Geplaatst: 27 december 2016

Ben jij ook lekker vrij? Dan heb ik 21 leuke tips voor je op rijtje gezet die je kunt doen op een vrije dag. Natuurlijk lekker naar een kerstmarkt, maar ook fijne oplaadmomentjes voor jezelf. Het zijn activiteiten die je samen, maar ook alleen kunt doen. Geniet van je vrije dag!

Dingen die je kunt doen op je vrije dag (of in de vakantie)

1. Maak een (winter)wandeling. Trek je wandelschoenen aan en ontdek de prachtige plekken in Nederland. Laat je inspireren door de natuur.

Dit zijn de vele voordelen van wandelen.

2. Zoek je favoriete plekje op in huis en ga een boek lezen. Het is heerlijk om te verdwalen in een goed boek. Ben je nog op zoek naar leesinspiratie? Hier vind je onze leukste boekentips.

3. Verwen jezelf. Ga naar de sauna of plan een spa dagje in. Het is een goede manier om te ontspannen en je lijf te reinigen.

4. Bezoek een (kerst)markt. Zo’n vrolijk dagje weg is echt dé manier om in de kerstsfeer te komen.

5. Ga opruimen en begin met ontspullen. Opruimen is misschien niet leuk, maar het zorgt wel voor meer rust in huis. Heb jij nog spullen waar je niks mee doet, maar wel iemand anders blij mee kan maken? Geef het een tweede leven.

6. Ga kleuren of maak zelf een mandala.

7. Neem een lekkere voetenbad. Bekijk hier een heerlijk recept voor een ontspannen voetenbad.

8. Zorg goed voor je lichaam. Laat je masseren of neem een warm bad.

9. Doe ontspannende yoga-oefeningen in je huiskamer. Thuis aan yoga doen is eigenlijk een prachtig cadeautje dat je jezelf elke dag weer kunt geven. Als je wilt kun je gerust je pyjama aanhouden. Hier staan drie tips voor wie thuis aan yoga wilt doen.

10. Wat is er nou heerlijker dan de kerstsfeer bevorderen met een leuke kerstfilm? Nog op zoek naar inspiratie? Bekijk hier de 5 leukste kerstfilms.

11. Bak een taart of maak gemberkoekjes.

12. Maak een leuke moodboard voor je huis of geef je huis een make-over, check eerst Pinterest voor leuke ideeën.

13. Ga heerlijk een stukje fietsen. Neem de hond mee of vraag een vriendin/vriend mee en geniet van de buitenlucht

14. Maak een lijstje met jouw 100 geluksmomenten. Daag jezelf uit om 100 kleine dingen op te schrijven die je intens gelukkig maken. Kies élke dag een ding uit deze lijst waar je je die dag bewust van bent of kies iets uit wat je die dag gaat doen.

15. Ga samen met een vriendin, moeder, zus, dochter of tante lunchen.

16. Liggen jouw schaatsen al klaar? Want dit jaar kun je op diverse plekken in Nederland weer gezellig schaatsen zoals bijvoorbeeld De ijsbaan Ice*Amsterdam op het Museumplein.

17. Bezoek Kasteel de Haar in Haarzuilens. Leuk voor jong en oud.

18. Probeer nieuwe recepten uit. Neem eens een kijkje op Gezond aan tafel. Daar vind je de lekkerste recepten uit de nieuwste kookboeken.

19. Breng een bezoekje aan de bioscoop. Een film kijken met een grote bak popcorn dat blijft toch het leukste.

20. Ga naar een stad waar je nog niet bent geweest. Pak de trein en stap gewoon ergens uit.

21. Plan een dag in waarbij je helemaal niets gaat doen. Zo kom je heerlijk tot rust.

De rijkdom van rituelen

Mara Branscombe beschrijft in 'De rijkdom van rituelen' uitgebreid wat rituelen voor jou kunnen betekenen en biedt een keur aan inspiratie

Bestel jouw exemplaar voor €25.00 met gratis verzending Bestel nu

Je bestelt bij

Geplaatst: 23 december 2016

De winter is begonnen, maar wat gebeurt er met onze persoonlijke groei in de loop van het jaar? Ontdek het natuurlijke ritme van de seizoenen in jezelf! Het is een eeuwige cyclus binnenin ons op zowel fysiek als geestelijk niveau. Sta je ervoor open om ook persoonlijk mee te bewegen met de seizoenen en te groeien?

Wat betekent de winter fysiek, geestelijk en spiritueel voor ons?

Water vertegenwoordigt de staat van rust in de natuur, zoals in het winterseizoen alles zijn maximale daling bereikt. De natuur herstelt en herbouwt haar levenskracht voor de vernieuwing in het volgende seizoen. Haar energie gaat naar de diepten waar het stil is. We kunnen ons overgeven aan het tempo van de natuur. Wij bewaren onze reserves, bezinnen ons, vinden evenwicht en bouwen energie op.

De sociale eisen zijn echter als olie en water. De winter is daardoor een enerverend seizoen. Velen lopen sneller en sneller, tot zij instorten. Probeer minder aandacht te schenken aan de eisen van buitenaf; je hebt tijd voor herstel en behoud van energie nodig. Het is belangrijk activiteit af te wisselen met rust, spanning af te wisselen met ontspanning.

Diepten van ons onderbewuste

Winter is het seizoen en element dat ons ondersteunt om tijd te nemen om naar de diepten van ons onderbewuste te gaan. De tijd vóór Kerst is een periode van bezinning, van naar binnen keren en onszelf ontmoeten. De bladeren vallen, wat overblijft is zichtbaar voor iedereen als de kale boomstam. Wij zullen ook geestelijk los moeten laten om tot onze kern te komen. De regens en de sneeuw beginnen met het reinigen van alles wat in de herfst op de grond is gevallen. Alle zwarte kanten komen naar boven, om ze te ervaren, doorvoelen en werkelijk los te laten.

Water staat voor het stromen van emoties en in de meest zuivere vorm, het stromen van liefde. Het is terugkeren naar de bron, waar het water het zuiverst is. Dit is de ‘staat van zijn’ die je ziet in een baby onaangetast door de buitenwereld. De reiniging van het element water zorgt dat we deze ‘staat van zijn’ opnieuw hervinden. Pas als wij onze kern herkennen, komt de grotere samenhang opnieuw in ons bewustzijn.

De sneeuw en de regen verstrekken schoonheid en zorgen voor duidelijkheid voordat de volgende cyclus volgt, zodat wij beslissingen kunnen nemen over de richting die wij het volgende jaar in willen slaan. Onze goede voornemens voor het nieuwe jaar ontstaan. *

Fragment uit: De energie van de seizoenen – Yvonne Sangen en Karin Tazelaar

De energie van de seizoenen

Wij zijn de balans en ons natuurlijke ritme in de moderne maatschappij kwijtgeraakt, zo maken Yvonne Sangen en Karin Tazelaar in De energie van de seizoenen, Ankertje 351, duidelijk.

Bestel jouw exemplaar voor €15.00 Bestel nu

Je bestelt bij

Geplaatst: 17 december 2016

Onze unieke, ontvankelijke en natuurlijke staat van Zijn als kind wordt in de loop van onze opvoeding en ons opgroeien bijna altijd overschaduwd door de overtuigingen en verwachtingen van onze omgeving en van de maatschappij waarin we leven en/of door traumatische ervaringen die we opdoen. We dwalen zogezegd af van onze unieke essentie, onze wezenlijke kern. Hiermee kunnen we de weg naar onze eigen bestemming in dit leven niet, nauwelijks of slechts ten dele vinden. En is dit niet onze ware roeping in het leven; de weg vinden naar ons zelf, naar onze bestemming?

Wat is synchroniciteit?

Synchroniciteit is het betekenisvolle of zinvolle toeval. Op weg naar mijn eigen bestemming en terugziend op de weg die ik al heb afgelegd, ben ik mij meer bewust van de werking van synchroniciteit in mijn leven en hoe dit mij helpt om op mijn pad te blijven en de weg die nog voor me ligt te vinden. Ik ervaar het zelf als steeds meer dicht bij mijn eigen wezen of ziel blijven. Synchroniciteit in mijn leven opmerken en er naar handelen heeft voor mij ook met leven in overgave te maken en met vertrouwen op mijn intuïtie.

Het opmerken van synchroniciteit in je leven kan belangrijke aanwijzingen geven op je levensweg. Heb jij weleens fasen in je leven meegemaakt waarop situaties op een ongelooflijke manier samenkomen, waarop het lijkt of je (soms ondanks jezelf) gestuurd en geleid wordt op je pad door een ‘toevallige samenloop van omstandigheden’? Dat is een voorbeeld van synchroniciteit.

Synchroniciteit nader bekeken

Carl Gustav Jung is de grondlegger van het begrip synchroniciteit, al is hij niet de eerste die over dit fenomeen geschreven heeft. Jung gebruikt het begrip synchroniciteit als ‘een bijzondere samenloop van omstandigheden in de tijd van twee of meer niet-oorzakelijke met elkaar verbonden gebeurtenissen die eenzelfde zin en betekenis hebben’.

Beroemd is Jungs voorbeeld van een behandeling sessie met een patiënte die hem een droom vertelt waarin een scarabee voorkomt. Terwijl zij dit vertelt, wordt er tegen het raam van de kamer getikt. Als Jung het raam opendoet vliegt er een scarabeeachtig insect naar binnen, in het betreffende jaargetijde een zeldzaamheid. De vrouw is zo perplex door dit toeval dat al haar weerstand waardoor de therapie al enige tijd vast zat, doorbroken wordt en deze gebeurtenis gelijktijdig ook een doorbraak in de therapie betekent. Overigens is de scarabee in de Egyptische mythologie een klassiek symbool van wedergeboorte, wat de patiënte niet wist.

Het woord niet-oorzakelijk (of a-causaal) is een belangrijke kern van het begrip synchroniciteit. Voor ons Westerse mensen is niet-oorzakelijk denken erg moeilijk. Wij leren van jongs af aan te denken in oorzaak en gevolg. Sinds er een strenge scheiding is aangebracht tussen de ziel (en de geest) enerzijds en het stoffelijke anderzijds houden wij er al eeuwen een mechanistisch wereldbeeld op na. Ons lineaire denken in oorzaak en gevolg is onlosmakelijk verbonden met de wereld van verschijnselen en gebeurtenissen. We zijn vanaf de 18de eeuw steeds rationalistischer gaan worden en dit heeft geleid tot een overschatting van het idee van oorzakelijkheid (of causaliteit). Voor andere mogelijkheden waarbij het principe van oorzakelijkheid gerelativeerd wordt, is nauwelijks ruimte. Er zijn weliswaar ook in het Westen altijd andere gezichtspunten geweest. In het Oosten is echter altijd al meer interesse geweest in het niet -lineaire denken. Een voorbeeld hiervan is de TAO in China en het I Tjing-orakel dat daarop gebaseerd is.

Voorts is het bij synchroniciteit belangrijk dat men de gelijktijdigheid van waarin iets gebeurt als zinvol ervaart. Deze zingeving berust dus op een interpretatie en is persoonlijk. Het zinvolle toeval is dus zinvol voor diegene die er een betekenis aan geeft. Het zijn momenten in het leven waarbij je een bepaalde voorbestemming bijna tastbaar voelt. Zonder ontvangende waarnemer is er dus geen synchroniciteit.

Over het algemeen zijn deze zinvolle toevallen individueel, eenmalig en uniek en daarom zo moeilijk te onderzoeken volgens de huidige Westerse wetenschappelijke maatstaven. We kunnen synchroniciteit niet voorspellen of uitlokken.

De verklaring van synchroniciteit

Synchroniciteit is een andere manier van kijken naar tijd. In ons Westerse denken is tijd vaak bedoeld als lineaire tijd. De oorzaak gaat altijd vooraf aan het gevolg. We kunnen gebeurtenissen ook bekijken in het licht van samenvallen in de tijd. Dus zonder verloop van tijd: geen eerder, geen later, maar NU. In de Oosterse filosofie gaan ze meer van dit laatste principe uit. Het is een holistische zienswijze waarin alles met alles verbonden is en met elkaar samenhangt. In tegenstelling tot het overwegend Westerse denken dat meer lijkt uit te gaan van afgescheidenheid. Als uitgegaan wordt van eenheid en ongescheidenheid dan is het niet moeilijk om aan te nemen dat innerlijke processen zijn weerslag vinden in uiterlijke gebeurtenissen en vice versa.

De verklaring die onder andere Jung geeft aan synchroniciteit is dat men overtuigd is van het idee van een Unus Mundus, een eenheid van bestaan ofwel een onverdeelde eenheid. Synchroniciteit zou in dat licht wijzen naar een niet te bepalen, blijkbaar willekeurige ordening. Zij zien synchroniciteitverschijnselen als plotselinge doorkijkjes van de universele verbondenheid achter alles om ons heen. Hierbij krijgt het begrip tijd ook een andere betekenis.

Dergelijke denkbeelden over de mens die een deel uitmaakt van een geheel dat hem overstijgt (holisme), vinden we ook terug in het principe van de astrologie, verwoord door Hermes Trismegistus als ‘zo boven zo beneden’. De mens als microkosmos, als kind van de macrokosmos, kind van de hemel dus.

Ook in de Westerse wetenschappelijke wereld komt men gaandeweg steeds meer tot de conclusie dat er zoiets als een universeel ‘veld’ of een nulpuntenenergieveld bestaat. Zo zou synchroniciteit ook meer wetenschappelijk verklaard kunnen worden. Dit begint met de kwantummechanica in het begin van de 20ste eeuw waarin men ontdekt dat er niet zoiets bestaat als een waarnemer-onafhankelijke werkelijkheid. De keus die de waarnemer maakt bij het opzetten van zijn experiment of onderzoek bepaalt in hoge mate de uitkomst ervan. De onderzoeker en het onderzochte zijn geen twee afzonderlijke eenheden, maar beïnvloeden elkaar wederzijds. De eerder vooronderstelde ‘lege’ ruimte tussen twee zaken wemelt van activiteit! Er vindt een voortdurende energie-uitwisseling plaats, deze uitwisseling is een wezenlijke eigenschap van de afzonderlijke delen.

We kunnen stellen dat ook wijzelf uit energie bestaan. Deeltjes (bijvoorbeeld atomen) bestaan uit samengebalde energie die opduikt en even later weer verdwijnt in de ruimte eromheen. Een individuele entiteit is vluchtig en immaterieel. Waar houdt het een dan op en begint het ander? Die scheiding blijkt niet zo strikt te zijn. Om ons heen en door ons heen wemelt het van energie, we leven in een allesdoordringende, supergeladen achtergrond.

In het verlengde hiervan is er ook onderzoek gedaan naar de (fysieke) plaats van het bewustzijn van de mens. Deze blijkt zich niet alleen maar in ons verstand of hersenen te bevinden maar ook daarbuiten zoals vele onderzoeken naar BDE ook hebben aangetoond. De fysicus Bohm zag de wereld als één ononderbroken geheel. Het universum als één dynamisch web van energie-uitwisselingen met een verborgen basisstructuur die alle mogelijke versies van alle vormen van materie bevat. De natuur is niet blind en mechanistisch, maar onbepaald en open, naast intelligent en doelgericht. Leven is een kwantumproces.

© Patricia Akkermans www.dankh.nl

Dit artikel is eerder gepubliceerd op Online Magazine Nieuwetijdskind.

Voor dit artikel heb ik me door meerdere bronnen laten inspireren, de drie belangrijkste zijn:

Jaworski, J. (2003). Synchroniciteit; de innerlijke weg naar leiderschap. Zeist: Christofoor.

Jung, C. G. (2007). Synchroniciteit; een beginsel van acausale verbondenheid. Rotterdam: Lemniscaat.

McTaggert, L. (zesde druk, februari 2008). Het Veld; de zoektocht naar de geheime kracht van het universum. Deventer: Ankh-Hermes.

Geplaatst: 6 december 2016

Jij en ik zijn levende wezens. We hebben een hart dat slaat. We hebben bloed dat door onze aderen stroomt en een stel hersenen dat werkt. We hebben oren en ogen die van alles waarnemen. We hebben gevoelens die reageren en dat alles bij elkaar gehouden door onze huid. We hebben een op elkaar ingespeeld systeem dat werkt. Dat kan blijven werken, omdat we het voeden met wat het nodig heeft. Het krijgt zuurstof om te kunnen ademen, eten om te kunnen blijven staan, vocht om alles soepel te laten werken. We geven het ook informatie en kennis door de woorden die we lezen en horen, en de beelden die we zien. Stuk voor stuk dingen die ons in leven houden. En we zorgen ervoor dat het ons daaraan niet ontbreekt.

De basis die we nodig hebben

We kennen allemaal wel dat gevoel als we niet op tijd hebben gegeten. Onze maag begint te rommelen. We krijgen het een beetje koud en staan wat onvast op onze benen. Tekenen dat we meteen moeten ingrijpen. Dat doen we door ons systeem van eten te voorzien. Dat is maar goed ook. Hoewel we enige uren (soms dagen) zonder eten kunnen, weten we uit studies dat na gemiddeld drie weken zonder eten ons systeem beetje bij beetje begint te haperen en er uiteindelijk mee ophoudt en we dood gaan. Hetzelfde geldt voor water. De droge mond en een niet terugverende huidplooi verraden dat het tijd is om iets te drinken. We kunnen het even volhouden zonder vocht, maar na drie dagen houdt het echt wel op. Een gebrek aan zuurstof houden we zelfs nog korter vol. Na drie minuten zonder is het voorbij. Eten, water en zuurstof zijn onze basisbehoeften om in leven te blijven. Liefde is er ook een. Hoe lang zou je kunnen leven zonder liefde?

Leven zonder liefde

Hoe lang zou het duren voordat een hart dat geen liefde ontvangt, koud en hard wordt en uiteindelijk de deur sluit, omdat het te pijnlijk is om die kilte en eenzaamheid te voelen. En hoe lang duurt het dan voordat het hart ook geen liefde meer geeft. Hoe lang zou het duren voordat een huid die niet liefdevol wordt aangeraakt, ongevoelig wordt voor de nabijheid van een ander mensen die van zich af duwt. Hoe lang zou het duren voordat ogen die niet meer zien hoe een liefdevol en respectvol contact eruitziet, zich sluiten, onverschillig worden en gaan denken dat dit de norm is. Hoe lang zou het duren voordat oren die geen liefdevolle en aardige woorden horen, zich gaan uiten in een harde en defensieve stem. In een poging om overeind te blijven in de hardheid die het ervaart.

Het is zo eenvoudig

We voeden ons met zoveel meer dan alleen eten, water en zuurstof. We voeden ons ook met liefde. En ook met de afwezigheid ervan. Want een tekort aan of afwezigheid van liefde zorgt er misschien niet voor dat een lichaam er automatisch mee stopt, zoals bij het gebrek aan eten, water en zuurstof. Maar binnenin gaat er wel iets dood. Het kan ertoe leiden dat iemand zelf de keuze maakt om ermee te stoppen. Emotioneel dan wel fysiek.

Dat er steeds meer liefde afwezig is, is een realiteit die we meer en meer kunnen voelen en zien in onze samenleving. En dat terwijl het zo eenvoudig is om te doen. Liefde geven. Iemand stevig vasthouden of een knuffel geven. Even een bemoedigende hand op de schouder van een vriend of vriendin leggen of je kind of partner strelen. Even die voorbijganger recht in de ogen kijken en een vriendelijke blik geven. Aardige en positieve woorden kiezen voor je collega of buur. Even een glimlach of knipoog. En hiermee aan mensen die twijfelen laten zien dat liefde echt wel bestaat.

Het begint bij lief zijn voor jezelf. Maar een mens kan niet leven zonder liefde te voelen van de ander. Een kind kan niet volwaardig opgroeien zonder liefdevolle voorbeelden in zijn omgeving te zien en te ervaren. Liefde geven kost niets. Geen geld. Slechts een paar seconden van je tijd. Een beetje van je aandacht. Een paar seconden die wezenlijk verschil maken in het leven van een ander. Want stel je voor, dat dit er niet meer is…

Hoe lang zou jij kunnen leven zonder liefde?