Ik had eens iemand in huis gnomen en die had de sleutel van mijn woning. Ongeacht wat ik zei bleef diegene maar en deed de boodschappen en het koken. Behandelde mij als inferieur en minderwaardig. Keek al tegen de volgende dag op. Na het werk razernij en getier om niets. Het leken wel rages met van die woedeaanvallen waar menigeen niet zo boor over zou worden. Je wist nooit wat er te gebeuren stond bij thuiskomst. Iedere dag kreeg je een woedeaanval over je heen en had de hoop dat het beter zou worden maar dat werd het niet. werd afhankelijk financieel. Ik kon de vaste lasten nog wel betalen maar ook de rekening was in handen van een ander. Zo gingen er soms rekeningen net van af omdat er net niet genoeg opstond en op een keer ben ik bijna afgesloten geweest van licht en energie omdat de energierekening niet op tijd is betaald. Ik kreeg telkens tirades over me heen van dat ik niet kon rekenen en dat ik niet met geld om kon gaan. Ik werd ook nog onderwezen waar ik het geld aan kon uitgeven. Bij alles wat je kocht kreeg je op en aanmerkingen en ook over je kledingkeuze tijdens kerstavond. De hele avond alleen maar over je kleding hebben van hoe raar dat was. Je hoorde steeds ook vaker dat er gezinnen waren die niet iedere dag een warm maal eten op tafel kon zetten. Het was passen en meten om rond te komen, en sommige gezinnen en eenouder gezinnen zullen dat wel herkennen en ook alleenstaanden hadden moeite om zich staande te houden tijdens de economische recessie. Sommigen konden het nauwelijks bolwerken nadat de vaste lasten er van af waren bleef er nauwelijks wat over om hier boodschappen van te doen laat staan reizen en een terrasje pakken en kleding en schoenen kopen. het hoognodige was al lastig en als er dan iemand binnendringt die zich alles eigen maakt en je in je huis gaat settelen en maar niet weg wil dan is dat een dubbele last. ik had liever vrijgelaten willen worden. Ik betaalde alle vaste lasten waar zij ook gebruik van maakte zoals energie gas om te koken en de kachel water en het toilet. Sommige mensen zijn blijvend uit de bijstand gekomen en hebben hun zaakjes weer financieel op orde. Je kon niks niet met de bus reizen en al helemaal niet met de trein en een terrasje pakken en was gebonden en afhankelijk wat ik heel erg vond en als dat nu een aardige persoon was die kwetsbaarheden niet tegen je gebruikte dan zou het nog gaan maar dit was niet het geval. Je kreeg telkens het gevoel een mindere te zijn. Het gevoel geven dat jij het niet kan en die moedeloze strijd van er zinloos telkens tegen in gaan. Ze konden zich dure etentjes permitteren en ik niet en betaalden voor mij maar dit hield in dat je weer als een soort mindere werd behandeld. Deed mijn best om aan werk te komen maar ze hebben al zo vaak gezegd dat ik geen contactuele eigenschappen zou hebben en ik zou dit en dat zijn en pathetisch en geen goede werkhouding hebben.

Ben opgegroeid met een narcistische moeder, liegen, bedriegen en gebruiken en misbruiken heeft ze gedaan totdat ver nadat ik het huis uit was. Geen enkele volwassene deed iets of greep in, ze kon gewoon haar gang gaan en ik werd niet geloofd als ik aangaf dat ik mishandeld werd! Op een dag heb ik haar de wasrheid eens goed gezegd en heb alle contact verbroken. Doodziek werd ik van dat mens die de naam moeder niet waard is. Ik heb voor mezelf gekozen en ze mag van mij omkomen in haar eigen gegraven graf.