De boodschap uit oude culturen over de chaos op aarde: dit is de tijd waarop we gewacht hebben
Door Conny Coppen
Merk je het ook? Er is een enorme verschuiving gaande in bewustzijn en er is veel chaos op aarde. “Indianen en andere oude volken van over de hele wereld voorspellen het al eeuwen: dit is de tijd waarop we gewacht hebben,” zegt Tao-expert Conny Coppen, auteur van De Tao van verlies. Wat is nu belangrijk en wat kun je verwachten? Je leest het in dit fijne artikel.
Niemand komt ons redden. De redder komt van binnenuit. Jij en ik moeten het doen en we kunnen het.
In onze westerse cultuur en welvaartstaat is het accent komen te liggen op succes, materie en maakbaarheid. Wanneer je te maken krijgt met een belangrijk verlies, ervaar je dat het leven allesbehalve maakbaar is. Er valt nu niets te fiksen en je hebt andere dingen nodig dan louter materieel succes.
Maar wie of wat geeft je houvast in een cultuur van ‘niet stilstaan, niet voelen, maar doorgaan’ en met ouders die geleerd hebben op hun tanden te bijten, nergens over te praten en flink te zijn om het maar vol te houden?
De nieuwe opdracht van deze tijd
Pas in het huidige tijdperk is er collectief meer ruimte om deze dingen echt aan te gaan. Dat heeft met de tijdsgeest te maken en daarmee met het groeiende bewustzijn dat het belangrijk is om te zijn wie je in wezen bent en je naar je eigen beste vermogen te ontwikkelen.
Pas in deze tijd groeit het besef dat de Tao – je eigen unieke weg – belangrijk is, want als je kunt zijn wie je in wezen bent stroomt je liefde, stromen je talenten, ben je in verbinding met een innerlijk weten dat leiding en richting geeft. Je ervaart dan dat je leven waardevol is, ook al kom je uitdagingen tegen, en last but not least: je ervaart dat jij een waardevol capabel mens bent, gewoon zoals je bent. Ook als je verdriet hebt, ook als je hulp nodig hebt.
In deze tijd is het meer en meer van belang om te leren luisteren naar je eigen diepste innerlijk en het diepere weten vanbinnen, dat je wordt ingegeven door je gevoelens en je emoties. Je mag je gevoelens dus leren omarmen, beschouwen en verstaan. En als je die weg durft te gaan, ben je daarin in zeker zin een pionier en bots je natuurlijk tegen weerstanden, onbegrip, angsten, oordelen en patronen aan van generaties die het heel anders moesten doen.
Een cruciale tijd
Laat je niet ontmoedigen, gebruik deze goedbedoelde tegenkrachten om je ‘spier’ van bewustzijn, mededogen en helderheid sterker te maken, want dat is de opdracht in het metaalelement: verhelderen, uitzuiveren, het goud eruit halen en zo innerlijk sterk, wijs en vrij worden.
Dit is een cruciale tijd met daarin de belofte van vervulling van de collectieve gebeden voor een wereld van vrede, harmonie en verbondenheid. Zodra ik dit zeg voel ik het cynisme, voortkomend uit alle leed dat er is en was, want hoewel lijden, oorlog en op de vlucht moeten gaan van alle tijden zijn, lijkt het in deze tijd erger en massaler dan ooit. Velen staan op het punt om de hoop en de moed op te geven.
Via, sociale media, internet, kranten en tv krijgen we het lijden van de hele wereld op ons bordje. Je ontkomt er bijna niet meer aan. Je moet er iets mee. Hetzelfde met onze aarde, de mensen, dieren en kinderen die misbruikt, vervuild en uitgeput zijn, evenals onze eigen lichamen. Nooit eerder waren zo veel mensen moe, hebben ze een burn-out, zijn ze eenzaam en levensmoe.
Collectief stervensproces
Voor mij is deze tijd de bodem, het keerpunt en een mogelijke poort naar bevrijding, heling en een fundamentele verandering ten goede. We gaan als het ware collectief door een stervensproces: het oude valt uiteen en het nieuwe is er nog niet. In dat proces komen we al onze angsten en patronen tegen en hebben we de keuze: steken we het hoofd in het zand, laten we ons ego overheersen of kiezen we voor de weg van overgave en vertrouwen? Zoals het in je individuele leven kan zijn, zo is het nu ook collectief: erop of eronder.
Individueel geldt: of je zult nog dieper vastraken in je ego-zelf met al zijn structuren van controle die alleen maar een liefdeloze wereld van afgescheidenheid creëren, of je gaat door een fundamentele transformatie – een soort alchemistisch proces – waarin het zware (lood) omgesmolten wordt tot goud, via het vuur dat brandt in je hart.
Collectief is de vraag: vinden voldoende mensen de weg van het hoofd naar het hart, van dominantie van het ego-zelf (geleid door egoïstische wereldmachten) naar de wijze innerlijke leiding vanuit het hogere zelf (het Licht als ‘overheid’)? Het individuele bewustzijn staat niet los van hoe het zich in de buitenwereld ontwikkelt.
Luister je naar uiterlijke of je innerlijke leiding?
Geven we de grootste schreeuwers (dus de grootste ego’s oftewel het kleine ik) de leiding of wordt het goddelijke in ons mensen leidend, die stille stem die verlangend wacht om door jou en mij gehoord te worden, zodat we eindelijk die wereld creëren waarnaar onze ouders, voorouders en ook wijzelf al zo lang verlangen?
Ik ben ervan overtuigd dat jij meer kunt betekenen dan je denkt. Er ligt een enorm potentieel in jou en mij en het is hoog tijd dat dit vrijkomt en gaat meebouwen aan een nieuwe wereld waarvan we al zo lang dromen. De tijd is er rijp voor.
Het langverwachte moment is nu
Ons collectief – dus onze aarde en met haar de hele mensheid – gaat in dit tijdperk kosmisch gezien door een fase van het metaalelement, hetgeen betekent dat een cyclus van vele tienduizenden jaren tot een einde komt. Ik ga daar nu verder niet op in, maar vele heilige schriften verhalen erover, indianen en andere oude volken van over de hele wereld voorspellen het al eeuwen: dit is de tijd waarop we gewacht hebben. Niemand komt ons redden. De redder komt van binnenuit. Jij en ik moeten het doen en we kunnen het. Hoe groot de tegenkrachten ook zijn, het goddelijke potentieel dat in ieder mens wacht op bevrijding maakt het onmogelijke mogelijk.
In mijn leven heb ik geleerd dat ik de tegenkrachten nodig heb om mijn kracht tevoorschijn te laten komen, om sterk te worden, bewust en innerlijk vrij. Dat is ook de kern van wat de Tao ons leert. Daarvoor dient de ervaring van de polariteit. Het is in je eigen hart, in de liefde en niet in de laatste plaats ook de zelfzorg annex eigenliefde waar je de poort vindt naar de eenheid en daarmee naar dat goddelijke potentieel.
Licht in het donker
Het is door de polariteiten heen dat je kunt groeien en alleen door ook de diepste pijn toe te laten kom je bij de ervaring van de hoogste liefde, de allesomvattende liefde die – net zoals de Tao – onnoembaar is. Je kunt ‘naar de hemel’ willen gaan omdat je de hel wilt ontlopen. Je kunt dan ook wel een stukje hemel ervaren, maar vroeg of laat val je terug op de harde bodem. Waar het volgens mij echt om draait is de vraag: hoe breng ik ‘de hemel’ hier? Hoe breng ik het licht in het donker, in mijn eigen donker en dat van anderen?
Verlies nodigt je uit om het antwoord op die vraag stap voor stap te gaan (be)leven. Verdriet volledig toelaten en ervaren, verscheurt en vernietigt je. Het is haast geen doen, het is beangstigend sterk en verwoestend, maar wat het vernietigt en verwoest is in feite niet jou: het is het kleine ik, het ego dat overal grip op wil hebben en de boel onder controle wil houden en daarmee alleen maar het leven indamt en verarmt.
Jouw belangrijke rol
Het licht op aarde brengen betekent: je licht, je liefde, je zorg, je innerlijke weten, je compassie en je geduld in het duister van je eigen bestaan brengen; dus in je pijn, in je onvermogen, in je ‘klein’ zijn, je menselijkheid. Je liefde dus precies daar brengen waar je het liefste hard weg loopt. Wanneer je daar liefde hebt leren brengen, wanneer je jezelf met onvoorwaardelijk liefde en zorg kunt omhullen, maakt dat zowel bescheiden als uitermate krachtig. Dan weet je dat je niets meer bent dan een ander; je bent net zo kwetsbaar, net zo menselijk en tegelijkertijd is je innerlijke licht bevrijd waardoor je een baken wordt voor anderen.
Ieder mens die in zichzelf de weg terugvindt van strijd naar overgave, van hoofd naar hart, van haat naar liefde en van ziek naar heel, is een stap vooruit voor de hele mensheid. Hoe meer schapen er over de dam zijn, des te makkelijker de rest volgt. Het is een pad dat onaantrekkelijk is, maar misschien is het wel het enige pad dat ons naar de beloofde nieuwe aarde kan leiden.
Mijn wens voor de mensheid
Ik wil dat de ander zich groot gaat voelen, goed en capabel. Want dat is wat ieder mens in essentie ook is: ieder levend wezen is een kind van de Schepper, hoe je die/dat ook wilt noemen. Ik hoop dat dit schrijven daaraan mag bijdragen.
Het is mijn diepe hoop en wens dat we met elkaar – en ieder in ons eigen leven – het tij gaan keren. Het is de diepste reden dat ik De Tao van verlies schreef want van kinds af aan heb ik het lijden van de wereld gevoeld als het mijne en daarmee het verlangen om een steentje te mogen bijdragen aan haar verlossing en bevrijding. Dat die weg door je eigen verlossing en bevrijding heen moet gaan, heeft het leven me met vallen en opstaan, met pijn en moeite geleerd. Ik ben er dankbaar voor.
Fragment uit: De Tao van verlies
De Tao van verlies
'De Tao van verlies' van Conny Coppen is een liefdevolle, troostrijke en praktische gids voor het omgaan met verlies en rouw.
Lees ook deze artikelen van Conny Coppen:
- Komt het nog goed met de wereld? Wijsheid om roerige tijden door te komen
- Oude emoties onderdrukken kost energie: wanneer heb je iets écht verwerkt?
- Vastzittende energie en chronische ontstekingen gezien vanuit de Chinese geneeskunde
Conny Coppen (1960) is moeder van drie kinderen en sinds 1981 natuurgeneeskundig therapeut. Zij is verder geschoold in massage, acupunctuur, healing en traint therapeuten om naast de nodige technische kennis en technieken ook de vrouwelijke pool in hun werk te integreren.
