zelfkennis

Waarom zijn we geneigd om zo snel onze eigen verhalen te maken, zonder ook maar iets van de achtergrond te weten? Waarom willen we het altijd beter weten en zijn…

Het leven zet je weleens in een situatie waarin je alles weer opnieuw mag opbouwen. Opnieuw beginnen met je leven vormgeven, en kijken welke behoeftes en verlangens er nu bij…

Je hart openen is heel lastig als je veel meegemaakt hebt en teveel en te vaak beschadigd bent. Je hebt een muur om je heen gebouwd en doordat er dingen gebeuren,…

Naar aanleiding van het thema van de Maand van de Spiritualiteit 2012 in België , nl ECHT, heb ik een blog gemaakt over authenticiteit, spiritualiteit en tarot. Ik ben namelijk een grote liefhebber van de symboliek en esoterische boodschap die de tarot uitdraagt.

Het woord authenticiteit doet denken aan puurheid, de essentie, waarheid, schoonheid….
Als spiritueel zoekende mens zal authenticiteit waarschijnlijk op je verlanglijstje staan.
Het woord heeft immers een sterke positieve connotatie.
Levend in een wereld die gekenmerkt wordt door dualiteit komt men ook onauthenticiteit tegen. Een woord dat je waarschijnlijk een onbehaaglijk gevoel geeft.
Mij in elk geval wel. Toch ben ik me bewust dat ik onauthentiek ben en misschien meer dan me lief is.

God wil genade, geen offeranden; en zelfkennis, geen brandoffers.

Bovenstaande is een uitspraak van Jezus in de ‘Agrapha: Jezus-woorden’ uit Het Grote Boek der Apokriefen door Jacob Slavenburg (redactie).
Ik vond deze uitspraak zo van toepassing op het christendom dat ik me afvroeg: waarom staat deze uitspraak niet in de ‘gewone’ bijbel? Dat geldt niet alleen voor deze uitspraak, maar ook voor andere uitspraken van Jezus en apokriefe boeken.

Een andere kijk op Judas

Misschien is het recent ontdekte Evangelie van Judas, ook opgenomen in de bundel, wel de grootste schok voor mensen die het boek van Jacob Slavenburg lezen. Judas, die altijd wordt afgeschilderd als de hebzuchtige verrader die na zijn daad wroeging kreeg en zich verhing, blijkt een ingewijde te zijn die zijn daad deed in opdracht van Jezus zelf.
Persoonlijk gaf het mij antwoord op een vraag waar ik van kinds af aan al mee worstelde. Volgens de christelijke leer was Jezus gekomen om zijn leer te verkondigen en daarna te lijden en te sterven voor ons. Hoe kon hij dan verraden worden, want het moest gebeuren; hij moest toch lijden en sterven. Als hij niet verraden was, hoe had hij dan kunnen lijden en sterven. Uit het Evangelie van Judas blijkt nu, dat Jezus de opdracht om hem te verraden alleen kon geven aan iemand die hij volkomen vertrouwde, waarbij beiden zich er kennelijk wel van bewust waren, wat de consequentie voor hen zou zijn. 

Technologische en economische verworvenheden zijn geen garantie voor geluk. Vaak lijkt het eerder omgekeerd. De vooruitgang die op allerlei gebieden is geboekt, heeft geen einde gemaakt aan honger, oorlog en ander massaal lijden.
De oorzaak ligt volgens de Dalai Lama in een wereldwijde morele crisis. Een begin van de oplossing moet volgens hem gezocht worden in 4 dingen: