Niet langer achtervolgd door het verleden: wie leidt er nu eigenlijk echt jouw leven?
Door James Hollis
Als je spiritueel zoekende bent, weet je dat het wemelt van de coaches, goeroes en methodes en soms lijkt het alsof ze je allemaal hetzelfde willen vertellen: met behulp van visualisatie, affirmatie, manifestatie en meditatie kun je je mooiste dromen laten uitkomen als je je ego maar ontmaskert en leeft vanuit de intentie van je ziel. Toch weet je dat het leven ingewikkelder in elkaar zit, dat jouw spirituele sensitiviteit gaat over dat gevoel dat er méér is. In dit artikel vertelt Jungiaanse psychotherapeut James Hollis, auteur van Niet langer achtervolgd door het verleden, hoe het komt dat oude pijn in je leven kan spoken en hoe dit een symptoom is van jouw verbondenheid met een hogere intelligentie.
Is er iemand die werkelijk gelooft dat we hier zijn om geld te verdienen en dan dood te gaan? Zijn we hier alleen maar om ons als soort verder voort te planten?
Dit is geen artikel over geesten in de gebruikelijke zin van het woord. Je zult niets lezen over Ebenezer Scrooge, niets over de geest van Marley die met zijn kluisjes rondsjouwt om een vrekkige narcist het leven zuur te maken. Toch slepen we allemaal van die lawaaiige metalen kistjes met ons mee. Hoor je ze niet? Zie je ze niet in je familie? Hoor je niet hoe ze dagelijks doorklinken op de krantenpagina’s?
Veel mensen worden geleid door onzichtbare verschijnselen: invloeden van dode voorouders, van dode waarden en van dodelijke scripts die dienden te worden opgevolgd.
De hardnekkigheid van het verleden
We denken allemaal dat we alles aan onszelf te danken hebben, bewust leven, de juiste keuzes maken en het goed bedoelen, maar pas als de consequenties zich om ons heen opstapelen gaan we vragen stellen bij deze aanname. Als het pijnlijk wordt vragen we ons misschien zelfs af: wat is hier eigenlijk gaande? Wie leidt er nu eigenlijk echt mijn leven?
We leven collectief in een cultuur die het verleden afdoet als irrelevant en individueel zijn we ervan overtuigd dat we onszelf elke dag opnieuw creëren. Maar door mijn werk als therapeut die in deze tastbare wereld uur na uur in gesprek gaat met cliënten, werd het mij onomstotelijk duidelijk dat wij ook zwemmen in een schimmige zee van ‘tijdloze’ tijd. Niet dat we met ons therapeutische werk in het verleden vertoeven, maar we zijn onvermijdelijk getuige van het feit dat het huidige moment geïnformeerd wordt door het verleden, gestuurd wordt door de eisen daarvan: zijn voorschriften en verboden. We herhalen het verleden door de boodschap ervan te dienen, we proberen eraan te ontsnappen of we hebben er een onbewust ‘behandelplan’ voor ontwikkeld. ‘
Hoe dan ook, het verleden heeft het voor het zeggen, althans tot het moment waarop het in het volle licht van bewustzijn tevoorschijn stroomt. Maar wie wil nu echt de mogelijkheid onderzoeken dat hij misschien wel het leven van zijn ouders herhaalt of ervan wegrent in plaats van zijn eigen leven te leven? Wie wil zichzelf de vraag stellen of we ons slechte karma dumpen op de generaties na ons?
Een diepere intelligentie dan ons ego
Uit persoonlijke ervaring, professionele training en klinische voorbeelden heb ik ook geleerd dat er in ieders leven een diepere intelligentie dan ons ego aan het werk is. Onze ego’s zijn maar als een fragiel vlot op een grote zee en ook onze afzonderlijke biografieën drijven lukraak rond in geschiedenissen die niet van onszelf zijn. Als het ego voelt hoe fragiel het is in deze overweldigende mare nostrum blaast het zichzelf op en roept, vooral tegen zichzelf: ik weet wie ik ben! Ik heb hier de leiding! Ik weet wat ik weet! En ik weet genoeg om goed voor mezelf te kunnen beslissen!
Soms, en eigenlijk heel vaak, leidt zo’n opgeblazen toestand naderhand tot heroverwegingen en verwijten, waarbij we ons afvragen: wat verbeeldde ik mij? Of we zien zelf ook dat er nog andere factoren aan het werk waren dan die waarvan we ons op dat moment bewust waren. Dergelijke momenten van inzicht maken ons nederig of zelfs beschaamd, maar hierdoor krijgen we tegen heug en meug wel gevoel voor de aanwezigheid van het onzichtbare in de zichtbare wereld.
Het leven roept ons tot een mysterie
Het is niet wat wij willen maar wat het leven blijkbaar van ons wil. Om dit te geloven moet je bovendien in een specifiek mysterie geloven, namelijk dit: dat we meer zijn dan met name ons materiële lichaam, dat een tijdje ronddanst en dan gewoon wegrot. Als we dit leven werkelijk zouden begrijpen zou het geen mysterie zijn en zou datgene wat we ervan begrepen niet meer zijn dan een onbeduidend artefact van de beperkte middelen van het bewuste leven. Er zijn andere krachten werkzaam waarvan het bewustzijn maar vaag benul heeft, ondanks het feit dat onze voorouders ook dergelijke ontmoetingen hebben gehad en ons daar al duizenden jaren lang allerlei verschillende verslagen over hebben nagelaten.
Waarom zijn we op aarde?
Is er iemand die werkelijk gelooft dat we hier zijn om geld te verdienen en dan dood te gaan? Zijn we hier alleen maar om ons als soort verder voort te planten? Waarom zouden we ons dan druk maken? Waarom niet gewoon ‘verliezen en klaar zijn met verliezen’, zoals Samuel Beckett schreef in Eindspel. Wat geeft onze materie bij de geboorte bezieling, wat stroomt door ons heen, laat zijn mening achter in onze autonome gevoelens, onze lichaams- en energiesystemen en vertrekt vervolgens bij de dood? Wat vraagt het leven van ons en hoe kunnen we die oproep beantwoorden? Doet het leven er uiteindelijk toe, en als dat zo is, hoe dan en op welke wijze?
Als kinderen stelden we allemaal deze vragen, die we ook daadwerkelijk beleefden; veel van ons zijn ze vergeten in het strakke ritme en de terugkerende sleur van het dagelijks leven. Niettemin reflecteren onze keuzes onze waarden en onze vermoedelijke antwoorden op deze vragen, of we ons daar nu van bewust zijn of niet. Meer bewustwording is dan zowel een oproep als een plicht.
Wie weet welke magische plaatsen wij in onze tijd zullen bezoeken, want de krachten die ons allen bewegen stromen dieper dan we ooit kunnen bevroeden. Het verleden is niet dood; het is niet eens voorbij. En wat we weerstaan zal blijven – als spookverschijningen uit het verleden.
Fragment uit: Niet langer achtervolgd door het verleden
Niet langer achtervolgd door het verleden
Ontdek hoe de spookverschijningen uit je verleden een rol spelen in je leven en je leiden naar jouw persoonlijke pad dat niemand voor jou kan bewandelen. Durf jij de roep van je ziel te verstaan?
Lees verder:
- Hoe je de fluisteringen van je ziel kunt horen
- Pijnlijke ervaringen gezien vanuit de ziel: waarom gebeuren de dingen in je leven zoals ze gebeuren?
- Boodschappen van het universum: zo maak je contact met je ziel via de Akasha kronieken
- Manifesteren: heb je alle negatieve gebeurtenissen in je leven zelf aangetrokken?
Prachtig en op…zo waar