December heeft een andere, verborgen kant die ook gezien en genoemd moet worden. Het is de kant van mensen die het niet breed hebben die voedselpakketten ontvangen die hun werk kwijt raken die ook dit jaar geen werk vonden die in grote problemen kwamen die het samen niet meer uithielden die zich niet meer gezien voelen die geen erkenning ervaren die de zin in hun leven niet meer zien die geen bezieling meer kennen die verkommeren die elkaar verloren die door ziekte, sterven en dood met verlies te maken kregen die geen goed nieuws ontvangen, maar het slechtst denkbare die niet kunnen zingen: ‘Een kind is ons geboren’ maar moeten zeggen: ‘Een kind hebben wij verloren’. En dat juist in de maand waarin Het Kind en denken aan de toekomst, aan een volgend jaar, zo centraal staan. December is ook de maand van de eerste Kerst zonder… de oudejaarsavond zonder… de feestdagen voor het eerst alleen of alweer een Kerst zonder hem alweer een maand zonder haar.
De verborgen kant van december
