Iedereen zoekt naar zijn uiteindelijke bestemming. We proberen stil te worden en te luisteren welke kant we op moeten, bezoeken een medium om het van een ander te horen, of trekken een kaart voor een moeilijk besluit. Hoe volg je de stem van jouw bestemming? Want als je dat doet, kom je, vroeg of laat, vanzelf op je bestemming. Je kunt niet verdwalen: er is maar één weg de jouwe.
Resonantie
Hoe werkt de stem van je bestemming? Terwijl het leven door ons heen stroomt, voelen we resonantie. We voelen ons aangetrokken om bepaalde dingen te doen of te laten. Tot sommige mensen zijn wel aangetrokken en tot anderen niet, en het ene werk ligt ons wel en het andere kost ons bakken met energie. In het specifieke contact met een ander ontstaat er een resonantieveld. Jouw veld en het veld van de ander komen met elkaar in verbinding.
De stem van je bestemming heeft tot doel dat jij je kunt manifesteren op de wereld; dat jij jouw toon vrijgeeft. Het gaat dus niet alleen over de te volgen weg, maar ook over hoe jij hier zichtbaar en hoorbaar wordt. Hoe je jezelf onderweg vrijgeeft wanneer jouw stem samenvalt met de stem van je bestemming.
Spreken in een resonantieveld
Marieke de Vrij vertelt in haar biografie Dit wonderlijke leven over hoe zij en haar begeleiders in de onstoffelijke wereld samenwerken. In een harmonie, waarin ieder zichzelf blijft, hebben alle leden hun inbreng in de groep. Er is dienstbaarheid aan een gezamenlijk doel dat de persoonlijke doelen overstijgt. De leden voelen zich aangetrokken tot dit gezamenlijke doel (resonantie). Zij zijn aanwezig door heel erg in zichzelf te rusten. Zij voelen de energiestroom van het doel door hen heen stromen en voelen zich opgeroepen wanneer zij iets willen inbrengen dat een meerwaarde heeft voor de groep. De hoogste wijsheid (die ieder in pacht heeft op ‘zijn’ moment) staat centraal. Marieke vertelt hoe ze zelf een heen en weer gaande beweging maakt. Hoe ze de woorden van de ander mee naar binnen neemt naar de laag van de essentie en dan weer naar buiten brengt in de ontmoeting.
Ook oude volken zijn in veel opzichten een voorbeeld voor ons. Ook hierin. Robert Wolff vertelt in zijn boek Oude wijsheid van natuurvolken over de Sng’oi-stam in Maleisië. Als zij in hun groep overleggen, spreken zij met veel stiltes en laten de stilte spreken. Zij stemmen zich af op het veld in hun groep en vertrouwen op dat wat zich via hen wil vrij geven.
Hoe zou dat er bij ons uit kunnen zien? Overtuigd van je plek, in je eigen kracht, en voelend wat dat in jou oproept. Dit is iets wat we niet (meer) gewend zijn. We zijn niet meer van-zelf-sprekend.
Zo spreek je met de stem van je bestemming
Spreken vraagt de aanwezigheid van zijn tegenhanger, namelijk stilte. Stilte die tijd geeft om na te voelen over dat wat gezegd is. Stilte die de ruimte geeft aan degene die zich opgeroepen voelt om naar voren te stappen en zich vrij te geven. Het is voedend om de stroom horizontaal door je hart heen te laten werken en je daar op aan te sluiten.
1 De stiltes bewaken
Het is belangrijk om de stiltes te bewaken. We zijn zo gewend om te gaan praten zodra er een stilte valt. Het voelt ongemakkelijk, en het lijkt onbeleefd, maar een stilte is zo nodig.
Wil je echt luisteren en doorvoelen wat de ander je vertelt, zodat je aan kunt sluiten op de energiestroom, dan heb je even tijd nodig. Voelen kost nu eenmaal meer tijd dan denken met ons snelle hoofd. Ons lijf is wat trager. En je moet niet alleen voelen wat de ander met je doet maar ook wat dat in jou oproept.
2 Spreek rustig en ga jezelf niet herhalen
Zoals jij moet leren om niet direct op een ander te reageren, zo zal een ander ook niet meteen op jou reageren. Dat kan je heel onzeker maken. Ga je zelf niet herhalen, een toelichting geven of nog een keer met andere woorden hetzelfde punt uiteenzetten. Je verliest dan energie en het is niet bevorderend voor het proces van ‘verteren’ waar de ander op dat moment mee bezig is. Geef je woorden de ruimte om bij de ander binnen te komen.
3 Je lichaam is een graadmeter
Als mensen wel meteen op je reageren terwijl dat niet vanuit henzelf is, dan ervaar je vaak disharmonie. Je buik krimpt, je hart wordt onrustig, en je gedachten ook. Je kunt wat verder in het gesprek merken dat je innerlijk afhaakt. Neem die signalen serieus en breng het gesprek terug.
4 Verantwoordelijkheid nemen
Als je je opgeroepen voelt om iets vanuit je zelf te delen, denken we daar vaak eerst drie keer over na. Juist als het zo vanuit onszelf komt, hebben we de neiging om onze ingeving in twijfel te trekken. Dat komt omdat we in ons westerse schoolsysteem leren om autoriteit buiten onszelf te plaatsen. Anderen weten het beter en eigen wijsheid wordt op veel plekken niet echt gestimuleerd. Het is dus wennen en dat kan alleen door het te doen. Dan ervaar je hoe jouw ingevingen ‘vallen’ en waar het je heen brengt.
5 Verschillen mogen er zijn
Dat je deelt vanuit jezelf, wil niet zeggen dat de ander het daar mee eens is. Dat hoeft ook niet. Dat jij in resonantie met het veld jouw waarheid deelt, wil niet zeggen dat je een waarheid voor de ander in petto hebt. Blijkbaar is het datgene wat op dat moment gezegd moet worden, en misschien is juist het verschil wel nodig om allebei wat dieper in je eigen waarheid te zakken voordat je echt het verschil kunt overbruggen.
Oefenen
Je kunt heel eenvoudig beginnen met oefenen met een vriend of vriendin bij wie een stilte niet meteen heel ongemakkelijk voelt. Je zult merken dat je hele andere gesprekken krijgt! Als voorbereiding kun je zelf wat vertrouwder met de stilte worden, door die vaker op te zoeken. Als je merkt dat je uit ongemak gaat praten, vraag jezelf dan af wat je probeert te vullen. Voel wat er in dit veld met je vriend of vriendin opkomt, en hoe het is om dat vrij te geven, om je zelf vrij te geven.
Je bestemming ontsluit zich door stap voor stap de weg te gaan. Haar stem hoor je via jouw eigen stem die daar steeds meer mee samenvalt, en die spreekt over jouw weg, de uitdagingen die je ontmoet en het antwoord dat je geeft.
Wat kom jij tegen? Waar zit je ongemak? Tot welke verrassende inzichten ben je gekomen?
Tekens van het universum
Vraag je je af wat toevalligheden, voorgevoelens, synchroniciteit en andere tekens je te vertellen hebben? Ga dan aan de slag met Tekens van het universum van Denise Linn. Dit woordenboek is zo opgezet dat het je helpt om je eigen interpretatievermogen te ontwikkelen. De trefwoorden zijn een beginpunt om inzicht te krijgen in wat de tekens je proberen te vertellen.
Ik werk vanuit de levenslooppsychologie: een richting binnen de psychologie, die ervan uitgaat dat wij mensen ons hele leven blijven groeien en ontwikkelen. Met mij werken betekent leren hoe het leven je heeft gevormd, en (weer) leren vertrouwen op je hart en intuïtie, én je instinct. Ik geef workshops, verzorg een jaartraject en individuele sessies. www.susanvroemen.nl
lief mens ik wist dit allemaal waar kan zyn en hoe open je staat voor je medemens ben vaak ziek omdat ik veel aanvoel ben ook eenzaam soms net als remie alleen op de wereld kryg weinig liefde maar ik ben zelf behulpzaam v .wie dan ook ik heb 4 zusters maar er is al jaren geen kontakt 1 zus overleden en geen kaart mogen ontvangen