Het is een grote uitdaging: hoe blijf je in donkere tijden geloven dat het leven een doel en betekenis heeft? Mary Mueller Shutan, spiritueel leraar en auteur van Gids voor spiritueel ontwaken, heeft het antwoord voor je: vind grace. “We keren ons niet van het lijden af, maar erkennen het eerder als een deel van het leven. Er is licht in de duisternis en duisternis in het licht.”
Velen weten niet wie ze zijn, omdat ze niet de kans hebben gehad de initiaties van de kindertijd, puberteit en volwassenheid volledig te doorlopen.
Goddelijke steun
Sommigen begonnen al vroeg in het leven met hun spirituele reis. In de kindertijd werd het vertrouwen tussen de ouder en het kind geschaad, waardoor het kind leerde dat er niet van hem gehouden kon worden en dat er niemand was om hem door het leven te begeleiden. Daarom zochten deze kinderen iets groters om ze te ondersteunen; iets wat ze niet in mensen konden vinden. Ze vonden het in het goddelijke, in de natuur.
Wat is jouw doel in het leven?
Er is een specifiek soort kind dat existentiële vragen stelt, zoals: waarom ben ik hier? Wat is mijn doel? Waar vind ik betekenis?
Uiteindelijk zoeken we allemaal naar een betekenis en een doel in ons leven. Zonder doel voelen we ons losgeslagen. Nihilisme loopt nooit goed af. En de ontdekking dat het leven niet de inherente betekenis heeft die ons wordt aangeboden, stelt ons simpelweg in staat om onze eigen betekenis en ons eigen doel aan het leven te geven. Er zit kracht in controle nemen over een betekenis en een doel, en in op individueel niveau beslissen wat ons een reden om te leven biedt.
Ontdekken wat waar is
De westerse cultuur heeft de oosterse spiritualiteit overgenomen en focust daarbij voornamelijk op leegheid en concepten als ‘zelfloosheid’. Het ‘strippen’ van wie we dachten te zijn is een belangrijke zoektocht. Verder kijken dan egoïsme en de kleine onbelangrijke zaken in ons leven en de verschuiving naar een breder perspectief is een uitstekend doel voor iedere spiritueel leerling.
Maar het wegnemen van overtuigingen en lagen van het zelf is niet bedoeld om de betekenisloosheid van het zelf en het leven te vinden. We zijn geen lege vaten of luchtspiegelingen die in een luchtspiegeling van een wereld wonen. Het ontleden is een proces van blootleggen, een proces waarin we grace, goddelijke genade, in ons hart vinden, die er altijd al was. We ontdekken wat waar is als we in onszelf loslaten wat niet waar is.
Zielloosheid en leegte
Om het meer esoterisch te zeggen: het is om zowel leegte als volheid te vinden. Als we deze Leegte, deze ruimte, vinden, kunnen we door de leegte heen ontdekken dat betekenis en schoonheid ten grondslag ligt aan alles. Onder de zelfloosheid bevindt zich het Zelf. Beiden kun je tegelijkertijd ervaren.
Dit soort paradoxen zijn moeilijk voor ons verstand; ze kunnen alleen worden gevoeld. Ik heb gemerkt dat er in de westerse cultuur zoveel aandacht voor leegte is, omdat we worstelen met een zielloosheid die onze cultuur heeft doordrongen. Het idee van het wegnemen van alles – inclusief identiteit – wordt gemakkelijk gevoed door ideologieën die beweren dat niets echt is en dat niets er echt toe doet. Het is op deze plek van het grote niets dat zoveel mensen stagneren, omdat het een echo is van de wonden van een ego dat niet in staat is het soort geloof en verbinding te voelen waarnaar het verlangt. Dus veel mensen weten niet wie ze zijn, omdat ze niet de kans hebben gehad de initiaties van de kindertijd, puberteit en volwassenheid volledig te doorlopen.
Spiritueel ontwaken
We zijn een wereld zonder spirituele initiatie. De rituelen die ons symbolisch van de ene levensfase naar de andere brachten, zijn afwezig of leeg. Het is voor een groot deel dankzij deze inwijdingen dat we onze identiteit kunnen vaststellen. We moeten ons veilig en klaar voelen om ons volledig te ontwikkelen van baby naar peuter, van peuter naar kind, van kind naar jongvolwassene, van jongvolwassene naar volwassene en van volwassene naar oudere. Voor bepaalde delen van ons is het gemakkelijk om vast te blijven zitten in een van deze overgangen. Spirituele genezing integreert deze achtergebleven zelven met het volwassen zelf en stelt het niet-ingewijde innerlijke kind in staat om eventuele ontbrekende rituelen af te ronden.
Om onszelf te zijn, moeten we de droom die anderen van ons hebben, loslaten en ontdekken wie we daadwerkelijk zijn. Onder de verwachtingen, de projecties van ouders, de maatschappij en de populaire cultuur ligt een Zelf dat waar, puur en onschuldig is in zijn kennis van wie het is. De ultieme paradox is dat spiritueel ontwaken gaat over verbinding maken met alles wat is en tegelijkertijd ontdekken wie we als individu zijn.
Helingsproces: wonden loslaten
Op het spirituele pad vinden mensen wat ze zoeken. Als ons gekwetste ego zichzelf wil opblazen, om zich afgescheiden en speciaal te voelen, om het spel van superioriteit versus minderwaardigheid te spelen, dan leidt het spirituele pad daarnaartoe. Maar als je op zoek bent naar iets diepers en waarachtigers, en verbinding en betekenis wilt vinden in iets dat groter is dan jezelf, dan vind je dat. De laatste optie is een katalysator voor een helingsproces waarbij de wonden en lagen van conditionering en cultuur loslaten. Het schild en de afweermechanismen tegen kwetsbaarheid, zachtheid en verbondenheid worden laagje voor laagje losgeweekt.
Je bent goed zoals je bent
Een van de belangrijkste vragen in mijn werk als healer is: waar en hoe ben ik losgekoppeld? Is iemand niet verbonden met zichzelf, met andere mensen, met de aarde, de lucht, het goddelijke… Elk van deze elementen is een bron van diepe voeding en door ons daarmee te verbinden, wordt ons geloof en ons vertrouwen in onszelf en elkaar opnieuw gevormd.
Het einde van het spirituele pad is het vermogen om volledig en volkomen mens te zijn. De zoektocht kan worden losgelaten en een staat van eenvoud kan ontstaan. Door deze ontdekking kunnen we voelen dat onze eerdere zoektocht werd aangedreven door een gevoel van fout-zijn, van ‘niet genoeg’ zijn. We kunnen ons nu ontspannen in de wetenschap dat we beminnelijk, acceptabel en goed zijn zoals we zijn.
Het licht in de wereld zien
Geloof is iets wat je voelt, met het hart, en door ons in ons lichaam te wagen en onze ziel terug te eisen, kunnen we het kennen. We kunnen er een diepe relatie mee aangaan en ons gesteund voelen. Er zijn veel manieren waarop mensen hun weg naar dit soort geloof vinden. De oprechte behoefte hieraan is een van de grootste katalysatoren om het te vinden. In de pijn en het lijden dat we als mensen ervaren, wenden we ons tot het goddelijke voor troost, verlichting en verbinding.
In deze verbinding vinden we grace. Het licht en de schoonheid van de wereld keren terug naar een wereld die vaak zo donker, koud en somber is. In dit licht keren we ons niet van het lijden af, maar erkennen we het eerder als een deel van het leven. Zoals er schoonheid is, is er ook pijn. Er is licht in de duisternis en duisternis in het licht.
Door het licht in de wereld te zien, kunnen we de ware goedheid zien. De volheid. Betekenis keert terug en we zijn in staat om ons naar het licht te wenden en onszelf en de wereld volledig te zien voor wat ze zijn.
Gids voor spiritueel ontwaken
Wie zich op het pad van spiritueel ontwaken begeeft, zal ontdekken dat deze toch lang niet altijd gemakkelijk is. Heb jij het gevoel dat je spiritueel aan het ontwaken bent en ben je op zoek naar handvatten?
Lees ook deze artikelen van Mary Mueller Shutan:
De twaalf lagen van spiritueel ontwaken: trauma’s, emoties en verwondingen doorwerken
Spiritueel ontwaken: lichamelijke klachten die je kunt ervaren
Vijf inzichten die je kunnen helpen tijdens je spirituele reis
Hoe paranormaal begaafd ben jij? Doe de test!
Mary Mueller Shutan is een Amerikaans spiritueel healer en auteur met een master in Chinese geneeswijzen en een brede spirituele oriëntatie. Die gebruikt ze om mensen te ondersteunen in hun spirituele groeiproces.
