kwam 14 uur later terug en huilde en smeekte me om vergeef hem wat ik deed. In minder dan twee maanden kreeg ik een babyjongen en droeg ik hem. Vandaag ben ik weer gelukkig omdat mijn vreugdevolle huwelijk werd hersteld door Lord Bubuza. Heeft u problemen, neem dan contact op met Lord Bubuza via e-mail: lordbubuzamiraclework@hotmail.com of via de website: http://Lordbubuza.website2.me of via WhatsApp: +1 518 558 5109

  24. Ik 1 december 2018 - 10:02
    Reply

    Ik vraag me iets af. Ik zit in een rechtszaak mijn mijn narcistische ex. Maar Kun je ‘winnen’ van een narcist. Of ben je ook na een scheiding en een rechtszaak volgens hem nog steeds de schuld van alles. Komt er ooit een dag dat ik niet meer schrik van een een piepje van Mn telefoon en bang ben dat hij weer aandacht zoekt door een vraag te stellen waarbij ik als ik niet antwoord ervan wordt beschuldigd dat ik hem negeer of dat als ik wel antwoord geef dit leidt tot een enorme discussie zonder einde. Kun je winnen van een narcist. Of Kun je net als mijn hele leven alleen maar weer Mn kop laten hangen naar wat hij wil. Al is t maar om te hopen dat ik er dan eindelijk ‘ vanaf’ ben.

  25. Dobry Ann 25 januari 2019 - 13:50
    Reply

    mijn man verliet me omdat ik kinderloos was en hem geen kind kon geven, maar nadat ik een getuigenis tegenkwam hoe geweldig mutaba een vrouw hielp zwanger te raken via zijn zwangerschapstoename besloot ik hem toe te voegen op zijn whatsapp-nummer +234 805 468 1416. hem alles en hij hielp me een zwangerschapstrek uit te brengen die me zwanger maakte en mijn eigen kind kreeg en ook een liefdesbetovering uitte die mijn man terugbracht naar mij, help me alsjeblieft hem te danken op zijn whatsapp, als je hulp nodig hebt om terug te brengen je ex geliefde zijn liefdespreuk is ook krachtig ....

  26. Bart 17 juli 2019 - 16:13
    Reply

    Hallo Sarah... Ook ik ben samen geweest met n narcist (vrouw)...samen hebben we n zoon van 10. Het ging al mis toen mijn zoon n half jaar oud was....en nu, na 10 jaar nog steeds regelmatig problemen in het contact.... Zelf wil ze niets weten van dingen die ze doet die niet horen bij n normaal gedrag of respect .Dan wijst ze met haar vinger naar mij, als zijnde niet goed bij mijn hoofd. Ze is ook niet berijd om via n instantie te proberen om beter met elkaar te communiceren. ...vandaar ook dat instanties niets voor mij kunnen doen, daar heb je 2 welwillende mensen voor nodig, zeggen ze. Mijn zoon is hierin de dupe...Ik had het graag anders voor hem gezien...hij lijdemotioneel erg onder deze situatie....en ik ook, moet ik eerlijk toegeven....er is toch nog ergens inij n gevoel voor haar dat maar niet helemaal verdwenen is....dat maakt het allemaal erg lastig. Sterkste met jou situatie. ...eens komt het goed, hopelijk is het dan niet te laat

  27. Lotte 7 december 2019 - 16:17
    Reply

    ik heb zelf een relatie achter de rug met vrouwelijke narcist. Het moest stoppen want ondanks ik ze zo graag zag werd het gevaarlijk nog bij haar te blijven. Ze was tijdens onze relatie al bezig met een volgend slachtoffer. Een narcist veranderd nooit, hoe graag je ze ook ziet, ze zijn ziek .

  28. Nathalie 7 december 2019 - 17:58
    Reply

    Ik werd onder een geboren en leer zijn wegen maar zelf had ik er ook een boel van geleerd! Ik kan het ook naamlijk maar het gaat me wel aan me hart, dus mijn moeders gevoel is mij ook in geboren , dus wat ben ik dan? Ik heb 4 kinderen in in hun zie ik mezelf maar ook mijn vader en hun vader ( onbewust dat hij veel van mijn vader de kenmerken hebt) dus ik zie get wel maar kies bij hem te blijven mijn hart te geven mijn ziel voor de kinderen bloot te legen maar toch grijp ik naar zelf waarde! Mijn lichaam spreekt van lijden maar mijn ziel is sterk en mijn hart groot!! Wie ven ik?? Waar hoor ik Ik ben narcist want ik zie mezelf erken mezelf maar wil ander de schuld geven!!! Waar hoor ik ?? Ik ben geen slachtoffer maar vechter overwinnend en zeker van hoe ik wat wil !! Alleen het verkrijgen ervan en het overwinnen dat gaat me aan mijn ziel en hart ..... Wie ben ik wat ben ik ??? Ik ben sterk genoeg om te overleven ik ben wijs genoeg om te slagen in wat ik moet om te overleven maar ik ben zeker geen zwakkeling Ik ben moeder vrouw en dochter Ik ben sterk maar zwak in de

  29. Peter 12 augustus 2020 - 20:08
    Reply

    Ik heb bijna 7 jaar lang een knipperlichtrelatie gehad. We zagen elkaar 1 tot 2 keer per week en in het begin vond ik dat prima. Ik voelde ook dat de ander alles deed om mij te binden. Vooral op lichamelijk vlak klikte het wel. Nadat we elkaar een maand kenden hing er al een vision board op haar kamer met bij bijna elke wens mijn naam of die van mijn kinderen; het voelde alsof ik in de 7e hemel was terechtgekomen. We konden constant over alle dingen met elkaar praten; zonder ons te vervelen. Op bepaalde momenten was de seks hemels en soms werd het ineens doodstil op dat vlak. Ik kreeg te horen dat ‘een vrouw een extraverte periode heeft rond haar eisprong en een introverte. Ik nam dat braafjes aan. Ondertussen volgden we ook nog tantraweken en -weekends. Kortom ik dacht dat ik echt de ideale partner had. Maar ik voelde dat ik hoe langer hoe onzeker werd door het subtiele spel dat zij op lichamelijk vlak speelde. We maakten veel ruzie en hoe rustiger ik daarbij werd, hoe harder zij te keer ging. Ze gebruikte zelfs haar kinderen om haar ‘gelijk’ te halen. Dat voelde heel vernederend aan voor mij. En tijdens het vrijen werd in constant gewezen op wat nog niet goed was, voortdurend. Op de duur werd het te veel en kwam het tot een breuk. Ik trok me terug om wat energie te verzamelen en om mezelf in vraag te stellen. Zo is het verschillende keren tot een breuk gekomen. En keer op keer had ze na korte tijd iemand anders…waarmee ze vrij snel in bed dook. Kort daarna kwamen we weer bij elkaar en begon het liedje opnieuw. Met een heftige vrijpartij werd de relatie opnieuw opgestart. Goede voornemens en hoe krachtiger ik in mezelf werd, des te subtieler begon zij te ondermijnen. Ik heb haar veel krediet gegeven omdat zij ook therapeute is en mensen begeleidt met hypnose. Ik maakte mezelf klein in de veronderstelling dat wat verkeerd liep wel aan mij zou liggen. Keer op keer hetzelfde:’ Als jij nu wat meer zus of zo zou zijn, dan zou ik meer met je samen kunnen zijn.’ Verschrikkelijk. En ik liep er als een aapje achteraan omdat ik haar graag zag. Dacht ik wellicht. Ondertussen kreeg ik van her en der boeken over narcisme en gaslighting aangereikt en ik confronteerde haar hiermee. ‘Tuurlijk, iedereen is toch wel wat narcist!’ was haar antwoord. Door mezelf sterker te maken en ook te delen met andere mensen voelde ik ineens die afhankelijkheid van haar wegzakken. Net een flits die door mijn lijf ging.

  30. Elisabeth 15 augustus 2020 - 14:30
    Reply

    Ik was getrouwd met een narcist. Ondertussen al 19 jaar gescheiden en gelukkig als single. Leuke hobby's, vrijwilligerswerk en een kleine kring aan vrienden. Dat huwelijk heeft lelijke littekens achtergelaten. Ik heb 2x gedragstherapie gevolgd om uit een diepe depressie te geraken. De beschrijvingen hoe een narcist is en handelt kloppen helemaal. Ik lees mijn eigen verhaal. In het verleden en onlangs heb ik boze e-mails gestuurd naar hem waar ik in beschrijf hoe mij behandeld heeft. Onze 2 kinderen zijn intussen zijn volwassen en eigenlijk moet ik geen contact meer nemen met hem. Maar ik kan het niet laten, als ik in een periode zit wanneer alles terug naar boven komt, toch boze e-mails te sturen. Ik weet dat dit niet correct is en ook omdat ik mijn zwakke plekken laat zien aan hem. Wat te verwachten is dat hij koel, arrogant antwoord. Ik heb hem misschien 2 à 3 maal nog gezien, maar toch probeert hij mij nog te domineren, negeren als ik iets zeg en hij kijkt precies op me neer. Nu schreef ik onlangs om alles achter ons te laten en gewoon doen tegen elkaar. Maar schreef dat ik een vreemde persoon was voor hem en dat hij mij eigenlijk niet meer kent. Typisch antwoord van een narcist. Nu heb ik mezelf beloofd nog nooit of te nimmer iets van me laten horen. Het beste is dat ik hem totaal negeer wat ik wel doe als ik hem ergens tegenkom. Dan ga ik naar de andere kant van de straat enz. Hij is hertrouwd (al 15 jaar) maar ik denk steeds dat zijn nieuwe vrouw zijn volgende slachtoffer is. Een narcist verandert nooit. Soms stel ik mij de vraag is hij toch verandert sinds hij getrouwd is ???????

  31. Ilse Van den Bossche 23 september 2020 - 23:04
    Reply

    Het is zo jammer te moeten lezen hoeveel mensen onder de voet geraken van narcisme. Zelf ben ik opgegroeid met een extreem kwaadaardig narcistische moeder en een vader die de kunst van van schone schijn naar een hoger niveau tilde zo beide heel lang onder de radar hun gangen konden gaan. Trouwde vervolgens een extremist waar ik een dochter mee heb maar gelukkig op tijd heb gelaten en heb nu een stiefdochter die al van heel klein, sinds 5 jaar onveranderd is gebleven, alleen nu uitvergroot. Narcisme start dus al van heel jonge leeftijd. Al wordt dit in de geneeskunde niet aanvaard. De diagnose mag pas gesteld worden vanaf zij volwassen zijn. Volgroeid. Ondertussen zagen wij dit met lede ogen zich razend snel ontwikkelen met alle toeters en bellen erbij. Toch werd er geen aandacht aan besteed, werd het blijvend van de tafel geveegd door kinderpsychologen, jeugdzorg en zelfs het Jack. Nu is het veel moeilijker het tij te doen keren want wat niemand van hen wou inzien, is dat zij te make hadden met een heel intelligent meisje dat het heel goed kan spelen want ze had geleerd dat dit veel opleverde. Is het niet de waarheid die er toe doet maar hoe je de leugen brengt. een les die haar tot hedendagen blijft opleveren. Zo zonde want nu is zij alleen gekend als de boze narcis terwijl zo veel meer is. Zelf ben ik hoog sensitief en ben dus ettelijke jaren, decennia de echo van narcissen geweest. Heb ik mijn hele jeugd niet anders gekend. Zo bang ik altijd was want ik kon nergens heen. Moeilijk als je het kind bent van welgestelde ouders die alom geprezen werden en gerespecteerd. Die angst is mij blijven achtervolgen. Werd mijn enige trouwe bodygard. de enige die ik lang heb vertrouwd. Angst hield mij op mijn hoede, vertelde mij wanneer weg te duiken. transparant te zijn. Mij wapenen kon ik niet. het enige wat mij restte was heel goed luisteren naar mijn buikgevoel. De energie vertalen zo ik weet wat voor weer het zal worden. Elk detail in me opnemen. Waakzaam blijven. Absorberen zo je het leert vertalen als het kraken van een code om een uitweg te vinden uit het strijdperk waar fair play onbekend zal blijven. Voor de leeuwen geworpen, Just for fun. Ondergaan is het enige wat ik kon. Het is alsof je op de wereld wordt gezet in het oog van windhoos vol agressie, verdriet, haat en nijd waar windsnelheden ervoor zorgen dat je geen enkele bewegingsvrijheid gunt. Angst giert dan door je hele lichaam heen en het stopt nooit. Je gaat ermee slapen en staat ermee op want je bent nergens veilig. Ook niet buitenhuis want ondertussen heb je al een naam dat je voor het leven zal tekenen. Dat leverde hen nog meer sympathie op. zelfs bewondering. Zit er maar mee, een kindje dat geestelijk benadeeld is door de natuur en niet in staat zal zijn ooit een normaal leven op te bouwen. ik had toen geen weet over narcisme buiten het verhaal van Echo en Narcis uit de Griekse mythologie. Ik was trouwens in constante alertheid. Overleven is dan je enige doel dat je dag vult met als gevolg je zelf gaat geloven dat er echt wel iets met je niet in orde was en wordt zo dan uiterlijk echt anders, een zonderling. Ik ben zelfs nooit boos geweest want daar heb ik nooit aan gedacht. het enige wat ik deed als er al tijd was omdat te doen want ondertussen deed ik ook al het huishouden, zat ik te dagdromen. Studeren zou toch weggegooid geld zijn geweest zeiden zij constant. Meestal als ik kon ontsnappen, begaf ik mij in wonderland waar het wel leuk altijd vertoeven was. Hield de wetenschap dat er ooit een einde aan zou komen, mij overeind. Het enige doel dat ik zover ik mij kan herinneren, dat ik voor ogen had. Wow, ik vergeet nooit het moment dat ik besloot te vertrekken om nooit meer terug te gaan. Met een kleine sportzak gevuld met amper iets, maar wel met heel veel gelukzaligheid, ben ik vertrokken. Wist ik veel dat de machteloosheid die zo eigen is als je met narcisme te maken krijgt, bij mij zou komen inwonen maar dan in een nog heel prille gedaante. Ik kan u zeggen, dat is als vallen in een zwart gat waar geen enkele houvast je kan helpen. De enige die ik voor mij hield was de wetenschap dat dit kindje daar niet de oorzaak van is. Zij er nooit voor gekozen heeft. Besloot ik met heel veel angst om mezelf te kunnen verliezen want narcisme eet je levend op als je niet bij jezelf kan blijven maar de rug keren kon ik niet. Kreeg het niet over mijn hart. Zo klein en toch al gevangen gezet in een harnas en een helm waar een klein raampje maar weinig licht werpt op de wijde wereld. Ik sloot een pact met het kleine duveltje. Dat was een hele slopende periode uit mijn leven. Ik kwam terecht in een kolk van immense pijn, tranen gevolgd met vele woeste buien. Alsof zij gevangen zat te midden van een orkaan die al wat ze liefhad had meegesleurd en haar alleen achterlaat. Wanneer de pijn haar teveel werd, volgde er steevast een gigantische tsunami die denderend zonder enige mededogen over de koppen rolt tot ver buiten het epicentrum. Sleurt alles mee dat op het pad ligt en trekt zich dan even snel terug als een lafaard die doet alsof er niets aan de hand is maar buiten het oog van iedereen zich nog dieper graaft want het kan geen licht verdragen. het doet te veel pijn. De energie die dan wordt vrijgelaten, is enorm. Eenmaal zij uitgeraasd was, ging ik altijd kijken waar ze was. Bleef en vroeg dan steeds waarom. Ik had gelukkig geleerd dat het niet persoonlijk is. Bij narcissen is dat zelden of nooit want het draait om hen. Soms met reden, soms ook niet. Eigenlijk weet je dat nooit met zekerheid want het is moeilijk na te gaan. Het werd een uitputtingsslag die met de tijd in intensiteit groeide. Niet in strijd gaan, was het enige wat ik kon doen want dan ben je sowieso gezien. De vele uitbarstingen die een dag in beslag kunnen nemen, werden me uiteindelijk bijna teveel. ik vermagerde plots razend snel. Mijn tanden vielen zelfs uit. Ik ben heel diep gegaan. Dan wordt het riskant want dan wordt het moeilijk om de de juiste emoties bij de juiste te plaatsen. Wordt het een kluwen waar je in kan verdwalen. Beland je in de waanzin van hun overleving. Stap je mee in de gigantische leegte dat vol is met van alles en nog wat maar niets waar je blij van wordt. Gebeurt er weinig, beweegt er amper iets. Is het windstil. Daar waar haar hartje klopt. In het oog van de storm die dagelijks in haar hele zijn woedt. Alleen en onbegrepen. Ze begrijpt er zelfs niet van. Stil in de duister waar geluid een toontje lager zingt, daar waar ze wel haar tranen laat vloeien. Waar niet de wet van de sterkste telt. Daar waar al het gevoel dusdanig is opeen gepropt als een singulariteit dat wacht op een big bang maar niemand die aanklopt. Ze is zelf de code kwijt. Uit paniek, toen niet aan gedacht. een kind kijkt nooit vooruit. het reageert met wat het dan heeft. Zij heeft nooit kunnen weten dat ze later zelf het grootste slachtoffer zal worden van narcisme dat haar gevangen houdt en ervoor zorgt dat ze vertrappelt wat ze in feite zelf zo graag zou wensen. de dag wanner ze in staat zal zijn in te zien dat zij zelf diegene is die haar hele zijn in het harnas heeft gehesen. Dan zal ze eveneens ontdekken dat dit een reactie was uit angst. Dat niet zij zomaar een rot karakter heeft. dat haar blauwdruk vele meer omvat dan narcisme alleen. Dan pas zal zij de moed bijeen kunnen rapen om de helm van haar hoofd te halen. Zichzelf uit het harnas te hijsen en ontdekken dat de zon schijnt voor iedereen. Dat ze niet hoeft bang te zijn. ze heeft gewoon een heel belangrijke les gemist die van essentieel belang is om geluk te kunnen ervaren. Ze zal nog jaren een burcht van schrikbarende omvang blijven maar op een dag zal zij haar ophaalbrug laten neerdalen. Zal ze buiten komen en zal het blijken dat deze narcis wel degelijk een bloem is. Dat hoop ik van harte. Ik blijf er in geloven. Ooit zij een kameraad mij dat ik op een dag verlost zou worden van mijn angsten. Schrik dan niet dat het niet als een bevrijding zal aanvoelen maar alsof je in een gigantische leegte beland. Maak je dan gewoon geen zorgen. Het is als een nieuw hoofdstuk dat ik zelf mag vullen met alles wat jou blij maakt. Je zal snel inzien dat de leegte vervuld zal geraken met licht. Het is jouw donkere kamer om mooie plaatjes te maken. Pas een half jaar geleden begreep ik waarover hij het had. Ik verstop mij niet meer omwille ik hoog sensitief ben. Echo was ik al langer niet meer maar nu ben ik ook verlost van de angst die mij zolang loyaal heeft gediend maar er ook voor heeft gezorgd dat ik nooit echt buiten kwam. Net als Narcis die maar deels gezien blijft. Te bang te tonen wie ze zijn want ze weten het zelf ook niet. Dat is heel beangstigend. Het moet maar eens dor en dor slecht zijn. Pfff, gelukkig is het mij wel gelukt. Hoewel ik geen spoor van vernieling achter mij heb, is de vergelijking frappant. De narcis explodeert en HSP implodeert. Wij waren elkaars spiegel en spiegels liegen niet. Het geeft alleen weer wat het voor zicht krijgt. Zo ontdekte ik dat ik diegene was die mezelf niet losliet. Toch ken ik geen vijanden. Liet ik narcisme in mezelf toe. Een beetje eigenliefde kan geen kwaad. Ik heb niets kunnen veranderen voor haar, heb al zeker geen oplossing voor handen maar ze blijft welkom, ze blijft komen. Ze is van de vrede gaan houden en ik ken haar toch al. Nu vieren we ons pact. Geen zielsverwanten maar we aanvaarden elkaar en dat brengt rust. Komt ze ongewapend. Relax. nog altijd dezelfde narcis. Alleen milder. De woede is niet meer. Toch niet meer bij mij thuis. Hoop doet haar misschien op een dag echt leven. Dat neemt niet weg dat het mij raakt zoveel leed te lezen. Weet ik als geen ander hoe ver het kan gaan. het is zeker geen pleidooi voor het kwade. Maar hoop is niet verloren. Ik ben vooral in mij zelf blijven geloven. Hoe wankel het vaak ook was. Met de gedachten, ik kan er al zeker niet aan doen, het ligt niet aan mij. Waarom dan nog bang zijn. niet dat ik er nog 1 in huis wil. Nee dank u. Het is goed geweest. Ik ben fysiek nog niet de oude. Toch zal ik niet met de vinger wijzen want ik wezen deed ik ooit het zelfde. Alleen pakte het bij mij beter uit voor mijn omgeving. Daar ben ik heel blij om want ook ik heb hier niet bewust voor gekozen. Maar ik begrijp hun pijn. Ze missen de andere helft en zoeken deze daarom bij anderen. Zo zij als een geheel ten tonele kunnen komen en voor even geen angst kennen. Schitteren, gezien zijn maar dan met geleende kenmerken van de partner. Daarom zij vaak Echo vinden want zij vindt hem. Ik wens alle slachtoffers veel sterkte want het zal nodig zijn. Kies vooral voor jezelf. Toch pleit ik ook voor meer aandacht voor kindjes, jongere en tieners met signalen die neigen naar narcisme. Veel sterkte iedereen.

  32. Kris 8 juni 2022 - 15:11
    Reply

    Trouwen en kinderen is er (gelukkig) niet van gekomen met vrouwelijke ex-partner. Wel bijna 15 jaar lang in warrig spinnenweb geleefd met dagelijkse gedachte dat mijn kinderwens vervuld zou geraken, en daar heb ik véél te véél voor opgeofferd en toegegeven, mezelf weggecijferd voor haar, contacten die wegvielen en uiteindelijk enkel nog haar familiefeestjes beleefde. Ik had nog nooit van 'narcisT' (narcis als plant ja) gehoord tot ik ten rade ging bij psychologe omdat ik bepaalde dingen in mijn hoofd niet kon vatten, kopje bleef maar doormalen aan gedachten en slapen zat er amper in (bovenop de beginfase van de corona ellende). Na dik jaar kon ik het loslaten, hoe meer ik het begon te begrijpen (vele puzzelstukjes vielen in elkaar na 10 sessies) hoe meer ik doorhad dat het inderdaad een totaal hopeloze verloren zaak was en ik absoluut recht heb op betere en oprechte liefdevolle partner. Beste raad die ik meekreeg in volgende relatie(s): Durf meer neen te zeggen en minder toe te geven! Ik beschouwde ex-partner altijd als een mens met 'verbaal agressieve en depressieve gedragingen' wanneer het niet naar haar hand toe neigde, beet ze de neus voornamelijk af bij haar ouders en laatste 3 jaren (huisje gekocht en in totale binnenrenovaties) meer naar mij toe. Ze heeft uiteindelijk mooie diploma's op zak en carrière zal ze zeker maken -> whatever it takes! Want empathie naar collega's toe had ze weinig tot helemaal niet, dat stak ze ook niet onder stoelen of banken...ook empathische gevoelens naar vrienden/familie bleken weinig tot uiting te komen, en wanneer ze het probeerde te uiten, duurde het luttele seconden en liep ze gewoon effe verder (één oor in, en er alweer uit). Zij was niet het type vrouw die zich opdirkte om naar feestjes te gaan, kon ook géén oogcontact maken met gesprekspartners maar kon 'charmant' overkomen als een 'superieur individu' die alles voor elkaar had en super fier was op haar 'titel' (en dat mag ook wel na jarenlange studies zonder 1 onvoldoende) maar weinig sprak over haar job inhoud, laat staan over "goede collega's". Wanneer je naar dokter gaat als patiënt voor een griepje of dergelijke ga je er toch van uit dat je nadien beter zal worden...ze weigerde steeds alle voorgeschreven medicatie op te volgen. Naar een relatietherapeut gaan om r(el)ationele problemen te verhelpen? -No way! Verder heeft ze me (blijkbaar bewust) in al die jaren in de twijfel gelaten over kinderwens (van een misschien naar uiteindelijk een nooit...tot in de allerlaatste dagen -een nooit met jou!-) en maakte ze hier gretig gebruik van om haar doelen te behalen, ze kende immers mijn allergrootste zwakte/wens. Mijn psychologe benadrukte dat zij als individu nooit in deze stoel zal plaatsnemen, ze zal het nooit willen en erkennen om geholpen te willen worden, want ze zijn 'superieur' en hen mankeert niets...Mijn laatste energie stak in mijn verhuis op zeer korte tijdspanne, 3 maanden verder was notarisakte al verleden, haar laatste klus bij mij was geklaard en ik trok die deur definitief achter mij toe, ... het kilste afscheid ooit in mijn leven beleefd, wrak in mijn hoofd beseffende dat ik enkel nog een schim was voor haar. Er waren zeker mooie momenten, maar balans was niet in evenwicht. Gouden tip: zoek ASAP hulp en wees hierom niet verlegen! Hoe langer je wacht op psychologische hulp waar je jouw hart kan luchten, hoe langer je je slecht voelt en hoe langer het herstel in tijd zal duren.

Reageer op dit artikel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Boekentip van de redactie
Een blik op de toekomst
€ 15,00

Een blik op de toekomst

Hans Stolp

In 'Een blik op de toekomst' geeft Hans Stolp op zijn unieke manier inzicht in de rol van aartsengelen in de ontwikkelingsweg van de mensheid.

€ 15,00

Bekijk aanbieding

Schrijf je in voor de Nieuwsbrief

Ontvang elke week de nieuwste en populairste artikelen, je daghoroscoop, boekentips en nog veel meer! Ruim 80.000 lezers gingen je al voor

Even geduld aub...

Bedankt voor je inschrijving

Het lijkt er op dat je al ingeschreven bent?