Een verlatingswond ontstaat als je als kind in de steek bent gelaten, op een fysieke, emotionele of spirituele manier. Mary Mueller Shutan, auteur van Gids voor spiritueel ontwaken, staat stil bij de pijnlijke gevolgen ervan én hoe je deze diepe wond kunt genezen. “Als volwassene beschik je over het vermogen om als het ware je eigen ouder te zijn en jezelf die zorg te geven die jij in je jeugd niet hebt gekregen.”
Een verlatingswond zorgt ervoor dat je verlangt naar connecties met anderen, maar iedereen tegelijkertijd voortdurend wegduwt.
Verlangen naar diepe relaties
Sonja komt bij me en zegt dat ze het gevoel heeft vast te zitten in haar leven. Ze heeft het gevoel dat er niemand voor haar is, dat haar leven gevuld is met narcisten en psychopaten. Verder heeft ze verdriet om een wereld gevuld met schadelijke individuen.
Ze verlangt naar relaties met andere mensen, maar trekt vaak hun redenen in twijfel om haar te willen. Ondertussen vraagt ze zich af waarom andere mensen gemakkelijker vriendschappen en relaties sluiten, terwijl het voor haar lastig is om een connectie te maken en te onderhouden, vooral diepe connecties. Ze wil heel graag dat een genezer of een mentor met haar samenwerkt, maar ze overtuigt zichzelf ervan dat ze hem niet nodig heeft en dat het beter is als ze niet om hulp vraagt.
Schadelijke gedragspatronen
Tijdens de samenwerking met Sonja wordt duidelijk dat ze heel voorzichtig vertrouwen moet opbouwen. De geringste opmerking die als kritiek kan worden opgevat, zorgt er al voor dat zij zich terugtrekt, afzondert of dat ze neerbuigend of afwijzend wordt. Ze is niet bereid om lof te accepteren voor haar harde werk.
Ze zoekt altijd naar dingen die er mis zijn in haar leven en die ze nog moet bereiken. Het voorbeeld van Sonja gaat niet over één individu, maar over meerdere die allemaal leven met een verlatingswond. Al deze mensen hebben een bepaald gedragspatroon dat aanzienlijke schade aanricht in hun leven.
Adoptie, echtscheiding, afwezige ouder
Veel mensen die letterlijk of figuurlijk in de steek zijn gelaten, hebben last van een verlatingswond. Je kunt denken aan adoptie, echtscheiding, een ouder die zijn gezin verlaat… Maar het kan ook voorkomen in de vorm van een waargenomen verlating. Als je als kind bijvoorbeeld niet begrijpt dat de scheiding van je ouders niets met jou te maken heeft. Of als een van je ouders lange dagen werkt en geen tijd met jou doorbrengt.
Een kind krijgt een verlatingswond als er niet of onvolledig aan zijn behoeften is voldaan. Als je jong bent, heb je zo’n verlangen naar connecties met anderen. Als er dan geen fijne sfeer hangt binnen het gezin of als je ouders die connectie niet kunnen bieden, dan ontstaat er een verlatingswond.
Hoe ziet een gezonde band ouders-kind eruit?
Ouders kunnen op papier perfect zijn, maar toch niet op één lijn zitten met hun gevoelens of zelf aan trauma’s lijden. Ze kunnen er dan niet voor zorgen dat hun kind zich veilig voelt of dat ze een gezonde relatie met elkaar hebben. Om kinderen een veilig gevoel te geven, moeten ze een gezonde, spirituele, emotionele, mentale en een fysieke connectie hebben met hun ouders.
Je hebt een fysieke liefdevolle omgeving nodig. Jouw emoties moeten gezien en gehoord worden en serieus genomen worden door gepaste grenzen te stellen. Wat betreft de mentaliteit: je moet erkend worden, met de bevestiging dat jij ertoe doet en speciaal bent. Een gezond gevoel van eigenwaarde begint bij de ouders. Het is belangrijk wat zij zeggen en doen. Het belangrijkste is dat je weet dat jij geliefd wordt, zelfs als je fouten maakt.
De spirituele genezing van een gezin
Een huishouden bestaat spiritueel uit een web van relaties. Je kunt een huishouden en alle mensen die erin wonen, beschouwen als één persoon. Om die persoon gezond te houden, moeten alle gezinsleden samenwerken aan de algemene gezondheid. Wanneer een lid als zondebok wordt gezien (het ‘probleemkind’ of het doelwit van alle verstoten emoties en problemen), een lid uit balans is geraakt of het moeilijk heeft of wanneer een lid het ‘gouden kind’ is (dat alle aandacht krijgt), moet het héle huishouden spiritueel genezen. Het hele web van relaties moet weer in balans komen.
Niet gehoord worden
Een gezonde connectie tussen een kind en zijn ouders houdt in: je voelt je veilig, je hebt een band met je ouders en kunt voor jezelf opkomen. Je doet ertoe, er wordt naar je geluisterd en je wordt geaccepteerd. Een verlatingswond ontstaat vaak wanneer je niet gehoord wordt. Je ouders behandelen jou alsof je geen belangrijke mening hebt of alsof jouw emoties er niet toe doen.
Een verlatingswond ontstaat, omdat je op de een of andere manier in de steek bent gelaten. Er werd niet genoeg voor jou gezorgd, op een fysieke, emotionele en/of spirituele manier. Deze wond is het beste te herkennen in gevallen waarbij het kind fysiek verlaten is. Maar ik heb met veel individuen met een verlatingswond gewerkt van wie de ouders emotioneel afwezig waren. Of zij hadden zelf last van trauma’s, zodat ze niet voldoende voor hun kind konden zorgen.
Zo herken je een verlatingswond
Een verlatingswond kan op veel manieren herkend worden. Een daarvan is als je anderen niet genoeg vertrouwt om voor je te zorgen. De wond zorgt ervoor dat je verlangt naar connecties met anderen, maar iedereen tegelijkertijd voortdurend wegduwt. Sommigen zijn zich hiervan bewust, maar er zijn ook mensen die het gevoel hebben dat ze alles zelf moeten regelen, omdat ze hun omgeving niet vertrouwen.
Het komt ook voor dat iemand met een verlatingswond geen vertrouwen heeft in autoriteiten, zoals leraren, doktoren, therapeuten en andere mensen met een gezaghebbende rol.
Wat ook typisch is: iemand met een verlatingswond kan het idee hebben dat niemand hem mag of dat hij buiten de boot valt. Als je jong bent, begrijp je niet dat er misschien iets mis is met je ouders. Je gelooft dat er iets mis is met jou of dat je anders bent dan iedereen om je heen. Je ziet niet dat jij jezelf instinctief hebt afgezonderd, om jezelf te beschermen.
Zich ‘anders’ voelen
Het komt veel voor dat mensen met een verlatingswond zich niet thuis voelen in de wereld, waardoor het geloof blijft bestaan dat ze anders zijn. Een verlatingswond zorgt ervoor dat jij je slecht en afgezonderd van anderen voelt. Je kunt volwassen zijn en nog steeds het gevoel hebben dat je niet voldoet aan de culturele en sociale normen van de maatschappij.
De meeste mensen die mij om hulp vragen en ‘normaal’ willen zijn, gaan erop vooruit door zich te realiseren dat het juist normaal is om je niet bewust te zijn van alles om je heen. Het kan juist gezond zijn om oprecht je leven te leven in plaats van dat je alleen maar bestaat binnen de ‘goedgekeurde grenzen’.
De wereld is gevaarlijk…
Het komt ook voor dat mensen met een verlatingswond continu het gevoel hebben zichzelf te moeten verdedigen. In hun ogen bestaat de wereld uit gevaarlijke individuen. Vaak ga je met zelfhaat om door mensen met een andere politieke voorkeur of andere sociale vaardigheden buiten te sluiten. Onbewust richt jij je dan op de aspecten die iemand anders maken. Als je werkt aan je zelfhaat, kun je stoppen met je te focussen op anderen. Je kunt de aspecten van jezelf die je hebt genegeerd, weer aanvaarden.
Reactie op kritiek: vechten of vluchten
Elke vorm van kritiek wordt als pijnlijk ervaren. Elke waargenomen afwijzing door anderen voel je diep en op een erg gevoelige plek die onderdeel is van je verlatingswond. Wat typerend is voor mensen die vastzitten in dit gedragspatroon: je verdedigen door jezelf onzichtbaar te maken. Ook kun je in paniek raken. Kortom, een vecht-of-vluchtreactie.
Wanneer iemand een beetje kritiek geeft, kun je woedend reageren, je waardeloos voelen en suïcidaal. Of wanneer iemand je lichtjes afwijst, kun je meteen geloven dat de wereld gevuld is met verschrikkelijke individuen. Een vluchtreactie zou zijn: de situatie helemaal verlaten of je terugtrekken in jezelf, maar nog steeds fysiek aanwezig zijn. Je begraaft een deel van jezelf diep, zodat de wereld niet ziet dat je van streek bent. Ook kun je een interne dialoog voeren, maar niet in het echt reageren of de confrontatie aangaan.
Een verlatingswond genezen
Er is een aantal manieren om te genezen van je verlatingswond. Meestal kost het wat tijd. Je zit met een diepgeworteld gedragspatroon waar je niet zomaar vanaf komt. Je geneest vaak in stappen en bij elke stap boek je meer vooruitgang. De eerste stap: de wond herkennen én de manieren waarop jij erop reageert. Zo kun je accepteren wat je op het punt staat te doen, maar ook begrijpen dat het normaal is dat je zo’n verdedigingsstrategie hebt ontwikkeld, omdat er in je jeugd niet goed genoeg voor jou is gezorgd.
Je moet begrijpen wat de gevolgen daarvan zijn: je hebt als kind niet genoeg eigenwaarde gekregen, waardoor jij nu het gevoel hebt dat je er niet toe doet in deze wereld. Het is begrijpelijk dat jij je daardoor afgewezen voelt, een verdedigingsstrategie hebt ontwikkeld, jij je niet gewild voelt of afgezonderd hebt van anderen. Je beschermt jezelf tegen de mogelijkheid dat je nog een keer zo’n trauma meemaakt.
Massages en craniosacrale therapie
Als volwassene beschik je over het vermogen om je trauma te begrijpen. En om als het ware je eigen ouder te zijn en jezelf die zorg te geven die jij in je jeugd hebt gemist. Je kunt gebruikmaken van mijn boek The Body Deva om te werken met je innerlijke kind en het de aandacht te geven die het verdient.
Ik denk oprecht dat jij je zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen weer kunt opbouwen door middel van therapie (en de juiste therapeut). Je kunt je leven veranderen door aan je lichaam te werken. Je kunt jezelf en jouw connectie met de wereld op zoveel manieren helen, alleen al door op een liefdevolle manier aangeraakt te worden. Zo verwerk je emoties door middel van je fysieke vorm en voel je je weer veilig en sterk.
Dankzij massages, craniosacrale therapie, Zero Balancing en andere vormen van therapie kun je weer genoeg vertrouwen krijgen om anderen voor je te laten zorgen.
Luisteren naar je lichaam
Er zijn geweldige leraren die veel steun kunnen bieden, omdat zij hetzelfde hebben meegemaakt als jij. Het is hun taak om jou te helpen, zodat je kunt genezen van je wond, net zoals zij. Een goede spiritueel leraar laat jou op je innerlijk focussen en verantwoordelijkheid nemen, waarna je uiteindelijk (en hopelijk) je eigen bewustzijn overtreft.
Verder is het aan te raden om tijd in de natuur door te brengen en oefeningen te doen om jezelf te aarden, maar ook om te mediteren. Met mijn meditatiecursus kun je een veilige haven in jezelf creëren, jezelf aarden en leren hoe je met emoties kunt omgaan.
Als je de wond krijgt, ontwikkel je zelfhaat en zelfafwijzing, waardoor jij je lichaam (en je leven) ‘achterlaat’. Door te leren van jezelf te houden en naar je lichaam te luisteren, kun je weer vrede in jezelf vinden en jezelf leren vertrouwen. Je lichaam wordt een plek waar jij je veilig voelt. Je kunt je langzaam weer op jezelf focussen en je wond genezen op een liefdevolle en gezonde manier.
Focussen op je innerlijk
Bij een van de oefeningen in mijn boek, moet je je afvragen welke leeftijd je hebt. Dit klinkt misschien vreemd, maar als je reageert op je trauma, doe je dit waarschijnlijk niet als volwassene, maar als kind. Als je gebruikmaakt van deze methode van zelfonderzoek kun je erachter komen waarom het voelt alsof je vijf jaar oud bent wanneer je boos wordt. Of als een tiener wanneer je tegendraads of verdrietig bent. Door je daarvan bewust te zijn, kun je je focussen op de aspecten van jezelf die om genezing vragen, maar kun je ook bewust je reactie veranderen.
Wat je ook kunt doen: de wond in anderen zoeken. Het is belangrijk om de wond van een afstandje te kunnen bestuderen, voordat je diep in jezelf ernaar kijkt. Als je klaar bent voor het focussen op je innerlijk, bekijk dan eerst de aspecten van jezelf die je gescheiden houdt en op een negatieve manier ziet. Het kost veel moed om je bewust te worden van je onwetendheid en zelfhaat, maar je bereikt er veel mee. Zo kun je die aspecten van jezelf je weer eigen maken, waardoor je ongelooflijk veel geneest.
Als je gefixeerd bent op iemand, noem dan vijf goede dingen op over die persoon: lichaamsbouw, religie, traditie, politieke voorkeur, goede daden… Zie de persoon als een mens en door dat te doen, kun je de verdeeldheid in jezelf genezen. Zie de persoon als een spiegel waarin je iets ziet wat jij in jezelf hebt verstoten of afgewezen. Zo kun je de belangrijke delen in jezelf genezen.
Geschreven door Mary Mueller Shutan.
Ongekende gevoelens
Herken je iets in het verhaal hierboven? In ‘Ongekende gevoelens’ van Jonice Webb leer je de emotionele bagage vanuit je relatie met je ouders (en hun relatie met hun ouders) te herkennen en het patroon van ongekende emoties te doorbreken.
Lees meer over emotionele verwaarlozing:
Wanneer er geen ruimte was om te voelen: herkenning en heling van emotionele verwaarlozing
Emotionele bagage en familiepatronen: zo ziet emotionele verwaarlozing er uit
Vier vormen van verwaarlozing (in je kindertijd) en wat voor effect ze op jou hebben
Mary Mueller Shutan is een Amerikaans spiritueel healer en auteur met een master in Chinese geneeswijzen en een brede spirituele oriëntatie. Die gebruikt ze om mensen te ondersteunen in hun spirituele groeiproces.
Herkenning
Erken mezelf hier