Wie is op het domme idee gekomen om je te schamen voor je lichaam? Er zijn maar weinig mensen die geen greintje lichamelijk ongemak voelen als zij zichzelf naakt zien, dat gevoel van ‘ik wou dat ik niet zo’n .. had’. En toch treden we de wereld via ons lichaam tegemoet. Het is ons beste instrument voor bewustzijn en contact, waar we ook nog plezier aan beleven. Ons lichaam… zijn we zelf. Wordt het geen tijd dat het een beetje waardering krijgt? Scandinavië is beroemd om zijn lichamelijke vrijheid. Makkelijk omgaan met naaktheid, zelfs als je geen ‘perfect’ lichaam hebt, is ingebouwd in de cultuur. Vooral Finland is bekend om zijn gemeenschappelijke sauna’s, gevolgd door een ijskoude douche of een spong in de sneeuw en daarna nóg meer sauna’s. En alles poedelnaakt. Jong, oud, gebogen, beverig: iedereen vindt het een prima idee om gezond en verkwikkend zweet te laten stromen zonder verlegen te worden. Als blootheid in jouw cultuur minder geaccepteerd is, moet je je zoektocht naar lichamelijk eigenwaarde misschien naar een persoonlijker niveau brengen. Een stap hierin is dat je stopt met het beoordelen van andermans uiterlijk. Probeer de schoonheid te zien in oude gezichten, plompe lichamen en uitzonderlijke kenmerken. Nu is het jouw beurt. Probeer een lijst te maken met alle bijzondere belevenissen waarbij je lichaam centraal stond (je eerste kus, leren piano spelen, die crème brûlée eten in Parijs). Ga voor een spiegel staan en zie de schoonheid die bij jouw persoon hoort. Je bent goed op weg naar je eerste blote duik. Uit: Happy: Geluk is overal – Lonely Planet
Geef je bloot – Leer je op je gemak te voelen met je lichaam
1 comment
Mooi geschreven! We zijn de laatste decennia wat aan het verpreutsen lijkt het wel. Ik denk soms met heimwee terug aan het midden van de jaren zeventig, als student van 18 ging ik in 1973 naar de Sociale Akademie in Eindhoven en was als plattelandsjongetje best verbaasd over hoe gemakkelijk het ‘jezelf bloot durven geven” daar soms letterlijk genomen werd. Bij het sport-uurtje was maar één kleedkamer beschikbaar, weliswaar aparte douchehokjes maar na een paar weken verwisselden zowel jongens als meisjes met het grootste gemak sportslipjes en -bh’s in de kleedkamer en weer een paar weken later bleven de douchehokjes vaak gewoon open zodat de volgende al vast kon douchen terwijl de ander zich in het halletje daarvoor stond af te drogen. Er was een vak “expressie” waar je kennismaakte met allerlei lichaamsgerichte technieken zoals ontspanningsoefening en massage en het was zeker niet ongebruikelijk bepaalde oefeningen naakt te doen. Zelf jongens die bang waren voor een erectie werden gerustgesteld met de mededeling dat dat nu eenmaal kon gebeuren – met het gevolg dat het dus zelden of nooit voorkwam. Ik moet zeggen dat ik toen te verlegen en onzeker was om zelf uit de kleren te gaan maar ik was stiekem wel jaloers op degenen die dat wel durfden en later ben ik wat vaker naar naturistenstranden en de sauna te gaan, het is nu gewoon heel ontspannend.