Geplaatst: 30 juli 2020

Dokter Juriaan: hoe kun je omgaan met boosheid en frustratie?

Huisarts Juriaan Galavazi is gespecialiseerd in holistische geneeskunde. De reguliere geneeskunde is en blijft de basis van zijn praktijk, maar hij biedt de mogelijkheid om breder naar klachten te kijken. Soms heb je bij een klacht een andere visie nodig waarbij je oude denkpatronen loslaat. In dit artikel lees je meer over hoe je kunt omgaan met je boosheid.

Boosheid is in essentie niet gericht tégen de ander. Ook niet tegen jezelf. Het is er vóór jou. Wanneer word je boos? Vooral wanneer er iets niet gaat zoals je graag zou willen. Wanneer je een verlangen hebt en je krijgt niet de kans om het te realiseren dan leidt dat tot frustratie en boosheid.

Sensaties

Boosheid wordt vooral in verband gebracht met duister, geweld en oorlog. Van jongs af aan is dit het beeld waarmee je opgevoed wordt. In de sprookjes staat lichtheid voor het goede en wordt de kwade heks vooral gesymboliseerd door duister en geweld. Echter, het is een concept, niet dé waarheid. De nacht en het duister staan immers ook metafoor voor rust en herstel. Boosheid is in essentie niets anders dan blijdschap. Alleen het hoofd heeft er een bepaalde sticker op geplakt, waarbij we het één als fijn, plezierig, positief en licht ervaren en het ander als lastig, ingewikkeld, negatief en niet oké. Maar vlak voordat je die sticker erop plakt zijn het sensaties die je exact kunnen vertellen welke kant je op mag gaan.

Boos en gefrustreerd

Sterker nog; het één kan niet zonder het ander. Je weet alleen hoe het is om heel blij te zijn, als je ook weet hoe het is om verdrietig te zijn. Je weet alleen hoe het is om heel veel vertrouwen te hebben, als je ook weet hoe het is om heel erg onzeker te zijn. Je weet dus ook hoe het is om een gevoel van voldoening te hebben, als je ook weet hoe het is om boos of gefrustreerd te zijn. En maar al te vaak willen we alleen de lichte, vrolijke en blije delen in ons leven en willen we zo snel mogelijk weg van de verdrietige, lastige en duistere kant. En dus ook zo snel mogelijk weg van gevoelens als boosheid.

En zo heb je het ook aangeleerd gekregen: wanneer jij vroeger boos was, en misschien doe je het nu zelf vanuit jouw ouderschap, werd je gesust door je vader of je moeder: stil maar, hier heb je wat lekkers en kom maar weer terug wanneer je wat rustiger bent. In plaats van: Wow, ik zie dat je boos bent, wat is het eigenlijk wat je zó graag wilt, maar nu niet voor elkaar krijgt?

Drie manier om met boosheid om te gaan

Er zijn grofweg drie manieren om met je boosheid om te gaan. De eerste is destructief. Door in woord of in daad iets of de ander moedwillig te willen beschadigen. Dit leidt ook logischerwijs tot de tweede vorm, namelijk het onderdrukken van je boosheid. We zijn vaak bang voor de enorme energie die er in de boosheid zit, dat we haar liever willen controleren en onderdrukken. Hierdoor wordt het echter als een vulkaan; de druk neemt langzaam toe en komt dan uiteindelijk tot een uitbarsting. Dan vaak op een onverwacht en onredelijk moment wat niet meer in verhouding staat tot de huidige situatie. En juist dan wordt ze onbeheersbaar.

Wanneer het je desondanks lukt, om haar moedwillig en strategisch te onderdrukken, waardoor de boosheid geen weg naar buiten vindt, waar gaat ze dan naartoe? Dan slaat ze naar binnen. Als deze enorme energie naar binnen toe slaat, dan kan je je voorstellen hoe destructief dát kan zijn. Van het niet op een gezonde manier uiten van je boosheid word je vroeg of laat dus absoluut ziek. Wat draagt dan wel bij aan de relatie tussen jou en jezelf? Door contact te maken met de boosheid en frustratie en deze gevoelens te gaan zien en herkennen als iets dat er is vóór jou. Namelijk dat er onder die boosheid een groot verlangen zit.

Toegangspoort

Wat is het wat er zó graag gewild wil worden, maar nog niet de kans krijgt om tot expressie te komen? Alleen door de boosheid waar te laten zijn, kan dit verlangen naar de oppervlakte komen en zichtbaar worden. Of dat nu gaat over het maken van een schilderij, het in elkaar zetten van een bouwpakket of de wens om gezien te worden of een liefdevolle en warme relatie te kunnen hebben; door contact te maken met je boosheid en frustratie, brengt het je dírect in verbinding met wat je ten diepste wilt. Door je boosheid te onderdrukken blokkeer je deze toegangspoort.

Waardevol dus om het toe te laten en er aandacht aan te geven. Misschien niet de meest fijne plek om te verblijven, maar wel een hele kansrijke. Vanuit die plek kan je namelijk stap voor stap een beweging inzetten naar het realiseren van je verlangen: Wat is het eigenlijk wat me zó verschrikkelijk boos maakt? Wat is het dat ik zó graag zou willen? Wat kan IK nú doen, gegeven de omstandigheden, zodat ik iets dichter bij mijn verlangen kom?

Lees ook deze artikelen van Juriaan Galavazi:

• Tinnitus & oorsuizen: ben je bereid om écht te luisteren naar wat het je te vertellen heeft?

• Je speelt een rol die niet bij jou past, hoelang nog?

• Dokter Juriaan: wat te doen wanneer je lijf ‘nee’ zegt?

• Je lijf als perfecte thermometer: ziek van verlangen

Tags: boosheid, dokter juriaan, frustratie, verlangen

Geplaatst:

Kokosolie: wat doet het voor je als je het eet? (De vette slankmaker)

Kokosolie: een -must have- in je keuken, badkamer en slaapkamer. Wil je weten waarom? In het Sanskriet, een oudIndische taal, staat de kokospalm bekend als Kalpa Vriksha. Dit betekent -de boom die alles bevat wat nodig is om te leven-. Bijna alles van de kokosboom kan dan ook worden gebruikt door mensen.

De woorden kokosolie en kokosvet worden door elkaar gebruikt wat kan leiden tot verwarring. Bij olie denk je meestel aan vloeibaar en bij vet aan gestold, waar of niet waar? Kokosolie en kokosvet is precies hetzelfde product. Indien het onder de 25 graden Celsius komt dan gaat het stollen; het ziet er dan wittig uit, zo staat het als potje in de winkel. Boven de 25 graden wordt het vloeibaar; in je warme pan of op een hete zomerdag in je keukenkastje. Je kunt het dan gieten in plaats van schrapen. Ik spreek meestal van kokosolie maar bedoel dus beide.

Kokosolie is een speciaal vet

In de familie van de vetten valt kokosolie onder de verzadigde, plantaardige vetten. Bijna alle vetten verliezen hun voedingswaarde of gaan oxideren als je ze verhit. Dit is niet het geval met kokosolie. Kokosolie is de allerbeste olie om te verhitten, het kan zelfs extreem hoge temperaturen verdragen. Zou je willen frituren (wat ik nou niet echt aanbeveel) gebruik dan kokosolie. Het kan keer op keer worden verhit zonder dat er vrije radicalen worden gevormd. En die vrije radicalen die wil je niet in je lichaam.

De gezonde middellange vetzuurketens van kokosolie worden heel snel verteerd, geven daardoor snel energie en worden nauwelijks opgeslagen als vet. Een leuke anekdote: in de 40-er jaren probeerden veeboeren in Amerika hun koeien vet te mesten met kokosolie. De dieren bleken hier echter actief en slank van te worden. Toen ze overstapten op soja en mais werden de dieren dik zonder dat ze veel voer aten. Een prima oplossing voor de veeboeren. Voor jou ook?

Wat is een goede soort kokosolie?

Extra vierge kokosolie krijg je door ófwel de kokosnootpulp te persen óf door het een natuurlijke fermentatie te laten ondergaan. Door deze bewerking is het heel goed opneembaar door de darmen en de huid. Deze kokosolie wordt al vloeibaar bij 25 C. Alles wat niet extra vierge kokosolie is, wordt doorgaans gedroogd onder hoge temperaturen en daarna gebleekt, geraffineerd en meestal ook ontgeurd. Al deze bewerkingen betekent dat de gezonde stoffen worden verwijderd. Deze olie wordt pas vloeibaar bij hogere temperaturen, ca 35 C. Kies dus zoveel mogelijk voor de extra vierge, ook als je deze gebruikt om op je huid te smeren. De biologische extra vierge varianten die meestal in glas zitten zijn helemaal top. Extra vierge kokosolie heeft geen negatieve invloed op je cholesterolgehalte.

Wat doet kokosolie voor je als je het eet?

Er zijn vele voordelen te noemen voor het gebruik van kokosolie in de keuken. Ik heb de belangrijkste voor jou als vrouw op een rijtje gezet. Hierbij wil ik wel gelijk beginnen met één nadeel: van kokosolie kunnen géén hormonen worden gemaakt. Dit in tegenstelling tot de andere gezonde, dierlijke vetten die aan de basis staan van cholesterol waar je hormonen van moeten worden gemaakt. Dit is dus een minpuntje. Vervang dus niet ál je andere gezonde vetten door kokosolie. Variatie is en blijft het toverwoord voor een goede gezondheid. Dit kan kokosolie allemaal voor je doen:

• Zoals gezegd: de middellange vetzuurketens van kokosolie wordt onmiddelijk gebruikt als brandstof en daardoor niet als vet opgeslagen. Het is dus een snelle energiegever, dit in tegenstelling tot de lange vetzuurketens van visolie en andere plantaardige olieën, en je wordt er niet dik van.
• De darmen zijn het hart van je gezondheid. In je darmen moeten de voedingstoffen (vitaminen en mineralen) die je eet worden opgenomen in je bloed. Als je darmen niet goed werken gebeurt dit onvoldoende. Kokosolie kan ervoor zorgen dat voedingsstoffen uit een zieke darm beter worden opgenomen. Dit is een groot voordeel bij allerlei verschillende darmaandoeningen (zoals de ziekte van Crohn) en (gluten)allergieën.
• Kokosolie bevat bestanddelen(vetzuren) die werkzaam zijn tegen bacterieën, virussen, schimmels, parasieten en ontstekingen. Het kan dus worden ingezet om je darmflora te versterken en daar een candida of een tijdelijke voedselvergiftiging te bestrijden, bij maagzweren, bij verschillende (chronische) ontstekingen en infecties, (voet)schimmels, wormen enz. Drie maal per dag een eetlepel bij de maaltijd helpt de schimmels uit je darmen verdwijnen. Je kunt dan wel tijdelijk even last krijgen van hoofdpijn, huiduitslag en diarree; dit kan je zien als een soort ontgiftingsreactie.
• Kokosolie helpt mee om je bloedsuikerspiegel te stabiliseren doordat het zorgt voor een betere insulinewerking. Hierdoor kunnen hongeraanvallen en ongezond snacken vanuit een bloedsuikerdip worden verminderd. Ook goed voor je gezonde gewicht!
• Kokosolie kan een traag werkende schildklier stimuleren omdat het de verbranding stimuleert en de lichaamstemperatuur doet stijgen.
• Kokosolie kan helpen om calcium en magnesium beter op te nemen, twee mineralen die wij vrouwen hard nodig hebben om onze botten stevig te houden.
• In kokos zitten veel anti-oxidanten die je lichaam beschermen tegen vrije radicalen en ook dat is goed nieuws.

Wat doet kokosolie voor je als je het smeert?

Kokosolie is heerlijk om op je huid te (laten :-)) smeren. Ben je helemaal klaar met de kokosgeur, smelt het dan zachtjes in een pannetje, voeg jouw favoriete etherische olie toe en laat het weer stollen. Helemaal lekker!

• Het vetlaagje van kokosolie op je huid is licht zuurvormend wat erg goed is. Je kunt het gebruiken op je gezicht, als hand- of voetencreme, lippenbalsem of als bodylotion voor je hele huid. Ik smeer het persoonlijk overal op, het trekt snel in. Op mijn gezicht vind ik het heerlijk als ‘dikke’ laag bij het hardlopen als het wat kouder is buiten.
• Natuurlijk is het daardoor ook ideaal als massageolie. Zorg dat je je olie al een beetje warm is door het bv op de verwarming te zetten van je slaapkamer.
• Heb je last van huidziektes zoals psoriasis, eczeem, roos of andere huidschilfertjes? Eet én smeer dan kokosolie, de ontstekingsremmende werking zal je helpen.
• Je kunt het zelfs gebruiken als tandpasta want het helpt tandcariës te voorkomen. Vermeng het dan met pepermuntolie.
• Gebruik het tegen een vaginale schimmelinfectie in je vagina, het doodt de schimmels.
• Kokosolie is veilig en heerlijk om te gebruiken als glijmiddel in bed (of waar dan ook :-)). Het likt ook zo heerlijk weg. Have fun!

Tags: Energiegever, kokos, kokosolie

Geplaatst: 27 juli 2020

Waarom zijn hooggevoeligen gevoelig(er) voor stress?

Het is zeker niet zo dat alleen hooggevoelige mensen last hebben van stress of dat alle hooggevoeligen onder stress en overprikkeling lijden. Wel zijn de oorzaken vaak anders dan die van minder sensitieve mensen. De redenen waarom hoogsensitieve personen het meest onder stress lijden zijn:

– Zij vluchten en onderwerpen zich vaker dan dat ze vechten;

– De ‘artistieke persoonlijkheid’ heeft vrije tijd en inspiratie nodig;

– De ‘zorgzame persoonlijkheid’ cijfert zichzelf weg;

– De hooggevoelige is dikwijls perfectionistisch en plichtsgetrouw;

Vluchten in plaats van vechten

Over het algemeen wordt vlucht-vechtgedrag vaak in één adem genoemd met stress. Kijken we hier wat specifieker naar, dan zijn vluchten, vechten of de derde vorm ‘bevriezen’ verschillende reactiepatronen. Eigenlijk zijn er zelfs vier vormen van reageren in geval van stress: – de vijand aanvallen of bedreigen; – bevriezen om aan de aandacht te ontsnappen; – terugtrekken of vluchten, weg van vijand of gevaar; – zich onderwerpen, onderdanig zijn en toegeven aan de wil van de sterkere.

Je kunt je voorstellen dat sensitieve mensen niet zo vaak kiezen voor de eerste variant. Hooggevoeligen vluchten vaker dan dat ze vechten. De reactie op stress van een hsp’er is er vaker een van in de schulp kruipen (onderwerpen of bevriezen), wat andere consequenties heeft voor de gezondheid. Het veroorzaakt een sluipende vorm van stress, die gemakkelijk chronische vormen kan aannemen. De maatschappij beloont mensen met een actieve, ondernemende instelling en ook brutaliteit wordt meer gewaardeerd. Mensen met een terughoudendere persoonlijkheid, introverte mensen, geven minder helder aan wat ze nodig hebben, kunnen minder gemakkelijk een duidelijk ‘nee’ of ‘ho’ laten horen.

De kans dat iemand met angst reageert in plaats van te vechten, is zowel aan de sensitiviteit als aan de introversie gerelateerd. Slechts een derde van de hooggevoeligen heeft een meer open, extravert karakter of is moedig en bereid om te vechten. Fysiologisch gezien is verstarren minder gezond dan vechten, omdat de energie die door het alarmsysteem vrijgezet wordt niet wordt benut. Stresshormonen blijven langer in het lichaam rondcirkelen en kunnen minder snel afgebouwd worden. Daarom wordt sporten aangeraden als een manier om stress af te bouwen. Let op: matig sporten, want topsport en sport met gebruik van anabolen en doping verhoogt alleen maar de vechtreacties in het lichaam.

De artistieke persoonlijkheid heeft vrije tijd en inspiratie nodig

Een deel van de hoogsensitieve mensen heeft een artistieke component in de persoonlijkheid. Kunstenaars en onderzoekers hebben een ander ritme en hebben juist rust nodig om goed te kunnen werken. De manier waarop hun hersenen optimaal functioneren is anders dan van iemand die met zijn handen werkt of afhankelijk is van sociale interactie. Opgelegde structuren en een hoog tempo werken averechts en maken de creatieve geest minder effectief. Om goed te kunnen ontdekken, uitvinden en creëren zijn ontspanning en veel tijd onontbeerlijk.

Het talent van de creatieve hooggevoelige zit hem in de diepgang, in de mate van introspectie, in geestverruimende en grensverleggende ideeën. Stress, haast en tijdgebrek botsen met dit type denkwerk. Tijd en ritme zouden veel individueler vormgegeven moeten worden, want hierin schuilt vaak de onprettige frictie. Actieve mensen dringen de langzamere medemens een te snel levenstempo op.

De zorgzame persoonlijkheid cijfer zichzelf weg

Hooggevoelige mensen kunnen ook bijzonder zorgzame mensen zijn die zich goed kunnen inleven in anderen. Het lijkt erop dat ze een bijzonder talent hebben voor empathisch gedrag, goed zien en aanvoelen wat een ander beweegt en nodig heeft.

Meevoelen, de pijn van een ander voelen, of zich inleven zijn vormen van empathisch gedrag die een doel hebben: zich goed aanpassen aan de omgeving en zorgzaam zijn voor anderen. Niet iedereen is hier even begaafd in, maar mijn ervaring na ruim tien jaar begeleiding van hooggevoeligen is dat hooggevoelige mensen er vaak mee behept zijn. Door die goed ontwikkelde gerichtheid op anderen, vergeten hooggevoeligen zichzelf vaak op de eerste plaats te zetten. Het is niet eens een kwestie van vergeten, maar ook dat zij het moeilijk vinden. De noden van anderen gaan dikwijls voor de eigen behoeften.

De hooggevoelige is vaak plichtsgetrouw en perfectionistisch

Hooggevoeligheid is een eigenschap die consciëntieus gedrag voortbrengt: en braaf, gewetensvol, aangepast handelen. Omdat hoogsensitieve mensen er van nature toe neigen zich goed aan omstandigheden aan te passen, zullen zij eerder gewetensvol en perfectionistisch van aard zijn. Deze karakterkenmerken zijn eigenschappen die stress in de hand werken. Eigenschappen die bekend staan om hun verhoogde kans op chronische stress zijn:

– perfectionisme – ambitie – prestatiegerichtheid– competitie – gehaastheid – niet ‘niets’ kunnen doen – vaak twee dingen tegelijk doen – veel van jezelf eisen en ‘moeten’ – groot verantwoordelijkheidsgevoel – grote betrokkenheid bij gezin of werk – streven naar waardering van anderen – moeilijk ‘nee’ kunnen zeggen, grenzen kunnen aangeven of voor – jezelf kunnen opkomen – moeilijk steun kunnen vragen – gevoelens slecht kunnen uiten.

Veel van deze eigenschappen passen op de karakterbeschrijving van de hoogsensitieve persoon. Veel van jezelf eisen, slecht grenzen aangeven, perfectionisme, moeilijk steun kunnen vragen, niet niets kunnen doen, leidt gemakkelijk tot chronische overbelasting.

Geschreven door Susan Marletta Hart
Kijk voor meer informatie op Susanmarlettahart.nl

Lees ook deze artikelen:

• Cortisol: 9 tips om dit stresshormoon te verlagen

• Je energieveld reinigen: zo kun je stagnerende stress sneller loslaten en energieën zuiveren

• Wandelen als natuurlijke stressverlager: de heilzame werking van de natuur

• Chinese Geneeskunde: stress verlagen en je weerstand verhogen in een stressvolle periode

Tags: angst, creatief, empathie, hooggevoeligheid, stress

Geplaatst: 23 juli 2020

Liefde & loslaten: hoe doe je dat en waarom is loslaten zo moeilijk?

Een van de moeilijkste aspecten van liefde is misschien wel loslaten. Maar hoe doe je dat en waarom is loslaten zo moeilijk?

Hou (me) vast

Saskia twijfelt aan haar relatie, of ze genoeg voor hem voelt en met hem verder wil. In de opstelling komt ze erachter dat hij haar houvast is geworden. Als ze hem zou loslaten komt ze alleen te staan en dat lijkt onverdraagbaar. De gedachte aan de vraag ‘Wie ben ik zonder hem?’ brengt haar bij haar diepste angst.

Of Natasja. Haar grote liefde, die ze keer op keer heeft afgewezen, staat op het punt om te gaan trouwen. Deze man, die haar plechtig heeft beloofd altijd voor haar te blijven zorgen, gaat bijna het ja-woord geven aan een andere vrouw. Natasja heeft hem al jaren niet gesproken, maar moet hem nu bellen om te zeggen dat ze toch voor hem wil gaan. Ze weet zeker dat hij, zelfs nu nog, voor haar gaat kiezen. Nog spannender echter, is of zij voor hem kan kiezen zodra hij weer voor haar neus staat. De geschiedenis leert dat ze hem keer op keer afwijst. In een oefening komt ze erachter dat ze niet op haar eigen benen durft te staan.

Jo-Jo effect

De existentiële angst om op zichzelf aangewezen te zijn, is te groot dus heeft Natasja altijd iemand van buitenaf nodig om haar angst niet te hoeven voelen. Deze angst houdt het jo-jo effect gaande. ‘Als hij voor mij kiest ga ik het sowieso aan met hem, wat ik ook tegen kom’, beweert ze sterk overtuigd van zichzelf. Haar hoofd en wilskracht klampen zich vast aan de laatste strohalm. Maar wat als hij straks echt voor haar neus staat?

Blijf – ga weg

Liefde gaat over loslaten, aangezien liefde alleen kan stromen als het vrij kan stromen. Het gaat niet over ‘de ander’ loslaten, maar over ‘de gehechtheid’ aan de ander loslaten. Vasthouden vanuit angst maakt onvrij, we klampen vast, verstikken en smoren de liefde. In de liefdesbange dynamiek zorgt dat ervoor dat de ander niet kan blijven waarmee we precies het tegenovergestelde bereiken van hetgeen we werkelijk willen: nabijheid.

Binding

De andere kant van loslaten is vastpakken. Om los te laten, moeten we juist iets vastpakken. Maar wat dan? Precies, datgene waar we eigenlijk ‘vanaf’ willen, namelijk de angst.

Dat klinkt paradoxaal, maar waar we vanaf willen hebben we juist vast te pakken. De onderstroom van de angst zorgt voor een verborgen claim. We hebben de ander nodig voor onszelf. Dat geeft een sterke binding, waarmee we de ander onbewust wegjagen. De binding in contact met een ander is altijd een reflectie van een afsplitsing in jezelf. De dynamiek naar buiten is een afspiegeling van de innerlijke dynamiek tussen angst en liefde.

Herbergen

In het loslaten van de onvrijheid komen we bij onszelf, ons apart zijn van de ander en daarmee bij onze eigen verwonding en gebrokenheid, de voedingsbodem van de verborgen claim. Dat kan bijvoorbeeld een leegte zijn, een gemis, existentiële eenzaamheid of gevoelens van verlatenheid. Wat een klus om daarbij te zijn, om dat te herbergen in onszelf. Hoe moeilijk ook, in het aannemen van onze eigen pijn, kunnen we de ander vrijlaten. Als we de claim loslaten, kan de liefde ons vinden.

Een van mijn leraren, Wibe Veenbaas, verwoordde dit prachtig:

Hoewel onbeantwoorde pijn aanvoelt als onherbergzaamheid in onszelf, is het onze taak haar te herbergen, zodat ze een antwoord krijgt en door ons bevestigd wordt in haar bestaan. Dat gebaar van zelfverantwoording geeft de opening naar haar werkelijk helen.

Spier trainen

Loslaten vraagt om het trainen van een spier om jezelf te kunnen dragen. Hiermee leg je een fundament van veiligheid in jezelf. Dat je jezelf kunt vastpakken en je diepste angsten en tranen kunt herbergen. Zo kun je de gehechtheid aan de ander loslaten en een nest bouwen waarin de ander vrij mag komen én gaan, om vanuit vrijheid weer terug te komen.

~ Ik ben compleet. ~ Ik kan op mezelf bestaan. ~ Ik geef mijn leven kleur. ~ Ik voel me veilig bij mezelf. ~

‘Hoe laat ik los?’ in 3 stappen

1. Dat wat je niet zelf draagt en bereid bent te voelen, besteed je onbewust uit aan een partner. Hij of zij kan dit niet voor je oplossen. Dat kun je alleen zelf doen door de confrontatie met jezelf aan te gaan.
2. Doorzie de claim en omarm de diepte van je eigen wond, de plek waar je eigenlijk niet wilt zijn. Precies daar moet je zijn. Herberg deze afgescheiden delen in je hart. Ze hebben jouw liefde nodig.
3. Geef alles aan jezelf wat je van anderen verwacht dat ze aan jou geven. Als je van jezelf houdt, begint je partner die liefde terug te spiegelen.

Voor verdere verdieping zie: Online training Liefdeskunst 5: Hoe laat ik los?

Tags: angst, liefde, loslaten

Geplaatst: 21 juli 2020

Waarom je tijdens een ruzie met je partner beter geen beslissing kunt nemen

Wanneer er iets misgaat, zet je als mens een overlevingsstrategie in. Simpelweg om te overleven, om dat wat misgaat op te lossen en te kunnen hanteren. Hier komt meestal angst bij kijken, of gevoelens van machteloosheid. Dan maak je vanuit die emoties een keuze. Dus wanneer je ruzie hebt met je partner, dan kom je beter eerst tot rust voordat je samen beslissingen neemt.

Wat een crisis raakt in jullie

Zoals we allemaal weten, is een crisis een situatie die paniek met zich meebrengt. Een crisis verstoort een samenleving, systeem of een relatie. Een relatiecrisis zet alles op zijn kop, waardoor je veilige leventje met elkaar komt te wankelen en je van slag raakt, niet meer goed weet wat je moet doen. Je kunt gevangen raken tussen angst om alleen te komen te staan, verdriet en je verlangen naar iets anders, vrijheid, je eigen leven. Vanuit paniek, angst, boosheid of verdriet volgt een overlevingsstrategie om jezelf te beschermen.

Waar je reactie op de ander tijdens een ruzie vandaan komt

Ruzie is nooit fijn, even los van het feit dat het heel nuttig kan zijn. Ruzie raakt en kan bijvoorbeeld paniek met zich meebrengen. Anderzijds heeft iedereen een eigen reactie op dat wat er misgaat in je leven, even los van een relatiecrisis, op basis van fight, flight en freeze.

Ieder mens heeft namelijk eigen overlevingsmechanismen opgebouwd. Deze mechanismen, ook wel overlevingsstrategieën of patronen genoemd, bouw je al op in je vroegste kindertijd, vanaf het moment dat je geboren wordt. Wanneer je iets meemaakt als kind dat te groot is, en voor een kind is iets al gauw te groot, dan creëert jouw lichaam een blokkade en ontwikkel je een manier van reageren op die situatie. Bij een geboorte kun je denken aan vastzitten in het geboortekanaal en daarna gaat het over ervaringen die je opdoet in het gezin waarin je opgroeit.

Deze ontwikkelde strategieën zet je later als je volwassene steeds in wanneer je iets meemaakt dat maar een beetje lijkt op wat je meemaakte als kind. Zolang deze ervaringen nog niet verwerkt zijn, zal de pijn die erbij hoort in het hier en nu in alle hevigheid naar boven komen. Je lichaam kan dan niks anders dan je bekende strategie inzetten om jezelf te beschermen. Deze strategieën en daarbij behorende keuzes waren vroeger heel helpend, in het heden echt niet meer. Ze werken vaak juist tegen je. Het zijn namelijk keuzes gericht op vechten, vluchten of bevriezen. Ze putten je uit, maken je eenzaam, zorgen ervoor dat je niet verder komt in je leven of een combinatie van deze.

Reageren vanuit oude pijn, angst of boosheid

Wanneer je het moeilijk hebt, reageer je vanuit oude pijn die nog opgeslagen ligt in je lichaam. Dat betekent dat je keuzes op dat moment niet zuiver zijn, want je reageert vanuit iets ouds en niet op wat er op dat moment daadwerkelijk gebeurt. Een negatief gekleurde bril dus.

Je kunt vanuit angst reageren wat maakt dat je niet stil durft te staan, omdat het anders misgaat, dat je niet durft te vertrouwen op een natuurlijk verloop van een proces of jezelf of de ander en dat er op het juiste moment de juiste beslissingen genomen zullen worden. Laat staan dat je durft te vertrouwen op het als vanzelf ontstaan van het juiste, of op jezelf.

Je kunt ook vanuit boosheid reageren omdat je niet krijgt wat je nodig hebt, van daaruit ontstaan vaak verwijten die meer stuk maken dan je lief is.

Vanuit rust maak je zuivere keuzes

Mijn hoofdregel voor elke crisis waar je doorheen gaat is: ‘een crisis is niet het moment om een keuze te maken’. Daar bedoel ik mee dat je eerst tot rust moet komen, helder moet hebben wat er gaande is, waarom er gebeurt wat er gebeurt, dat oplossen in jezelf, tussen jou en dat wat de crisis veroorzaakt (de ander of iets anders). In het geval van een relatiecrisis kun je er tijdelijk voor kiezen wat afstand te nemen van elkaar, even niet te veel te willen van elkaar en dan ga je dus eerst werken aan jezelf en elkaar alvorens je een beslissing neemt. Eerst moet de verstrengeling tussen elkaar opgelost worden om te weten of er voldoende liefde overblijft. Pas dan kun je een zuivere keuze maken. Je weet niet of je bij elkaar kunt blijven of juist moet weggaan voordat je weet wat de ruzie nu steeds veroorzaakte.

Het alom bekende ‘eerst even afkoelen om te voorkomen dat het erger wordt’. In de rust ontstaan namelijk de antwoorden. In de rust ontwikkel je een vorm van acceptatie en overgave en kun je werken aan wat er nodig is.

Dit vraagt een crisis van jou

Een crisis vraagt niet van je dat je dus op stel en sprong keuzes maakt voor langere termijn. Eerst rust, korte termijn dus, en dan verder kijken. Vervolgens vraagt elke crisis in je leven van je om jezelf onder de loep te nemen. Wat kom je tegen aan gevoelens? Ben je bang, word je boos, voel je je machteloos, ga je ertegen vechten, wil je meteen alles oplossen, pas je je aan? Onderzoek dus wat een crisis met je doet. Wat komt er op je af, welke boodschap brengt het met zich mee? En los dit op in jezelf. Dit gaat over het doorbreken van patronen en het omzetten van overlevingsstrategieën naar helpende strategieën. Dit vraagt van je om de pijn die je opgedaan hebt in je kindertijd op te ruimen uit je systeem. Dat bevrijdt je van keuzes maken die niet helpend zijn, het bevrijd je van belemmerende overtuigingen die voor belemmerende keuzes zorgen.

Een crisis vraagt dus aan iedereen om je eigen angst (en andere emoties) te onderzoeken mocht je die tegenkomen. En vervolgens is het nodig dat je daaraan werkt. Dat is makkelijk gezegd dan gedaan, maar het is zo waardevol voor jezelf en je relatie.

Niet vanuit angst maar vertrouwen

Hoe zou het zijn wanneer je, nadat jullie crisis tot rust is gekomen, er gekeken en besloten gaat worden vanuit vertrouwen? Dat er gekeken gaat worden naar de aanwezige potentie, van jullie relatie, de verbinding, jullie als individuen? En dat er vanuit die potentie keuzes en plannen gemaakt gaan worden? Dat er opgelost wordt wat er nu werkelijk aan de hand was? Dat er echt op de diepere laag gekeken gaat worden wat er nodig is, dienend aan het grotere geheel, je gezin als je dat hebt? En dat je nog steeds geen verdere keuze maakt voor de toekomst als dit werk niet gedaan is?

Je kunt dan weer langzaam op adem komen, in je eigen kracht terugkomen en ruimte maken voor liefde voor jezelf en elkaar, eigen keuzes gaan maken, samen ook weer keuzes maken en weer dromen en verlangens najagen. Er ontstaat vertrouwen, iets wat broodnodig is wil je een crisis sterk en eerlijk te boven komen.

Hoe omvangrijk een crisis ook voelt, hoe machteloos je er ook in kunt staan, dit is een fundamentele manier die kan werken en zijn effectiviteit voor mij al heeft bewezen in de vele partners die ik al heb mogen helpen.

Hebben jullie een luisterend oor nodig? Iemand die sterk en scherp met jullie mee kan kijken wat er nu precies gebeurt steeds in jullie relatie? Het is mijn kracht om een verstrengeling in een relatie uit elkaar te halen.

Lees ook deze artikelen:

• Waarom ruziemaken goed voor je relatie is

• Praten jij en je partner altijd eerlijk tegen elkaar? (+ tips om weer zuiver met elkaar te communiceren)

• Miscommunicatie in je relatie: wat als de ander je niet meer begrijpt of hoort wat je zegt?

• Wat als jij en je partner uit elkaar groeien? (7+ tips om elkaar weer te zien)

Tags: angst, beslissing, boosheid, crisis, oude pijn, Overlevingsmechanisme, ruzie, vertrouwen

Geplaatst:

Dokter Juriaan: hoe ontsnappen aan je keurslijf bijdraagt aan je geluk

Huisarts Juriaan Galavazi is gespecialiseerd in holistische geneeskunde. De reguliere geneeskunde is en blijft de basis van zijn praktijk, maar hij biedt de mogelijkheid om breder naar klachten te kijken. Soms heb je bij een klacht een andere visie nodig waarbij je oude denkpatronen loslaat. In dit artikel lees je meer over hoe ontsnappen aan je keurslijf bijdraagt aan je geluk.

Labels

Volgens mij is er iets mis met mij… ”. Hij is 67 jaar. Deze man met vriendelijke ogen, zit enigszins gespannen tegenover mij. Hij wil graag meer leren voelen. Beter in zijn vel zitten. Hij heeft diverse onderzoeken gehad en de sticker “Asperger” opgeplakt gekregen, een aan autisme verwante stoornis. Eerder zijn al termen genoemd als adhd. Het voorstel was om medicatie te slikken. Hij wilde graag met mij in gesprek, in de hoop dat ik iets voor hem zou kunnen betekenen…

Laat wat ‘normaal’ is los en leef je eigen norm

Hij is kunstenaar van beroep en zegt; “Ik voel niet zo veel”. Meteen komt de vraag in mij op; kunstenaar en niet zo veel voelen… hoe waar is dat? Maar goed, ik wacht rustig af en luister. “Als andere mensen emotioneel zijn, verdrietig of boos, dan raakt dat mij niet zo veel”. Een stilte volgt. Dan zeg ik het volgende tegen hem: realiseer je je dat een groot deel van de mensen die hier komt, komt met de vraag om dit juist wat meer te kunnen leren? Hij kijkt me vragend aan.

Ik vervolg. De stickers die we opgeplakt krijgen, de sticker die jij opgeplakt krijgt, dat zegt mij niet zoveel. Het vertelt me vooral hoe “wij” vinden wat “normaal” zou zijn. En daarmee leggen we iedereen langs een meetlat van hoe het zou-moeten-zijn en als het daar enigszins van afwijkt dan proberen we dat te verklaren, een naam te geven en om te buigen naar de norm.

Jij bent kostbaar op je eigen manier

Ik zie het anders. Ik ga uit van de kostbaarheid van ieder persoon. Het feit dat de emoties en gevoelens van anderen je niet direct zo raken en je daarmee niet onderuit halen zie ik eerder als een kwaliteit dan als iets dat “mis is met jou”. Het gaat er mijns inziens niet om dit te veranderen. Maar dat je mag leren het te omarmen en te leren zien als een gave, een unieke eigenschap. Zo had hij het nog niet gezien. ”Dus ik hoef niet persé iets te veranderen?” Heb je er last van? Zou je willen dat het anders is? “Nee, ik heb er eigenlijk geen last van…” Een voorzichtige lach verschijnt op zijn gezicht. Wat merk je als je dat zegt? Hij denkt na: “Ja, niet zoveel eigenlijk…”. Hoe voelt ‘niet zoveel’, vraag ik. “Niet zoveel voelt als… rust, ruimte, het voelt licht. Heel fijn eigenlijk…”. Zou je kunnen zeggen dat je wel degelijk voelt?

Asperger, ADHD, depressie; diagnoses die bestaan, maar die al te vaak gebruikt worden om mensen te laten voldoen aan een keurslijf dat volledig voorbij gaat aan de persoon die ze zijn. Met protocollen en medicatie gemaakt tot machines die passen in een bepaald systeem.

Laat je niet misleiden

Het raakt me als ik zie hoeveel volwassenen en ook kinderen tegenwoordig in een keurslijf gedwongen worden. Perfectie als de nieuwe norm. Voldoe je daar niet aan, dan moet je beter je best doen. Doe je dat niet, dan krijg je een lager schooladvies. Onlangs had ik een gesprek met een twaalfjarig meisje. Ze had KBL advies gekregen. Ik vertel haar dat het slechts een uitspraak is volgens de meetlat van ons schoolsysteem. Laat je niet misleiden door dit soort uitspraken. Het zegt niets over jouw kwaliteiten. In mijn ogen ben je een meisje dat enorm sociaal is, creatief en gevoel heeft voor dans en paardrijden. Eigenschappen die zeer waardevol zijn, maar niet gemeten worden. Je hebt kwaliteiten en je mag gaan staan voor de kostbaarheid die je bent.

Een diploma of opleiding is géén affirmatie van je hartenwens

De mate waarin je succesvol en waardevol bent is niet afhankelijk van een diploma of een opleiding. Veel mensen hebben dat ook bereikt zonder hun opleiding af te maken. Sterker nog; een aanzienlijk deel van de mensen met een diploma en die gestudeerd hebben zijn verworden tot datgene wat ze helemaal niet wilden zijn. Zij zijn met open ogen gevallen in de ‘als-dan-valkuil’. Als ik een diploma heb, dan krijg ik werk, als ik werk heb, dan heb ik inkomen, als ik inkomen heb dan ben ik succesvol, als ik succesvol ben dan ben ik vrij, gelukkig, ontspannen… Niets is minder waar. “Een diploma vol met leugens waarin staat dat je volwassen bent” (Stef Bos).

Breek met het keurslijf

Een traan rolt over haar wangen. Ze zwijgt als ik vraag wat haar zo raakt. Dan vervolg ik; soms worden mensen geraakt omdat ze eindelijk ontmoet worden in wie ze zijn. Dat wat ze horen, kloppend voelt voor hen. “Ik heb de laatste tijd zo vaak getwijfeld aan mezelf….”, zegt ze. Het zijn juist deze tranen, en deze pijn die jou weer terugbrengen bij wie je echt bent. Iets in jou vertelt je dat het keurslijf waarin je geduwd wordt niet kloppend is voor jou. Dus van belang om daar aandacht aan te geven en het niet weg te duwen en je pad maar klakkeloos te vervolgen; het pad waarin je moet verworden tot wat anderen vinden dat je zou moeten zijn. Je bent uniek, je bent een kostbaarheid en je hebt het recht om helemaal te doen wat kloppend is voor jou. Op jouw manier. Geloof niet gelijk wat anderen zeggen, maar gebruik het als wegwijzer. Je lijf vertelt exact welke weg jij mag gaan. Ook als dat een andere weg is dan je omgeving graag zou willen. Laat je voeden in plaats van leegtrekken. Wellicht geeft dit gedichtje dat ik heb gemaakt je kracht:

Afstemmen op al die anderen
Je zal daarin nooit voldoen
Hou op met voor hen te veranderen
Jij leeft jouw leven
Degenen die er echt toe doen
Zullen jou de ruimte geven

Lees ook deze artikelen van Juriaan Galavazi:

• Tinnitus & oorsuizen: ben je bereid om écht te luisteren naar wat het je te vertellen heeft?

• Je speelt een rol die niet bij jou past, hoelang nog?

• Dokter Juriaan: wat te doen wanneer je lijf ‘nee’ zegt?

• Je lijf als perfecte thermometer: ziek van verlangen

Tags: belemmering, kwaliteiten, label, talenten

Geplaatst: 18 juli 2020

Leer jezelf te vergeven: 7 tips die je kunnen helpen bij dit helingsproces

We maken allemaal al wel eens een fout, dat is menselijk. Sommige fouten zijn klein, andere hebben een grotere impact op jouw leven en/of dat van anderen. Voor de grote meerderheid van de mensen, is fouten maken nog steeds iets waar men zich moeilijk over heen kan zetten. Blijven hangen in een schuldgevoel, dat is iets waar menig mens zich wat bij voorstellen kan. Toch kan je leren om meer vergevensgezind, voor jezelf als voor anderen, door het leven te gaan. Jezelf vergeven vraagt een gezonde dosis empathie, compassie, mildheid en begrip. Daarnaast is het ook fijn om weten dat jezelf vergeven je zoveel vrijheid brengt. Hier 7 tips die je kunnen helpen in dit helingsproces.

Forgiveness is a gift you give yourself. – Maya Angelou

Jezelf vergeven – 7 tips die hierbij kunnen helpen

1. Iedereen maakt al eens een fout

Niemand is perfect. In de meeste gevallen maken we onbewust of ongewild een fout. Dit houdt in dat je het niet opzettelijk hebt gedaan of tegen beter weten in. Bovendien zijn er tal van bijkomende factoren die ervoor zorgen dat je deze fout maakte of geblunderd hebt. Van een misplaatste opmerking, het verkeerd uitvoeren van een taak tot een reken- of taalfout, het overkomt iedereen al eens.

Leuk om weten: Einstein en Darwin hebben beiden fouten gemaakt die later briljante blunders bleken te zijn.

2. Leren uit fouten

Als je een fout maakt en dit ook erkent, dan kan je hier veel uit leren. Je gaat immers meer je focus leggen op wat de oorzaak was tot het maken van deze fout en hierdoor alerter zijn. Net door een fout te maken, help je jezelf om met aandacht je taken te kunnen uitvoeren.

Andere fouten (denk hierbij aan reacties) leren ons dat een bepaalde aanpak niet constructief werkt. Het geeft ons dan de kans op een andere methode toe te passen.

3. Geef jezelf toestemming om jouw schuldgevoel te parkeren

Heb je een fout gemaakt en kan je je moeilijk hier over heen zetten? Geef jezelf dan toestemming om dit gevoel te parkeren om er op een ander moment, ruimte voor te maken.

Wanneer je te diep in het schuldgevoel zit, heb je niet altijd de veerkracht om hiermee op een gezonde manier om te gaan. Je kiest bewust om hiermee aan de slag te gaan, wanneer jij je krachtig genoeg voelt om dit te verwerken.

4. Observeer het dialoog met je innerlijke stem

In de meeste gevallen, is het onze innerlijke criticus die het hardst is voor de fout die we gemaakt hebben. Vaak is het achterliggend een commentaar dat je ooit van iemand gekregen hebt en dit als waar bent gaan beschouwen.

Noteer al deze oordelen en vraag je bij elke van deze statements af: is dit werkelijk zo? Of gaat het hier over de mening van een ander dat ik als waarheid beschouw?

5. Aanpakken van de belemmerende overtuiging

Sommige overtuigingen zijn hardnekkig. Een andere manier om deze belemmerende overtuigingen aan te pakken is de input te krijgen van een andere persoon. Je hoeft hen daarom niet persoonlijk over deze situatie aan te spreken maar gewoon door jezelf deze vraag te stellen: Hoe zou deze persoon hierop reageren? Wat zou hij of zij doen als deze in mijn situatie zou zitten.

Een andere optie kan zijn: hoe zou de 5-jarige versie van mezelf hiermee omgaan?

6. Niet alles ligt binnen jouw controle

Heb je een fout gemaakt die een ander gekwetst heeft? Heel wat mensen voelen de noodzaak om deze fout te herstellen of om vergiffenis te vragen. Maar wat als geen van beiden mogelijk is?

Besef dat er een kans bestaat dat de andere persoon niet openstaat voor een gesprek met jou. Geef de andere ook het recht om nee te zeggen en bekijk hoe jij – met of zonder hulp – de draad van je leven terug oppakken kan.

7. Leven in het hier en nu

Het is normaal om bepaalde fouten tot in detail opnieuw en opnieuw in je gedachte te herbeleven. Je merkt dan zelf al hoeveel energie dit van je vraagt en bovendien creëert heel wat stress. Resultaat; je houdt er een bar slecht gevoel aan over, vaak ten kosten van je gezondheid.

Ja, je kan altijd de situatie analyseren, vanuit het perspectief van een waarnemer. Puur op feiten: wat is er gebeurd, wat heeft hiertoe geleid, hoe kan dit in de toekomst vermeden worden.

Merk je dat je steeds blijft hangen in belemmerende overtuigingen en zelfkritiek, neem dan een pauze. Ga naar buiten, maak een wandeling en zoek naar een manier om de stress die hier veroorzaakt wordt, los te laten.

Wat leert vergeving ons?

Zoals Maya Angelou zo mooi in haar citaat zegt: vergeving is een geschenk voor jezelf. Zowel jezelf leren te vergeven als anderen vergeven. Het geeft je ontzettend veel vrijheid: vrij om los te zijn van het verleden, om verder met je leven te kunnen en mogen gaan. Bovendien is het een fijne manier om over te gaan van boosheid, schuldgevoel, schaamte, verdriet of een andere emotie, naar een meer sereen gevoel. Zodra jij merkt dat je jezelf kan vergeven, wordt het vergeven van anderen makkelijker.

Kom je er niet op eigen kracht door?

Vindt je het lastig om jezelf te vergeven? Overweeg dan om professionele hulp in te schakelen. Vrienden en/of familie kunnen je advies geven, maar ook is hun bedoeling goed, het is niet altijd het beste advies dat je krijgt. Dit komt doordat ze de situatie benaderen vanuit hun persoonlijke beleving, niet de jouwe. Een coach of therapeut kan je hier in begeleiden. Naast je op een andere manier naar de situatie te leren kijken, kan deze je ook leren hoe je milder en medelevend voor jezelf kan worden. Gun jezelf het geschenk van vergeving!

Lees ook deze artikelen:

• Leren vergeven: zo kun je laag voor laag het vergevingsproces doorlopen

• Ho‘oponopono: hoe deze magische zinnen je kunnen helpen bij vergeving

Tags: vergeef jezelf, Vergeven, vergeving

Geplaatst: 17 juli 2020

Herstellen van een burn-out: van moeten naar voelen

Een burn-out is in essentie een uitnodiging om te voelen en op die manier trouw te zijn aan wat je verlangt of nodig hebt, in plaats van te willen voldoen aan verwachtingen en eisen van anderen. Hoe ga je weg van burn-out? Door te leren leven in het nu, in plaats van steeds gericht te zijn op wat er nog moet in de toekomst. Want dat heeft nou net bijgedragen aan het ontstaan van de burn-out.

Weg van burn-out: van moeten naar voelen

Het moeten zit zeer diep ingesleten in onze maatschappij en in ieder van ons. Dit is echter vooral een idee. We denken dat het moet. Het is een mannelijke aanpak, nadenken over wat er moet en dan gáán. Soms is deze aanpak nodig, maar als je altijd in deze modus zit, put je jezelf enorm uit. Al dat moeten geeft veel stress, continu denken geeft veel onrust en drukte in je hoofd.

Als je hoogsensitief bent voel je verwachtingen van anderen aan, zelfs zonder dat ze die hebben uitgesproken. Dit is een kwaliteit, maar ook een valkuil. We hebben de neiging om dingen te doen, nog voordat de ander erom heeft gevraagd. En dan gaan we al. Het is een automatisme geworden. En het is precies dit patroon dat leidt tot burn-out.

Weg bewegen van burn-out begint dan ook met stoppen te voldoen aan wat je denkt dat moet. De uitdaging is om je aandacht op jezelf te richten, op je gevoel. Wat verlang je, wat wil jij? Wat heb je nu nodig? Dit kun je alleen te weten komen als je voelt in je lichaam, in plaats van erover na te denken. Het is een vrouwelijke weg, éérst voelen en dan doen.

Weer leren voelen

Om te herstellen van burn-out en een nieuwe te voorkomen, is het van groot belang om je bewust te zijn van wat je voelt in je lichaam. Hoe meer je met je aandacht bij jezelf kunt blijven, bij je eigen verlangens en behoeften, hoe minder energie je verliest in gezelschap.

Sta stil en luister naar wat er aan behoefte, aan impuls, in je opkomt en oefen om daarnaar te handelen. Wil je slapen? Dan ga je slapen. Heb je zin in een stukje wandelen? Dan ga je een stukje wandelen. Doe het zolang je er zin in hebt, en niet langer. Anders wordt het een moeten en dat kost nu juist zoveel energie.

Ga regelmatig thuis een beetje rommelen, zoals tuinieren of een la opruimen. Laat je leiden door wat je in en rond het huis tegenkomt, het hoeft niet tot resultaat te leiden. Dat klinkt misschien niet erg efficiënt of verantwoord, maar voor het levensgevoel kan het heerlijk zijn en dat is weer belangrijk voor je energieniveau.

Let op je energiebalans

Stilstaan bij wat er nu is, en daarbij niet gericht zijn op wat er straks nog moet, betekent ook kunnen ontspannen en genieten. En dat is precies wat je nodig hebt om de energiebalans te herstellen. Niet alleen in de periode dat je herstellende bent van burn-out maar ook daarna.

Om die energiebalans te herstellen is het ook goed om je af te vragen waar je energie van krijgt. Bij welk activiteiten liggen je drijfveren en waar word je blij van? Welke idealen drijven jou? Wat wil je tot stand brengen en betekenen voor mensen? Het gaat erom dat je dingen doet die passen bij je intrinsieke motivatie. Zodat je er energie van krijgt en je ze lange tijd kunt volhouden.

Voel en bereik je verlangens

Als dit lukt, sta je anders in het leven. Je bent bewuster geworden van wat je voelt. Dan kun je aandacht hebben voor je grotere verlangens. Goethe zegt: ‘Verlangens zijn voorgevoelens van wat we daadwerkelijk kunnen bereiken.’ We mogen dus verlangens koesteren, maar bij voorkeur zonder het alles verterende vuur van begeerte en zonder te snel vooruit te willen. Met kleine stappen kom je ook waar je wezen wilt.

Als je kunt voelen wat je ten diepste verlangt kun je weer naar de toekomst kijken. Dan kan een nieuwe richting in je leven of werk zichtbaar worden. Onthoud bij je verdere levensreis de lessen van burn-out: sta regelmatig stil en voel of je nog op de goede weg bent. Vraag je steeds af: welke stap kan en wil ik nu zetten? Zo kom je zonder uitgeput te raken daar waar je wezen moet.

© Lusanne Hogeweg

 

Lees ook deze artikelen:

• Ben je hoogsensitief en voel je je vaak moe en opgebrand? Voorkom een burn-out!

• Burn-out & innerlijke stilte: door je angst naar je kracht

• Hoe krijg je als HSP na een burn-out weer grip op je leven?

• Burn-out & zielsniveau: wat is de diepere boodschap van je burn-out?

Tags: burn-out, hooggevoelig, mannelijk, moeten, voelen, vrouwelijk

Geplaatst:

Stop met aanpassen en kies voor jezelf

Soms moet je loslaten wat je lief is en waar je hart ligt. Omdat het niet meer bij je past, je niet meer dient op het pad dat jij aan het bewandelen bent. Dat kan doodeng zijn, maar ook verdrietig. Het lijkt makkelijker om dan vast te houden aan wat je had of om te blijven en je aan te passen zodat je geen mensen kwijtraakt die je lief zijn. Doen wat je kent, is gemakkelijker dan iets nieuws aangaan waarvan je nog niet weet hoe het moet of wie daar dan zal zijn. Verder gaan op je pad doe je dus niet alleen door los te laten. Het is vooral stoppen met aanpassen.

Als de mist optrekt in je leven

Dan ga je zien wat er is.

En waar je bent.

Wat je creëert.

Als het helder voor je voeten ligt

Dan ga je voelen wat je doet

Wat niet meer werkt

Waar je hart van open gaat

Als je eindelijk echt helder weet wat er nodig is

Dan kun je loslaten wat niet meer dient

Je vrijmaken van wat je tegenhoudt

En gaan doen wat echt voor je werkt

Zonder angst

Als je volledig doet wat goed is voor je

Dan ben je trouw aan jezelf

Eerlijk naar ieder ander om je heen

En krachtig genoeg om alles aan te kunnen

Dan ligt jouw wereld aan je voeten

Ik ben er voor jou, dus ik doe ertoe

Bij elke aanpassing die je doet in je leven, bij wie dan ook, raak je een stukje van jezelf kwijt. Je geeft als het ware jezelf steeds weer een beetje aan die ander, zodat het dan weer fijn is, omdat diegene het nodig heeft. En jij kennelijk ook.

Wanneer je dit herkent, dan doe je dit waarschijnlijk al vanaf dat je heel klein bent. Je weet niet beter dan dat dit is wat je doet: je aanpassen, jezelf steeds een beetje weggeven. Simpelweg omdat dit de manier was waardoor je kon zijn waar je was, je gezin van herkomst. Omdat je daardoor voelde dat je nodig en belangrijk was, gezien werd. Zo klein als je bent, heb je daar je bestaansrecht aan ontleend. Ik zorg, dus ik ben. Ik ben er voor jou, dus ik doe ertoe. Ik draag voor jou wat jij niet kan dragen en geef van mezelf aan jou wat je nodig hebt.

Voorwaardelijke liefde

Dit is de liefde die je kent. Je hebt je identiteit ontleend aan wat de ander van je vindt, hoe die over je denkt. Het is een voorwaardelijke liefde die je bent gaan herkennen als liefde. Als ik maar goed mijn best doe, doe wat ze zeggen, dan vinden ze me lief. Als ik maar gewoon steeds kom als ze het vragen, dan word ik gewaardeerd.

Op een gegeven moment moet je wel jezelf gaan uitschakelen, omdat je dit anders niet volhoudt. Dit kan heel lang goed gaan, gewoon omdat je het ervaart als liefde en waarschijnlijk wel een lange adem hebt, het je dient en je er blij van wordt. Liefde met een dubbele agenda, omdat je het nodig hebt voor jezelf (even los van de ander) is geen echte liefde, dat is liefde gebaseerd op angst.

Stel jezelf eens wat vragen:

• Is dit de manier zoals jij wilt verbinden met anderen?
• Is dit de manier zoals je echt wilt zijn?
• Voel je hoe je hierop leegloopt?
• Durf je los te laten wat je zo lief was, durf je over te gaan naar een onvoorwaardelijke vorm van liefde voor jezelf?

Onvoorwaardelijke liefde voor jezelf

Loslaten wat je lief is, dat kan alles zijn: een persoon, je werk, je partner, het maakt niet uit waar het over gaat. Wanneer je voelt dat het jou niet meer dient, dan is het tijd om te onderzoeken wat er nodig is om te doen wat jij nodig hebt. Je altijd maar aanpassen wordt uiteindelijk een vorm van vechten voor jezelf in een te krappe verbinding, in iets wat niet goed voelt. Het wordt een proberen ‘je zo te manoeuvreren dat je het nog wel even volhoudt’. Het lastige is dus vaak dat het dan ook echt wel weer even fijn is. Waarom denk je dat het zo lang kan duren soms voordat partners uit elkaar gaan?

Het is ook absoluut een eigen innerlijk proces dat zich heel lang onder water kan afspelen, of in de mist. Totdat je wakker wordt, de mist optrekt en je ziet wat er werkelijk gebeurt. Omdat het tijd is om jezelf de erkenning te geven die je werkelijk waard bent. Niet meer voldoen aan de verwachting van de ander om erkend te worden. Jezelf onvoorwaardelijk liefhebben en doen wat voor jou goed voelt.

Gaan doen wat jou dient, helpt ook de ander

Wanneer je je altijd maar aanpast aan de ander omdat je diegene wilt ontzien, omdat je draagt wat voor die ander te zwaar is, doe je niet alleen jezelf iets aan, maar zeker ook de ander. Je houdt namelijk zelf in stand dat jij het moet blijven dragen, want die ander kan het niet zelf gaan doen. Zo creëer je dus je eigen gouden kooi, verbindingen met mensen waarin je je niet fijn voelt of plekken die niet goed voor je zijn. Het ligt niet aan de ander, je hebt je eigen onbewuste keuzes gemaakt. Je staat zelf dus onbewust toe wat er gebeurt.

Het mooie van gaan doen voor jezelf wat nodig is en wat je verdient, is dat je tegelijkertijd de ander dient, maar nu op een zuivere manier, in wat er nodig is. En dit is een vorm van dienstbaar zijn die als vanzelf gaat, je hoeft er geen moeite voor te doen. Het is niet jouw verantwoordelijkheid, maar je creëert wat er nodig is. De ander doet daarmee wat diegene wil, wat diegene kan. Jij hoeft alleen maar je mooie zelf te zijn. Jij volgt je hart. Zet die stap die je te zetten hebt.

En ja, dat is echt lang niet altijd hetgeen wat meteen fijn voelt, je blij maakt of in een flow brengt. Je moet namelijk eerst ergens doorheen. Loslaten wat je hebt opgestapeld in je systeem. Verdriet, boosheid, niet te verwarren met dat je keuze wellicht niet goed zou zijn.

Tijd om je eigen weg te gaan

Nu is het tijd om te gaan staan voor jezelf, te voelen dat je het waard bent jezelf te geven wat je nodig hebt. Het is tijd om los te laten wat je niet meer dient en weg te gaan van wat jou klein houdt en steeds vaker ondermijnt, iets wat je telkens weer zelf laat gebeuren. Het is tijd voor jouw mooie en ware ik. Tijd om te beseffen dat je je eigen weg kunt gaan.

Lees ook:

• Waarom je als pleaser moeite hebt met grenzen en hoe je ze leert aanvoelen

• Waarom hoogsensitieve personen vaak pleasen (dit zijn 3 oorzaken)

• Hoe pleasen ontstaat en waarom het ongezond is (het is tijd om voor jezelf te kiezen)

Tags: je eigen weg gaan, je hart volgen, jezelf zijn, loslaten, oude pijn, patronen doorbreken, stoppen met aanpassen, verder gaan

Geplaatst: 14 juli 2020

Wilde bosbessen: krachtige ontgifter en bijzonder gezond

Heb jij ze al ontdekt? Die diep donkerblauwe, biologische, wilde bosbessen in de diepvries van je supermarkt? Die kleintjes, zo intens donkerpaars van kleur dat je weet dat je dik in de problemen zit als je er een vlek van krijgt op je witte blouse. Ik ontdekte ze een paar weken geleden en ze staan op dit moment meerdere keren per week op mijn menu. Ik wil je er graag wat meer over vertellen want dit zijn echt heel bijzondere besjes.

Niet de gewone blauwe bessen maar wilde bosbessen

Even voor de duidelijkheid: ik bedoel dus niet de gewone blauwe bessen die je op de groente- en fruitafdeling kunt krijgen. De kleine, wilde bosbessen die ik bedoel heb ik tot nu toe alleen ingevroren gevonden, in de diepvries. Het verhaal hierachter is nogal bijzonder. Tot 1910 waren wilde bosbessen in Amerika in het wild zo overvloedig te vinden dat niemand de moeite nam ze te kweken. Rond 1910 veranderde dit toen Frederick Coville, fruitexpert, en Elizabeth White, dochter van de eigenaar van een cranberrybedrijf, besloten om blauwe bessen te gaan kweken ofwel domesticeren zoals dat heet.

Domesticeren; van 100 naar 6 struiken

Domesticatie van een groente- of fruitsoort begint met de selectie van een veelbelovende soort wilde plant. Frederick en Elizabeth wilden graag een plant die zo groot mogelijke bessen gaf. Ze selecteerden de wilde blauwe bes (Vaccinium corymbosum) en boden wilde bessenplukkers een mooi bedrag voor iedere wilde struik van die soort die groter dan gemiddelde bessen gaf. Toen ze honderd struiken hadden werden deze gekloond en in een proeftuin gezet.

Bij volgende schiftingen verdwenen struiken die donkere bessen gaven omdat Frederick en Elizabeth de lichter gekleurde bessen aantrekkelijker vonden, en ook struiken die minder lekkere bessen gaven of gevoelig waren voor ziektes deden ze weg. Uiteindelijk bleven er zes struiken over.

Klein en donker blijkt gezonder dan groot en licht

In de tientallen jaren die hierop volgden werden op basis van deze zes struiken door kruisingen nog betere rassen ontwikkeld. Op allerlei commerciële kwekerijen worden nu deze grote blauwe bessen gekweekt die allemaal afstammen van die eerste zes struiken. Pas zo’n 15 jaar geleden werd ontdekt dat de selectie van de grootste en lichtste bessen niet de verstandigste keuze was gezien onze gezondheid. De kleinste en donkerste wilde bosbessen blijken veel gezonder te zijn.

Gelukkig is er de afgelopen honderd jaar één struik met wilde bessen ontsnapt aan het knutselen en kruisen met andere rassen: de rubel-bes. Deze kleine wilde bosbessen bleken zo lekker te zijn dat ze puur behouden zijn gebleven. Dit zijn de wilde bosbessen die ik bedoel: zo groot als een erwt en zo donker als blauwpaarse inkt. Het zijn ook geen blauwe bessen, het zijn bosbessen. Dit is een ander soort.

Wilde bosbessen: blauwe erwtjes vol met gezondheid

Over het algemeen kunnen we stellen dat hoe donkerder een groente of fruit van kleur is, hoe gezonder dit voor ons is. Dit geldt ook voor bessen. Uit een vergelijking van 25 veel gegeten vruchten blijkt dat blauwe bessen de krachtigste antioxidantenwerking hebben en verschillende studies wijzen er dan ook op dat ze ontstekingen kunnen tegengaan (dat is precies wat antioxidanten doen) en de groei van kankercellen kunnen afremmen (1).

Ontstekingen zorgen ook voor hart- en vaatziektes en uit onderzoek is inderdaad gebleken dat de binnenwand van de bloedvaten herstelde bij patiënten met een stofwisselingsprobleem (2) dankzij het eten van blauwe bessen. Dierproeven suggereren dat bessen eveneens het slechte cholesterol in het bloed verlagen en de bloeddruk kunnen verlagen. Uit weer ander onderzoek blijkt (3) dat ze mogelijk ingezet kunnen worden tegen overgewicht; ook hardnekkig overgewicht kan het gevolg zijn van ontstekingen in het lichaam!

De antioxidanten in blauwe bessen zijn anthocyanen en flavonoïden en onderzoek heeft aangetoond dat de wilde bosbes deze veel meer bevat dan de blauwe bes. Als uit veel onderzoek blijkt dat de blauwe bes al heel gezond voor ons is, hoe krachtig is de wilde bosbes dan wel niet?

Wilde bosbessen: ook om (verrassend snel) gezond ouder te worden

Onderzoekers van de Tufts University die werkten voor het Nutrition Research Center on Aging besloten rond 2000 op zoek te gaan naar de anti-verouderingseffecten van blauwe bessen op ratten. Ratten van middelbare leeftijd inderdaad. Een groep kreeg normaal voer maar drie andere groepen kregen ofwel extra spinazie, of aardbeien of blauwe bessen. Aan het eind van het onderzoek dat 8 maanden duurde moesten de ratten allerlei testjes doen op het gebied van lichaamskracht, evenwichtsgevoel en coördinatie en ook werden hun hersenen onderzocht.

De groep die blauwe bessen had gekregen kwam als beste uit de bus maar het meest opvallende was dat hun hersenactiviteit chemisch gezien ‘jonger’ was dan toen het onderzoek begon. Het eten van blauwe bessen had niet alleen de veroudering van de hersenen vertraagd maar zelfs omgekeerd. En dat al in 8 maanden! De onderzoekers vonden dit verrassend snel.

Onderzoek naar verbeterde hersenfuncties dankzij blauwe bessen

Er komt steeds meer onderzoek naar wat nou toch onze hersenen gezond kan houden, ook op hoge leeftijd. Bovengenoemde onderzoekers deden in 2010 een onderzoek met een groepje mannen en vrouwen van gemiddeld 76 jaar. Deze proefpersonen vertoonden vroege symptomen van dementie. De ene helft kreeg iedere dag twee glazen blauwe bosbessensap, de andere helft een vergelijkbaar drankje zonder bosbessen.

Na 3 maanden al bleek dat de groep die bessensap had gekregen 30 procent hoger hoger scoorde bij geheugen- en cognitietesten. Bovendien bleken ze ook een aanmerkelijk beter humeur te hebben! Ander onderzoek bij een groep gezonde ouderen (4) tussen de 60 en 75 jaar die dagelijks 24 gram gevriesdroogd bessenpoeder kregen (te vergelijken met 1 kopje bessen) bleek eveneens betere resultaten te geven op het gebied van cognitie: ze waren aanzienlijk beter in het foutloos switchen tussen verschillende taken; iets wat hersenen lastig vinden.

Wilde bosbessen; hebben ze een adaptogene werking?

Blauwe bessen en hun invloed op onze gezondheid zijn al heel vaak wetenschappelijk onderzocht; het web staat er vol mee. Nogmaals; als blauwe bessen al zo gezond voor ons zijn, hoe krachtig zijn wilde bosbessen dan wel niet? Anthony William, een bekend medisch medium, schrijft in zijn boek Life-Changing Foods dat wilde bosbessen adaptogeen zijn ook al worden ze niet zo erkend. Als voeding een adaptogene werking heeft, wil dat zeggen dat deze voeding het lichaam overal kan versterken waar het maar nodig is. Hij schrijft dat wilde bosbessen krachtige ontgifters zijn van zware metalen in het lichaam, een krachtig voedingsmiddel voor onze hersenen, een krachtig prebioticum dat zorgt voor gezonde darmflora en ook meehelpt om de lever te herstellen.

Kortom: een multitasker die zodra het in je lichaam komt op zoek gaat naar waar je versterking nodig hebt. Niet alleen fysiek maar ook mentaal en emotioneel: alles in ons lichaam hangt met elkaar samen.

Eet ze vers, uit de diepvries, of gevriesdroogd

Ik ben wilde bosbessen nog niet vers tegengekomen, wel uit de diepvries, maar daar is niets mis mee. Ze zijn ook gedroogd en in poedervorm te koop. Mijn voorkeur gaat uit naar uit de diepvries omdat ik ze erg lekker vind en er graag een ontbijt of smoothie mee maak. Gedroogd bessen zijn vaak gezoet met suiker, probeer die te vermijden. Gevriesdroogd als poeder is prima.

Mijn favoriete ontbijt op dit moment is een mix van rode vruchten (waaronder wilde bosbessen uiteraard) met een lekkere scheut geklopte kokosmelk bestrooid met bijenpollen. Een heerlijke smoothie maak ik met waterkefir of amandelmelk, een kopje wilde bosbessen (poeder kan dan ook), een eetlepel maca en wat koudgeperste lijnzaadolie. Eventueel wat stevia om het wat zoeter te maken. Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie of tips voor andere lezers achterlaat. Heb jij een lekker recept met wilde bosbessen?

Bronnen:

1 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23387969 2 https://content.iospress.com/download/journal-of-berry-research/jbr136?id=journal-of-berry-research%2Fjbr136 3 https://www.eurekalert.org/pub_releases/2011-04/foas-bmi040711.php 4 https://www.prnewswire.com/news-releases/new-research-examines-blueberries-effect-on-cognitive-function-in-healthy-older-adults-300422066.html

Lees ook deze artikelen:

• Alles over gember: 10 redenen om gemberwortel volop te gebruiken

• Chinese geneeskunde & voorjaarsmoeheid: zo herstel je je lichaam door te ontgiften

• Salie: de geneeskrachtige werking en voordelen van dit wonderplantje (+theerecept)

• Gemberthee: de geneeskrachtige werking van verse gemberwortel

Tags: blauwe bosbessen