Ik had al een paar uur in het bos rondgewandeld toen ik bij een mooie vijver kwam. Ik zag een houten bankje staan en besloot even te gaan zitten en uit te rusten. Het zonnetje scheen lekker. Ik sloot mijn ogen en liet mijn gezicht erdoor verwarmen. Het voelde heerlijk en ik werd er een beetje loom van. Opeens voelde ik dat er iemand naast me zat. Wat raar, dacht ik, ik heb helemaal niemand aan horen komen. Ik opende mijn ogen en keek opzij. Naast mij zat een lieve, oude dame die mij glimlachend aankeek.
De ontmoeting
‘Ben je lekker van de zon aan het genieten?’, vroeg de dame. ‘Jazeker, het is hier een heerlijke plek. Ik heb net een paar uurtjes gewandeld en zat even uit te rusten’, antwoordde ik. ‘Maar zit u hier eigenlijk al lang? Ik heb u helemaal niet aan horen komen.’ ‘Nee hoor, ik zit er net en kan heel stil zijn’, zei de dame met een geheimzinnige lach om haar mond. Ik vond haar wel een beetje vreemd en op hetzelfde moment dat ik dit dacht, begon de vrouw luid te schateren.
‘Haha, ja, dat hoor ik wel vaker!’ Ik keek geschrokken op en dacht: heb ik dat nu echt hardop gezegd? Nee toch zeker! ‘Nee hoor’, zei de oude dame, ‘ik kan gewoon je gedachten lezen.’ ‘Dus alles wat ik denk blijft voor u niet verborgen?’, vroeg ik geschrokken. ‘Ja, dat klopt. Maar dat is toch niet erg? Waar ik vandaan kom is dat heel gewoon hoor. Dat is de manier waarop wij met elkaar communiceren en het is wel zo handig, kan ik je verzekeren. Maar ik weet ook dat het hier niet gebruikelijk is en dat je er een beetje van schrikt.
Engel op aarde
Mijn naam is overigens Feline. Ik kan niet alleen je gedachten lezen, maar ik weet ook nog veel meer van je.’ ‘Hoezo dan, ik ken u helemaal niet en ik heb u ook nog nooit gezien.’ ‘Nee, maar ik ken jou wel en ik ben al een hele tijd bij je in de buurt. Eerst zal ik je uitleggen wie ik ben en wat ik hier kom doen, want ik ben echt niet zomaar toevallig naast je komen zitten.’ Met vragende ogen keek ik haar aan en wachtte op wat er komen ging. ‘Ik ben eigenlijk een engel die jou komt helpen om je leven hier op aarde wat aangenamer te maken. Jij herinnert je steeds meer van wie je werkelijk bent en waar je eigenlijk vandaan komt. En hoe jij worstelt met het leven en dat jij je hier eigenlijk helemaal niet thuis voelt. Ik weet ook dat je daardoor soms ontzettende heimwee hebt naar huis en daar heel verdrietig van wordt.
Ik ben hier om je te helpen toch van dit leven te genieten, ondanks je heimwee. Dus hoe je als ziel hier op aarde ook Zielsgelukkig kunt zijn, net als thuis!’ Ik keek Feline sprakeloos aan en voelde dat zij de waarheid sprak. Daarom voelde ik net ook zoveel liefde voor haar. Het was de herkenning van de energie van thuis die natuurlijk om haar heen hing. Alles wat Feline mij zojuist verteld had, was precies zoals ik me voelde. Even wist ik niet wat ik moest zeggen.
Verschijning
Toch vond ik het nog een beetje vreemd en ik zei: ‘Je zegt wel dat je een engel bent, maar je ziet er helemaal niet uit als een engel!’ Feline antwoordde: ‘Het komt maar zelden voor dat wij echt als onszelf verschijnen en weet je waarom? Omdat de mensen dan niet zullen geloven wat ze zien. Ze worden bang of denken dat ze gek zijn geworden. Daarom nemen wij meestal een menselijke gedaante aan. Daardoor kunnen wij jullie beter bereiken. Als je bijvoorbeeld een probleem hebt en je komt op straat iemand tegen die net datgene tegen je zegt waardoor jij de oplossing vindt, dan kan het heel goed zijn dat je met een engel hebt gesproken
Je hebt misschien ook wel de liefde gevoeld en de prettige uitstraling van deze persoon. En daardoor stond je ook open voor advies. Maar als deze zelfde engel nu ineens in vol ornaat voor je zou staan, dan zou jij je een hoedje schrikken en denken dat je het verzint. Dat het niet echt is, ook al voelt het heel echt. Wat deze engel dan tegen je zou zeggen, zou je dan misschien niet geloven of maar half tot je nemen omdat je zo overdonderd bent. Daarom verschijnen wij bijna nooit als onszelf, snap je? Wij zijn overal, maar vaak dus incognito. Niet omdat we dat zelf zo willen, maar simpelweg omdat de mens vaak de echte schittering en liefde van ons niet aankan of wil.
Openstaan
Dus als je in een drukke stad loopt, ga er dan maar van uit dat er tussen alle mensen hier en daar ook een engel loopt. En als je daarvoor openstaat, dan kun je dat ook zien of voelen. Je zult ze dan herkennen. Wij kunnen en willen namelijk onze straling en liefde nooit helemaal verbergen!’ Ik was er even helemaal stil van en vond het prachtig wat ze me vertelde. Ik kende dat wel. Dat je bij bepaalde mensen iets speciaals voelt. Het zou dus zomaar kunnen dat dit engelen waren. En misschien heb jij dit ook wel eens meegemaakt?
Denk dan bij de volgende keer dat je dit gevoel krijgt, maar eens aan wat ik je hier heb verteld en wie weet ontmoet je de komende dagen wel een engel. Ik wens je een Zielsgelukkig leven!
Marie-Claire van der Bruggen www.zielsgelukkig.nu
Boekentip: Lichtwerker
Lichtwerker van Sahvanna Arienta is een boek voor gevoelige mensen die van uit licht en onvoorwaardelijke liefde leven en delen. Herken jij je hierin? Dan is dit een boek voor jou! Ze geeft aansprekende voorbeelden van andere lichtwerkers en praktische tips hoe je als lichtwerker je kostbare bezit goed kunt beschermen.
Inspirerend leven bestaat uit een geweldige, kleine redactie. Voor meer informatie, bekijk de 'Over ons'-pagina.
Lieve Petra, Wat een mooi en ontroerend stukje. En heel herkenbaar voor me. Ook ik loop nog weleens met mijn ziel onder mijn arm en soms met een hoed op mijn hoofd. Laatst, in de lokale Appie, was dat het geval. Een klein meisje van 3 jaar keek omhoog naar me en zei :"jij lijkt net een cowboy (zij sprak het uit als kobooi)". Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Ja, dit was absoluut een ontmoeting met een engel. Het is fijn je stukjes te lezen. Het zijn steeds kleine reminders van hoe het leven echt in elkaar steekt. Dank je en zet het goede werk voort!!! Jack
dag Jack, bedankt voor je reactie. HEt is leuk om te horen dat de wereld nog meer engelen bevat. Ook fijn dat mijn stukjes je inspireren. Je bent als schrijver natuurlijk altijd benieuwd hoe dingen landen, en dit is precies wat de bedoeling is. We hopen nog HEEEEELLLLLLLL lang door te gaan met de site, dus kom vooral terug voor je dagelijkse portie inspiratie! En vertel het door! Kleine gedachtenkronkel: jij ontmoette dus een kleine engel. Maar iedereen kan zelf natuurlijk ook voor anderen een engel zijn. Jij bent er met je boodschap bijvoorbeeld eentje voor mij ;-). Een kleine lichtflonkering bij het begin van de dag. Petra
Jazeker! Een heel mooie. En laat ik er nou net vorige week een stuk over geschreven hebben: http://jewarezelf.web-log.nl/kimminita/2009/11/mijn-engelen-er.html
Wow Petra, wat een mooi verhaal van een mooie man en een mooie vrouw. Ben geraakt en zal proberen het deze dag mee te nemen.
Dag Petra, Dat moet een wijze man zijn die je hebt ontmoet. en hij heeft gelijk; wees maar lief voor jezelf. Iemand die goed voor zichzelf zorgt, komt beter tot zijn recht en heeft op zijn beurt weer meer oog voor anderen. wees zuinig op jezelf en vergeet niet; wherever you go, you have to take yourself with you.
Hoi Petra, Wat een ontzettend lief gebaar van iemand die zag wat jij nodig had nog voor dat je het zelf zag. Je verhaal is een mooie illustratie van liefde. Liefde is in mijn ogen een primitief begrip. Het is onmogelijk te definiëren. Je gebruikt concrete dingen om iets te beschrijven, zonder dat je het kunt definiëren op een filosofisch bevredigende manier. Je verhaal illustreert voor mij een van de essenties van liefde. Het is fijn om te zien (wat iemand nodig heeft) en het is minstens zo fijn dat iemand anders dat ziet voor dat je het zelf gezien hebt. Uiteindelijk koesteren wij mensen allemaal een diep verlangen om gezien te worden! Groet, Willem
Wow Petra, goed stuk! Dat iemand daar zo de tijd voor neemt, erg inspirerend.
Ja lieve Petra, mooi en herkenbaar verhaal. Engelen bestaan weet ook ik inmiddels uit ervaring. Heb wel vaker gevoeld dat mij "toevallig" iets of iemand werd aangereikt net op het moment dat dit mij van pas kwam of goed. Heb ook wel vaker gevoeld dat ik in iemands leven kwam, zelfs het gevoel gehad dat ik "gestuurd" werd, omdat dit op dat moment de ander goed van pas kwam. Is het niet prachtig te weten dat er een "grote regisseur" is die je alles kunt vragen en die altijd over ons waakt...
De tekst en de bijhorende reacties hebben mij niet onberoerd gelaten. Ook ik heb geleerd: "bemin de naaste zoals jezelf"; maar idd dat laatste stukje hing er maar wat bij te bengelen;het hoorde er precies niet echt bij; er werd daar ook géén aandacht aan besteed. Ik heb jaren nodig gehad om te geloven dat het goed is jezelf graag te zien, en belangrijk om een gezond evenwicht te creëren. Af en toe koop ik op de markt een boeketje bloemen,of eens een boek.Als men mij vraagt:"Is het voor een cadeautje",dan zeg ik nu meestal: ja, eentje voor mezelf. En het blije gevoel waarmee ik dan met die mooie bloementuil,of dat mooi verpakte boek naar huis ga is onbeschrijfelijk heerlijk ! Daar kan ik nog uren van nagenieten!
Lieve Petra Ik heb ooit een bijzonder mooie Reading gehad ik kreeg te horen dat ik een engel heb ontmoet en geen idee waarom maar heb nooit gevraagd wanneer dan ? Het houd me echt bezig ..heb je een tip hoe ik dat kan weten Liefst
Hoi, prachtig verhaal. Ik ben nog maar pas meer beginnen na te denken over engelen. Ik had wel altijd het gevoel dat er veel meer is dan men denkt of aanneemt. En ben vaak geholpen door een intiutie, ingeving of zelfs duidelijke wegwijzer. Het lijkt alsof het uit mezelf komt, maar toch is dit niet "aards" . Maar als je het voelt is het inderdaad p r a c h t i g.
Voor mij zijn engelen altijd al van kleins af aan volkomen vanzelfsprekend. Ik heb het altijd doodnormaal gevonden dat ik gered ben door engelen. Het begon vlak na mijn geboorte al, normaal gesproken had ik moeten sterven gezien de stand van de medische kennis/techniek toentertijd. Maar ik bleef als door een wonder leven. Later in mijn leven ben ik tijdens mijn vele en verre motorreizen vele malen geholpen en/of gered door engelen. Ik zal nooit vergeten dat ik 's avonds in Syrië op weg naar de Turkse grens totaal verdwaald was. En ineens was daar die Syriër in zijn auto samen met zijn piepjonge zoontje die mij helemaal naar vlakbij de Turkse grens hebben gebracht. Een ongelofelijk eind rijden, iets dat een normaal mens zeker zo arm als zij waren nooit en te nimmer gedaan zouden hebben. Voor mij zijn het nog steeds twee engeltjes die mij precies op het juiste moment hebben gered. Tijdens een andere motorreis in 1990 gebeurden er zoveel gekke dingen dat mijn Duitse motorreis-vriend elke keer als we in de jaren daarna over die motorreis praatte hij altijd zei: "Wat er tijdens die motorreis gebeurde kon helemaal niet! Elke keer als ik dacht nu nu komen we zonder benzine te staan werden we geholpen door mensen die letterlijk uit de lucht leken te komen vallen." Ik was vanaf de Pools-Russische grens 100% overtuigd dat we zonder problemen op en neer naar Tbilisi (= 5.500 km) zouden kunnen rijden. Ik heb zelfs nooit ook maar 1 seconde daaraan getwijfeld. En zo kregen we elke keer weer benzine op de meest onmogelijke manieren. Eén keer gebeurde er iets dat zo bizar was dat zelfs ik dacht: "Hier eindigt onze motorreis!" Er stopte uit het niets een auto, de bestuurder stapte uit en opende de achterklep van zijn auto en haalde daar meerdere jerrycans uit. Hij gooide onze tanken vol zei "Dosvidaanje" en reed weer weg ons in totale verbijstering achterlatend.