Ik ben aangekomen in de Ashram en ben de enige van de staffmembers. De andere twee dames komen morgen weer; ze gaan in het weekend naar huis. Ik hoop dat het klikt tussen ons. Maar voor nu ervaar ik heel sterk de stilte. Het is schreeuwend stil, je hoort hier niets. Geen auto’s, vliegtuigen, fietsers die gezellig kletsend langs gaan. Alleen maar stilte. En door de stilte, word ik zelf ook stil. Ik kom hierdoor dichter bij mijn gevoel. En bij mijn pijnen. Er is hier helemaal geen afleiding, heerlijk! Ik ga hopelijk later met mijn guru werken aan mijn levensvisie. Ik heb dit nodig, omdat ik nu eigenlijk ronddobber en totaal geen richting weet te kiezen in mijn leven. Ik hoop dat het de aankomende maanden duidelijk wordt wie ik ben en wat ik dien te doen met mijn leven op aarde. Hopelijk geeft de aankomende tijd mij een toekomstperspectief over wat ik ga doen na deze tijd in de ashram. Volg de verhalen van de wandering yogini! Zij heeft alles opgezegd is helemaal opnieuw begonnen met haar leven. Lees hier – Het begin.
The wandering yogini – deel 2
